Kiedy jednego z partnerów stać finansowo na więcej

Jestem gejem. Dlatego

trafiam na rozne kobiety - nie ma z nimi wcale tak zle , są rozne , pisze o pewnej grupie wcale nie małej . Widze co sie w około dzieje , u znajomych, sasiadów itd. Poswiecasz ? nie odbieram tak tego , uwazam ze taki jest mój obowiazek ! i od swej kobiety oczekuje tego samego , jednak tu jest inaczej !

"zycie nie powoinno byc traktowane tak samo jak sport" - ani też jak lekcja matematyki. Z elementów kilku przedmiotów ścisłych zbudowałeś sobie swój RAJ. I jak szanujący się naukowiec wyprowadziłeś uniwersalny wzór na szczęśliwy związek. Ale Twój wzór jest DO DUPY. Błąd w założeniach. Przyjąłeś stosunek kobiety do mężczyzny w związku za identyczny ze stosunkiem mężczyzny do kobiety.

to wychowaj sobie odpowiednio kobietę-ale no cóż to też pochłania trochę czasu-wiem coś o tym bo chwile zeszło wychowanie mojego mena -jak rownouprawnienie to równouprawnienie ----------ale dlaczego ono dotyczy tylko nas kobiet

to jaki on powienien byc ? wyjasnisz ? czy uwazasz , ze ja jako maż mam miec w sumie 3 dzieci ...bo mam ich dwoje i zonę , jednak czuje sie jak bym mial 3 dzieci . Przyzwyczaiłem sie do tego , daje radę ... ale czy tak powinno byc ?

czarci - wychowałem ... nie czytasz wszystkiego , a cos chcesz napisać ...

Dziękuję za wasze poglądy na tą sprawę, pewnie nic innego tutaj nie przeczytam bo temat trochę w inną stronę popłynął. Jeżeli temat będzie istniał dalej to za parę dni odezwe się i opowiem o przeprowadzonej rozmowie z partnerem i jak to będzie wyglądało w praktyce. Tak dalej być nie może, mamy być rodziną, mężem i żoną, a ja chodzę cały rok w jednych spodniach a on sie będzie chwalil coraz to nowymi szmatkami (bo tak robi, z usmiechem na twarzy rozkłada i pokazuje co sobie kupił i czeka na moją opinię). Postawię sprawę jasno i ostatni raz powiem mu jak to ma wyglądać, jak powinno wyglądać. Nie jestem pasożytem, pracuje za marne pieniądze ale pracuję, w domu sprzątam, piorę, prasuję i gotuję, więc mam nawet 2 etaty. Tak, też czegoś dla siebie będę wymagać, bo nie jestem jakąś tam wspołlokatorką, jakąś tam kobietą, która zaspokoi jego potrzeby... Jestem partnerką życiową i tak chcę być traktowana. Dzięki i pozdrawiam:)

nic nie zmienisz - zatem zmien faceta - to dobra rada naprawde nikt leszej ci nie da .

wiesz mamy coś wspólnego --hehehe też uważam że mój mąż jest moim kolejnym dzieckiem -a może i masz racje że nie wszystko czytam ale czasami na takie pseudo wynurzenia na temat kobiet-to szkoda czasu

"nic nie zmienisz - zatem zmien faceta" matacz, skąd ten pesymizm? Przecież Tobie się udało! Wytresowałeś swoją kobietę.

i tak musze siedziec przed monitorem - wiec o szkodzie czasu w moim wypadku mowy byc nie moze , Bowiem pisanie tutaj to ze tak napisze efekt uboczny ...:)

Fakt chyba się niepotrzebnie czepiam -chyba jedziemy na tym samym wózku -sami z problemami życia codziennego-zamiast wsparcia z drugiej strony to tylko poczucie odpowiedzialności za siebie i innych

Brawo:) Myśle ze jesli mu na Tobie naprawde na Tobie zalezy to sie zmieni, daj szanse waszemu zwiazkowi, z drugiej strony jakim on jest egoista ze jeszcze z usmiechem na ustach Cie pyta czy ladne sa jego laszki podczas gdy Ty nie mozesz sobie pozwolic na nowe... Tak jak pisalam wczesniej... Nie jestes kolezanka z akademika... On moze sobie odkladac kieszonkowe bo zarabia wiecej a ty rob za kure domowa i dokladaj do wspolnego zycia wiecej niz mzesz... Oczywiscie napisz jak poszla rozmowa z partnerem:)ps sledze topik z zaciekawieniem, ale ostatnie opinie... jakos nieprzydatne;) bez urazy dla wypowiadajacych sie...

tak ale ja i moja kobieta jestesmy z soba od gdy ona miala lat 16 a ja 19 to coś innego niz facet ktory ma lat powiedzmy - bo nie pamietam - 28 . Jak juz nie wpadł na to ze ma jej pomagać , to jak jzu bedzie to robił nie z rozkoszy , a z obowiazku , a watpie by autorka z takiej relacji byla zadowolona , i ta relacja moze byc nie trwała !! ja wytresowałem zone , a ona mnie ! kto w domu sprzata :) dopieła swego he he he

Witam:) Chyba jednak nic sie u nas nie zmieni. Rozmawiałam i przyznał mi rację, że wszystko powinno być wspólne, ale na tym się skończyło. Wczoraj praktycznie cały dzien spędził oglądając telewizję. Wieczorem poszedł do drugiego pokoju, włączył tv i kompa. Zwróciłam mu uwagę, że on będzie te rachunki za prąd płacić. Momentalnie sie uniósł i odszczekał, że za nic płacić nie będzie, że wróci do siebie (wcześniej mieszkał z rodzicami). Myślę, że ciężko będzie. Mimo to wciąż mam nadzieje. Glupia chyba jestem ;)