mąż ma do mnie pretensje o studia

moj tez ma wlasna firme,ale powiedzial,ze moze zmniejszyc obrot i on bedzie siedzial,jesli ja chce pracowac. po prostu w pewnym momencie studiowanie zaczyna strasznie meczyc,bo zamyka wiele drog,jest problem finansowy-wszystkie moje kumpele juz maja na spokojnie autko,mieszkanko,dziecko,wycieczki,a ja dalej "stagnuje". jeszcze zeby to byla zmiana na 2 lata,ale tu chodzi o lat 10-oszalajesz to tamtej pory

jednolite magisterskie 6letnie, co do zarządzania moze i bym skończyła ale to kolejny rok, a dla mnie już każda chwila się liczy, poza tym by było zdecyduj się albo w tą albo w tamtą.. czy bluszcz hmm.. nie daje mu żadnych powodów do zazdrości nigdy, ale fakt faktem bardziej niż o dziecko tu pewnie chodzi o to że nie był by w centrum uwagi

tak szczerze- o finanse się nie martwię, z nim czy bez niego będę miała kase , co do ustatkowania się będzie czas , całą resztę życia będę ustatkowana

ja go troche rozumiem..popatrz tak-przez 10 lat bedzie mial zone,ktora nie ma dochodow,a jednoczesnie nie ma jej praktycznie w domu-a jak jest,to sie uczy.to niestety przykre,ale sytuacja bylaby o wiele latwiejsza,gdyby to on mogl urodzic dziecko-ale niestety nie da sie :(

a teraz jak sobie pomyślę to on nigdy nie był domatorem, nadal po imprezach lubi ciekać, mówił że chciałby kiedyś założyć rodzinę, coraz bardziej mi się wydaję że tu chodzi o to żebym to ja siedziałą na dupie i mu podstawiała, odstawiała podczas kiedy on będzie robił co chce a nie o jakieś dziecko

ale gadalas z rodzicami?chca ci pomagac tak dlugo? jak mialam 23 lata to w ogole o dziecku nie myslalam....ale po 25-26-stym roku zycia nagle cos cyknelo i mam parcie..a tu zonk,bo trzeba studia skonczyc i jeszcze miec jakas stabilna prace

a czego wy sracie tak o te pieniądze? przecież napisała że im nie brakuje

aaa,to zmienia postac rzeczy..skoro on tak uklada karty,to sie nie dziwie,ze cisniesz na swoja strone

desra-a nie czulabys sie dziwnie,ze masz zone,a jej rodzice jej "pomagaja" ?

chcą, powiedzieli żebym robiła to co mnie uszczęśliwi , wracając do dziecka tak naprawdę nigdy nie chciałam mieć ,ale jak jego poznałam to po jakimś czasie poczułam że z tym człowiekiem chcę założyć rodzinę itp., ale co się odwlecze to nie uciecze przecież

znam studentkę medycyny i ona nie ma czasu nawet dobrze się wyspać bo wieecznie się uczy a w wakacje praktyki przez miesiąc a potem uczy się bo jakiś tam materiał musi być przerobiony do października:O studia 6 lat a do tego 2-3 lata specjalzacji.. zastanów się dobrze.

nie , dlaczego niby? a jak sam mąż pracuje bo duużo zarabia? czuje się dziwnie że żona nie ma dochodów?

eee,no to jak masz taki konfort,to w sumie czemu nie,skoro to wlasnie chcesz robic:) powodzenia!! moze jak zobaczy,.ze dobrze ci idzie i jestes szczesliwa,to zrozumie:)

no nie wiem,ja bym sie dziwnie czula,ze malzenstwo,a rodzice nam dokladaja.bardzo mnie zdziwila sytuacja u mojej kuzynki.co prawda to jej konkubent,ale gdy stracila prace,to jej "czesc" czynszu pokrywali jej rodzice-on nie poczul sie do pomocy.jakos tak mnie to uderzylo.swiat sie zmienia

do mirabelka --poważnie? to chyba ja tak naprawdę nie studiuje :D słyszałam o tych stereotypach studenta medycyny zamkniętego w pokoju, śpiącego 2-3 godz na dobę , no ale stoma to może tak naprawdę nie medycyna (jak co niektórzy nawet śmieją twierdzić :) ) jak sobie wyobrażacie młodych ludzi , odciętych kompletnie od świata? jak sobie wyobrażacie wracać z zajęć i siadać nad książkami 10 godz dziennie ? niewykonywalne, nikt nie jest robotem, noo chyba że jest to ma i średnią 5,0 :D medycyna też jest dla ludzi :P żyjemy :D

wcale nie stereotyp, tak jest :)

zastanawiam sie po co ty w ogole za maz wychodzilas;) bylo zostac z rodzicami,i tak cie teraz utrzymuja;) moglabys byc wieczna studentka i robic co chcesz.na co ci byla taka 'kloda' u nogi jakim jest mąz,ktory chce miec rodzine;)