W tej całej Xsarze, to chyba mógłbym się jednak zakochać.

Powiem Wam, że te Łajsy całkiem sympatyczne. I zdaje się, że cisza, spokój oraz harmonia panuje. A i zwiedzić jest co. :) Śmiejcie się, ale zapragnęłam tam się znaleźć. Hura! Musowo tam zadzwonić i prędko się umówić. I zamówić sobie.

Gałczyński, to dopiero marzenie.

Opanuj się, Bu, szansa zaklepania sobie miejsca w Łajsie (nie Łajsach - Łajsy, to zupełnie co innego), w połowie lipca jest mało realna. No, chyba że się jakaś rezerwacja wykruszy. Poza tym, dzisiejszy Łajs nie jest już tym samym Łajsem, co niegdyś. :-( Ech...

Warunki prymitywne? Mi to nie przeszkadza zbytnio. Oby woda pitna była. Wychodek w terenie również mnii nie odstrasza. Oby nikt mi głowy nie zawracał, będzie pięknie. :) A poza tym uważam, że te pięć lat nie były martwe, że coś się naprzód ruszyło. :)

Dzwoń i urok roztaczaj. :)

No tak, liczę się z tym i staram się nie popaść w szał. :) Łączę się z Tobą w rozpaczy na myśl o ginących pięknych miejscach zalesionych.

Brum organizuj czas wolny i chodź ze mną. :) Nie masz nic do stracenia. A i uroku swojego Ci użyczę.

Łajs, to niezwykłe miejsce. Położone na przesmyku dwóch jezior, pośrodku głębokiego lasu. Łajs, to miejsce magiczne. Lesiste moreny, zagubione pośród nich mniejsze jeziorka, no i samo Jezioro Kośno - kompletna dzicz. A wszystko w odległości dwudziestu minut jazdy ałtomobilem od centrum zupełnie sporawego miasta. :)

Bó - ja czasu wolnego organizować nie muszę specjalnie. Mówię i mam.

Niechaj będzie! :) A teraz Autor czy możesz odnieść się do tematu wiodącego. Wszak o tym mowa być miała. No, słucham. :)

Z mazurską okolicą mam ten problem, że straszliwie kocham pewną maleńką wioskę. :)

Łajs. Czytam informacje o tej wiosce i " jak w mordę strzelił " jest to baza dla mnie.

Oby w rzeczywistości nie okazało się to zapyziałe miejsce. Bo te pięć lat zrobiło pewnie swoje.

Brum? Czy to znaczy, że Ty chciałabyś ze mną?

Prawdę pisząc Bó - płakałabym jak bóbr przez cały pobyt.

Tematem wiodącym jest kwestia mojego ewentualnego zakochania się w Xsarze. O to Ci chodzi, Bu?

Tak, o to mi się rozchodziło kolego sympatyczny. Brum? Jak to byś płakała? Z jakiego powodu?

Cóż, Bu, rzecz jest tyle abstrakcyjna i odległa, co realna i w zasięgu ręki. :-) Paradoks. :)

Z żalu Bó. Z żalu szczerego za tym, co było a nie wróci. Z tęsknoty pewnie trochę też. Z poczucia upływającego nieubłaganie czasu. I z powodu tego, że nie ma tego co pamiętam. I nie będzie .

Тем кто смел и духом молод мы вручаем серп и молот. Dobre. :)

Brum, pomyśl! Ja, panująca atmosfera lenistwa oraz kontemplacji. Uczucie spokoju, błogości i w nosie problemy codzienności. :) Woda, las, komary, a może i grzyby? Bose stopy na porannej rosie, potargane włosy i kanapka ze smalcem. :) Nie ciągnie Cię, bo już myślisz co będzie potem? Brum, potem pomyślimy co potem.

:-) Komarów mało jak nigdy.

Potraktowałbyś tak? Masz Ci los..

Jełsi zagwarantujesz kurki - jadę Bó. :D Sierp i młot dla tego , kto mołod.

Mówisz, że komara nie uświadczysz? A to nowość, ja gdzie nie spojrzę tam tabuny, dywany owadów. Ponoć pyłem owadobójczym z nieba mają traktować ? Prawda to?

Kurki zaczynają już być. :-) Leśne poziomki także. :)

Komarów może i mało ale jakie zjadliwe.

Kurki - tak. Leśne poziomki - nie. :(

Brum! Gwarantuję moje serce. A kurki Ci w słoiku przywiozę. W occie. Z zeszłego roku.

O, poziomki. Ma ich nie być jak co roku. Wczoraj pewna kobieta sprzedawała. Ja kupiłam słoik 0, 25 l. za całe 6 złotych. :)