Dlaczego osoby z domów dziecka traktowane sa inaczej?

Ostatnio w pracy powiedziałam dziewczynie z którą pracuję od "x" lat, że 3 lata spędziłam w domu dziecka. Na kilometr jest widać, że coś się zmieniło, nabrała do mnie jakiegoś dystansu. Tak się zastanawiam skąd to się bierze?

Ludzie nie wiedzą,jak się w tej sytuacji zachować,myślą,że ludzie domów dziecka są "inni",że różnia się od tych,co mieli"normalne życie":(

byle komu....pracujesz z idiotką i tyle

ode mnie się nikt nie dosunął..

Bo ludzie utożsamiają dzieci z domów dziecka z jakimiś strasznymi patologiami. W podstawówce miałam kolezankę która była z domu dziecka. Rodzice jej zginęli w wypadku samochodowym a i tak dla większości dzieci a nawet nauczycieli była dzieckiem patologii a o jej rodzicach mówiono bardzo xle choć tak naprawdę to byli porządni ludzie.

Bo ludzie boją się inności, A skoro jest strach, to i dystans, wrogość, stąd mamy homofobów, nacjonalistów itp A poza tym większość społeczeństwa myśli stereotypami, a dom dziecka kojarzy się z patologią, więc automatycznie zostałaś wrzucona do tej szufladki.

Bo Polska to ciemnogród :o Są takie stereotypy że aż ręce opadają!

A "koleżankę " po prostu olej! Nie warta uwagi i zachodu....

Wiesz to przykre osobiście nie znam nikogo kto z różnych powodów spędził dzieciństwo w Domu dziecka. Ale bardzo dużo się słyszy że jeżeli już tak się złożyło to na pewno dziecko pochodzi z patologicznej rodziny co w wielu przypadkach jest nie prawdą. Widocznie twoja koleżanka jest osobą bardzo nie dojrzałą i nie zasługuje na to abyś jej powierzała twoje sekrety. Ale nie przejmuj się jest na pewno bardzo dużo ludzi którzy są bardzo pozytywnie nastawieni co do twojej osoby.