Najstraszniejsze słowo SAMOTNOŚĆ

Panno M Hej:)

jak sobie z tym poradzić wie ktoś

Bodgan... a Ty byłeś wcześniej w związku?

Tak byłam kiedyś w długim związku, chodziłam z kimś kilka lat, potem wzięłam ślub, po ślubie bańka mydlana prysła i od pół roku jestem sama. Pierwszy facet na którym zaczęło mi zależeć, któremu chciałam zaufać okazał się zbyt trudny dla mnie , traktował mnie jak nic. Nie wiem nawet czy gdybym nagle zniknęła to zauważył by mój brak. Zresztą tu wszystko pisze. http://f.kafeteria.pl/temat.php?id_p=4929117&start=0 Od teraz mam postanowienie. Będę sama i niech się jeszcze ktoś spróbuje zbliżyć...

tak 20 lat i może przez to że było mi w nim dobrze

No to ja się nie dziwię że nie umiecie być sami...

podobno kobietom łatwiej to wychodzi i nic dziwnego . powiedzmy po związkach z wariatami , toksykami albo zupełnie niezaradnymi , może chcą jakiś dłuższy czas odpocząć nie dopuszczajac myśli o jakimś nazwijmy to 'dobrym związku ' .

ja tez sie nie dziwie, my to weterani..-samotnosc to nasz chleb powszedni, bo towarzyszy nam prawie przez cale zycie :0

Wyssany ja sadze absolutnie odwrotnie- ze to facetom o wiele latwiej , a wrecz bezbo;esnie przychodzi ppogodzenie sie porzuceniem, rozstaniem tudziez samotnoscia, to kobiety sie boja i placza po nocach , ze bez faceta nie sa w stanie funkcjonowac,a wrecz uzalezniaja swoja wartosc od tego czy jakis facet je "chce". A kto drzy i rwie wlosy , ze nie wyjdzie nigdy za maz i nie zalozy rodziny(no moze teraz juz w troche mniejszym stopniu to zjawisko wystepuje)----faceci?????? jesli nawet, to nie jest to zjawisko tak powszechne jak u kobiet, poza tym jesli chodzi o sprawy "natury" czyli potrzeby facet ma nieporownywalnie latwiej..

ja pisałem o stanie po jakimś dłuższych związkach . kobietom zostąją dzieci , im poświęcaja uwagę , angażując się w wychowanie ( chociaż powiem przekornie , że różnie to bywa z tym wychowaniem , ponieważ kobiety ogólnie 'chłopieją ' , a mężczyżni 'babieją ' , nie będe rozwijał ) , potrafią się poświęcić w imię tego itd. mężczyzna pozostawiony samemu sobie nieco głupieje , nie wie co z soba robić ...bardzo często ląduje 'pod przysłowiowym mostem ' albo 'szuka na gwałt ' :D a w Twoim przypadku czyli przed małżeństwem , dziećmi itd. to jest tak jak piszesz , kobiety bardziej się boją , i często z tego strachu popadają w związki ... aby , aby , albo kradną sprawdzonych już mężów , licząc na cuda

hmm..ale mezczyzni szybciej potrafia sie zaangazowac w nowy zwiazek i jest to zapewne najlepsza z mozliwych rekonwalescencji, natomiast kobiety nawet jak sie poswiecaja dzieciom nie sa do konca szczesliwe, sa jeszcze inne aspekty zycia, kobieta tez potrzebuje cos miec od zycia, a bedac juz matka, jeszcze samotna, styrana, zmeczona i juz nie tak piekna i swieza ma ograniczone mozliwosci wobec tego..

ja tak raczej ostatnio widzę , że kobietom to jeszcze łatwiej wychodzi wszystko zależy od środowiska , oczekiwań od życia , ciągle lansowanej wszędzie samorealizacji , czyli zaspakajaniu swojego egoizmu , czyli budowaniu pozornego świata , że stać cię na więcej i wiecej .... a właściwie na niby na wszystko , czyli wszystko zależy od Ciebie angażuj się , żyj , doświadczaj ! a będziesz szczęśliwy/a a twoim dzieciom , będzie żyło się lepiej ;)

z tego co obserwuję to rzeczywiście więcej kobiet żyje samotnie ale to może przez to że dzieci przy nich zostają a nowy związek to jakiś chyba problem

puk puk co o tym sądzicie

hej....Ja to dopiero jestem samotna.....depresja mnie bierze...nawe5 nie mam motywacji aby wstac,ubrac sie,gdzies wyjsc z domu.....masakra...

oj a straszna rzecz opiekowałem sie żoną co miała depresje wiem coś o tym

Od depresji to lepiej z daleka .

Witam mimo nadal kiepskiego nastroju weekend miałam udany, jak tylko mogę staram się uciekać od wspomnień Aklime R, bogdansaw, Ananika doskonale Was rozumiem, pocieszyć niestety nie pocieszę bo sama kiepsko radzę sobie z samotnością Czujna Ja 1 naprawdę uważasz, że jednak dobrze Ci samej?

Panno 51 odpowiem Ci tak: Nie jestem super szczęśliwa z tego powodu, że jestem sama, ale jestem sama od zawsze, więc coś w tym jest. Może takie jest moje przeznaczenie. Wiadomo, że społeczeństwo dzieli się na rodziny i samotnych, samotni byli, są i będą, trafiło na mnie. Może nie potrafię być w związku, może jestem paskudna z wyglądu, z charakteru, może nikt mnie nie chce...po co mam się ciągle zastanawiać dlaczego jestem sama, dlaczego właśnie ja, dlaczego trafiło na mnie. Dlatego postanowiłam pogodzić się z losem, żeby się nie dołować i nie analizować przyczyn samotności. Mam do tego teraz takie nastawienie i mi z tym lepiej. Pozdrawiam.

W tym roku skończyłam 40 lat. Jak za dotknięciem czarodziejskiej różdżki, od pierwszego stycznia już WIEM. Już nigdy nikt mnie nie pokocha, nie przytuli, nie pocałuje. Alicja Majewska śpiewała, że 'gorsze jest od tęsknoty, kiedy tęsknić nie ma już za kim' i miała rację. Całe życie czekałam na miłość i miałam nadzieję, że coś się odmieni, że stanie się cud, że na pewno jeszcze będę kochała i będę kochana. Teraz nadzieja umarła. Życie bez nadziei jest beznadziejne; niestety, w dosłownym tego słowa znaczeniu. Samotność jest koszmarem; samotność bez nadziei to piekło.

Zawsze byłaś sama?

Nie, ale byłam w związkach, których nie chciałam. Jeśli się w kimś zakochałam, to on mnie nie chciał. Raz myślałam, że nareszcie jestem zakochana z wzajemnością... ale to okazało się największym kłamstwem, jakiego doświadczyłam w życiu.

Hmm, rozczarowania, złudne nadzieje, nie są mi obce, ale być w związku w którym nie chciałaś być????? nie rozumiem.

witajcie ..a ja smiem twierdzic, ze przyczyna samotnosci moze byc- paradoksalnie- przerazliwy lek przed nia, uporczywe szukanie kogos na sile, ja doswiadczylam na wlasnej skorez- najpierw zacznij od milosci do siebie, bo bez tego nie umiesz sie o sibie troszczyc , dajesz sie krzywdzic, wchodzisz w zwiazki, ktore nie daja nic dobrego a jedynie likwiduja samotnosc, ja wychodze z zalozenia ze trzeba kogos kochac z wzajemnoscia aby stworzyc fajny i uszczesliwiajacy nas zwiazek,inaczej wole byc sama, tez sobie poradze. Czujna widze, ze mamy podobne podejscie ostatnio, sama jestem zdziwiona stanem rzeczy ale tak jest o ile lepiej, nieprawdaz?? ja czuje sie nawet minimalnie szczesliwa z ta swoja samotnoscia :)

Czujna --> nie umiałam odmówić, to raz i myślałam sobie 'przynajmniej będzie z kim iść do kina', to dwa.

Panno M jakoś tak mi się w głowie ułożyło to wszystko, podobnie jak i Tobie:)

no i super :)

A ja umieram z głodu, skręca mnie dosłownie z głodu miłości, moje serce jest głodne i chce coś zjeść, cokolwiek... może dlatego rozpaczliwie zakochuje się, niechby nawet nieszczęśliwie, byle tylko coś czuć... nie wiem.

Pozwolę sobie odpowiedzieć Ci metaforą -wolę chyba umrzeć z głodu niż z zatrucia muchomorem sromotnikowym

Czujna --> moim problemem nie jest wchodzenie w niepotrzebne związki; to znaczy, już nie jest. Moim problemem jest głód miłości, który pozostanie niezaspokojony, i ja mam tę świadomość, to jest najgorsze. Wiesz, czemu Jezus tak się bał w Ogrójcu, że się pocił krwią? Bo WIEDZIAŁ.