czy mam iść do psychologa? chyba nie pasuję do tego świata

hej niedługo skończę 28 lat, w tym wieku wg polskich realiów powinnam być już mężatką i mieć 2 dzieci.. kłopot polega na tym że mając 28 lat czuję się jakbym miała 19 lat i nawet wyglądam bardzo młodo - zdarzały się nieraz takie akcje w pracy że obcy ludzie brali mnie za gówniarę... Jestem atrakcyjna, szczupła, mam długie naturalne blond włosy do pasa, nosze delikatny makijaż, faceci się za mna gapią... Mój problem polega na tym że nie potrafię się dostosować, bo czuję sie jak dzieciak, nie potrafie rozmawiać z ludźmi w moim wieku bo nie mam o czym z nimi rozmawiać, nie interesuje mnie życie rodzinne, mąż, ślub i cholera wie jeszcze co, ostatnio spotkałam się ze znajomymi mojej koleżanki i jedna z koleżanek oznajmiła że jest w ciąży i cały wieczór był o dzieciakach i babach w ciąży a ja nie wiedzialam co na ten temat powiedzieć.... :O więc milczałam jak zakuta pała ... Pytanie co wy o tym sądzicie?? ja bym chciała w pszyszłości pójść na studia podyplomowe i zacząć studiować kierunek który sobie po raz pierwszy wymarzyłam, interesuję się coachingiem, czytam od czasu do czasu książki o tej tematyce... lubie pisać opowiadania i rysowac portrety, kocham dobrą muzykę, wartościowe filmy o pozytywnym przesłaniu i fotografię... Jestem indywidualistka, nie cierpię schematów, głupich stereotypów, utartych norm społecznych i obyczajowych...Raz w telewizji wystąpiłam:) Co wy na to?? Czy jestem dziwna?? przepraszam za skrajne błędy, pisałam w pośpiechu...

nie, to swiat jest dziwny

Raz w telewizji wystąpiłam Co wy na to? bedziesz gwiazda

Zyj, tak jak zyjesz. Na wszystko przyjdzie czas. Nie musisz sie do nikogo i do niczego dostosowywac, tym bardziej, ze to, co robisz jest piekne. Oby wiecej takich dziewczyn. Brawo ! :D

Tak jesteś dziwna

nie, nie będę gwiazdą:) to był tylko epizod ale nie ukrywam, że chcę to powtórzyc bo emocje były niesamowite:)

nie, nie będę gwiazdą:) to był tylko epizod ale nie ukrywam, że chcę to powtórzyc bo emocje były niesamowite:)

to był tylko epizod ale nie ukrywam, że chcę to powtórzyc bo emocje były niesamowite reklama biedronki?

to był 30 min reportaż w telewizji regionalnej na żywo:P

to był 30 min reportaż w telewizji regionalnej na żywo prosto z walu?

Ja mam 33 lata, i tez tak mam. Przy ludziach w moim wieku czujes sie, jakbym byla gowniara. Do tego tez bardzo mlodo wygladam. Nie jestem mezatka, nie mam dzieci. Pracuje, podrozuje, studiuje podyplomowo, mieszkam sama, pomimo, ze mam faceta. Nie jestem jeszcze gotowa, zeby z nim zamieszkac, nie czuje sie jeszcze gotowa na takie "powazne" i "dorosle" zycie, mimo moich 33 lat...

nie czuje sie jeszcze gotowa na takie "powazne" i "dorosle" zycie, mimo moich 33 lat... i ok, nie kazdy jest do tego stworzony przeciez

fajnie.. przynajmiej nie jestem sama, tylko szkoda że nie znam żadnej koleżanki w pobliżu która ma tak jak ja

skoro wiesz co chcesz robic , jak zyc ... to po co ci nasza opinia?

ale masz normalną pracę? To nie przejmuj się, nie jesteś z kosmosu masz jeszcze czas na zredefiniowanie potrzeb i celów masz też czas na to, żeby ich nie definiować wcale nie masz 40 lat, żebyś musiała myśleć o dzieciach no i studiuj, jeśli masz siłę bo sporo osób w Twoim wieku na naukę siły nie ma

Jesli Ty nie masz dzieci a cale Twoje otoczenie ma i tylko to jest ich tematem to na pewno bedziesz sie czula wyobcowana. Czy jestes dziecinna czy nie - mozna dyskutowac. Dopoki to co robisz nie kaleczy bezposrednio innych to - moim zdaniem - mozesz robic co chcesz i nikt nie ma Ci prawa narzucac jak masz zyc i co robic.. Moze wlasnie w taki sposob bedziesz szczesliwa? Przeciez nie wszystkie kobiety musza sie spelniac w ilosciach urodzonego potomstwa i jakosciach ugotowanych zupek. Dla takich jak Ty na pewno tez znajdzie sie cos pozytecznego do zrobienia. Powodzenia- i nie przejmuj sie opiniami innych. Kazdy ma prawo do wlasnego sczescia.

Ja - w przeciwieństwie do ZSa, nie mam problemu z niewyzłośliwianiem i chętnie pochwalę Cię autorko za niezłą autoreklamę pod przkrywką psychologa i tego świata :-)

a z czego mam się chwalić?:O:P Początki były bardzo trudne, jestem osobą niepełnosprawną ale nikt nie ma o tym pojęcia:O na kazdym kroku mówiono mi że sobie nie poradzę, że jestem do niczego, moi starzy zamiast mnie wspierać tylko mnie dołowali i załamywali ręce:O poszłam do zwykłej szkoły gdzie "życzliwe koleżanki" lubiły mi dokuczać bo jestem inna, w 8 klasie wyśmiano mnie że chciałam iść do liceum plastycznego... na rozmowach kwalifikacyjnych myśleli że jestem za młoda... miałam nerwice, napady lęku na studiach... gdybym miała wystąpić w TV na żywo 5 lat wcześniej to nigdy ze strachu bym tego nie zrobiła!!

Nie przejmuj się ja mam dokładnie tak samo! Problem w ty, że spotykasz się z nieodpowiednimi ludźmi, którzy mają odmienne od Twoich zainteresowania. Jak idę do pewnej gr znajomych to tam wszystkie Babki dzieciate i siedzę z facetami bo oni rozmawiają na tematy kt mnie interesują - a nie o kupie małego Jasia:) także bez obaw nie jesteś dziwna!

psycholog podejrzewał u mnie fobię społeczną bo bałam się kontaktu z ludźmi, ale na szczęście przezwyciężyłam to!

posluchaj kawalka HURT-U "zaloga g" wszyscy tacy sa

laaskaa i bardzo dobrze że taka jesteś. Strasznie mnie śmieszą ludzie którzy jak tylko założą rodzinę i skończą studia robią się cholernie poważni i udają strasznie dorosłych. Robię się poważni i nudni jak flaki z olejem. Moja żona też nie czuje się na swoje lata i absolutnie nie wygląda. Dzięki temu zachowuje niesamowitą energię. I mimo że mamy dzieci to do rozpuku się śmiejemy z naszych rówieśników dla których kolor kupy ich dziecka jest problemem koniecznym do dogłębnego omówienia. Nie ty jesteś nienormalna a świat staną na durnym łbie więc ciesz się młodością. ;) Z takim podejściem będziesz w wieku 40 lat fajną przebojową babką a twoje znajome wkroczą w wiek podstarzałych zapuszczonych bab.