Ktoś z Was był u psychologa albo wie coś na ten temat? Proszę o pomoc.

aha no ja właśnie jestem z wielkopolski i myśłałam, że do psychologa nie trzeba mieć skierowania :/ szkoda.

a propo śmierci... naprawde chcialabys zeby wszyscy po Twoim samobójstwie uważali Cie za słaba? dla mnie ktoś, kto decyduje sie na samobójstwo jest zwykłym tchórzem!

pewnie chciałby mieć taką uśmiechniętą.. ale właśnie problem w tym, że ja mam takie mega wahania nastrojów. w ciągu pół godziny może mi się tak poprawić lub pogorszyć, że tego nie ogarniam... hmm chyba zrezygnuje z tego. skoro tak trudno to wyleczyć i trafić na dobrego psychologa.

czemu szkoda? Boisz sie psychiatry? W zasadzie ma to sens, bo powinno sie wykluczyc najpierw niektóre choroby somatyczne, np. przebadać tarczycę.

Nie musisz szukać na slepo, w necie jest masa stron na których polecają różne osoby. Masz wwww. znany lekarz, fora psychiatryczne, itp.

rockowa dziewczyna- co Ty wiesz o prawdziwych problemach, są sytuacje w których samobójstwo jest jedyną drogą ucieczki z tego gowna

psycholog i psychoterapeuta to nie to samo. chodziłam do psychoterapeuty.

szkoda, bo tak od razu do psychiatry.. myślałam, że najpierw psycholog musi wypisać skierowanie albo stwierdzić depresję.. sorry, ale kompletnie się na tym nie znam. a propo śmierci to chciałabym mieć wreszcie święty spokój a to co by ludzie pomyśleli to szczerze by mnie nie obchodziło :)

Twoim problemem jest to, ze Ty musisz z kimś o tym porozmawiać! jeżeli nie chcesz psychologa to moze jakas przyjaciółka? musisz po prostu zaczac zauważać, ze zycie nie wcale takie okrutne jak mogloby sie wydawać ;)

rozmawiam o tym bardzo często z moim chłopakiem, ale on już nie ma na mnie siły.. więc z kimś tam rozmawiam..

akurat co nieco o problemach wiem... i nie uważam zeby samobójstwo bylo jedynym wyjściem, bo jak wiem ze swojego doświadczenia moze odzyskać radość z życia ;)

jestes DDA takze pomoc specjalisty jest niezbedna w prawidlowym funkcjonowaniu w spoleczenstwie. to nic strasznego faktycznie ciezko trafic na dobrego specjaliste ale sprobowac warto a nawet trzeba! zapewne masz depresje jak nic Ci sie nie chce robic i nie masz na nic sil...to taki ksiazkowy objaw. Radze Ci jak najszybciej udac sie do lekarza moze faktycznie lepiej do psychiatry a nie psychologa. Bo mozesz popasc w gleboka depresje a z tego bardzo trudno wyjsc - oczywiscie jest to jak najbardziej mozliwe ale trudniejsze. Zycze powodzenia w leczeniu i szybkiego powrotu do lepszego humorku. Aby usmiech nie schodzil z Twojej buzi :):)

chodze do psychiatry, nic strasznego, często jest zabawnie, Sa inteligentniejsi od psychologów z reguły. Tylko niestety na NFZ wizyta trwa b. krótko

aluchaaaaaaaa dziękuję Ci bardzo. i dziękuje Wam za odpowiedzi :) a o tym, że jestem DDA to nigdy nawet nie pomyślałam..

Ale psychiatra tez przeprowadza rozmowe, czy tylko wypisuje leki?

b.krótko tzn ? u mnie niestety wchodzi w grę tylko wizyta na NFZ..

ja np nie poddaje sie, bo chce udowodnić wszystkim wokoło ze nie bede taka jak moi rodzice... wierze ze mi sie uda i dąże do tego!

Jak idziecie na ZFZ, to pierwsza wizyta powinna byc długa, min pół godziny. Potem on ci powie, czy leki, czy pyschoterapia, albo jedno i drugie. Kolejne wizyty trwaja z reguły ok. 10 minut, ale to różnie. Słyszałam tez o skuteczności terapii grupowej przy DDA...

A nie jestes czasem z Poznania?

to są skuteczne te terapie?

grupowe podobno dużo bardziej, ale to tzreba się czuć na sile. i musi byc dobry prowadzący

mam blisko do Poznania.. kilkadziesiąt minut drogi pociągiem.. ale w samym Poznaniu niestety nie mieszkam..

rockowa dziewczyna. - masz siłę w sobie. gratuluję i zazdroszczę :)

Nie wiem, gdzie bys się chciała leczyć, ale w Poznaiu sa na pewno grupowe terapie dla DDA...

powiedzmy tak- brzydki facet nie mający powodzenia u kobiet, bez pracy, bez domu, mieszkający w garażu itp bez szans rozwoju- czy uważasz że będzie lepiej? świat nie jest idealny, nie każdy jest w stanie stanąć na nogi

chciałabym w innym mieście, które jest trochę bliżej mnie.. po prostu muszę się rozejrzeć i zastanowić co robić :) a podsumując: mam najpierw iść do psychologa? może obędzie się bez leków.. czy od razu do psychiatry....

i Tobie zycze tego samego ;) swego czasu bylam na skraju wytrzymania... dzien w dzien mialam mega dola, nic mi sie nie chcialo, wszyscy mnie drażnili... ale w końcu doszłam do wniosku, ze to bezsensu! zaczelam robic to co sprawia mi radość, staralam sie myśleć pozytywnie ;) i jak narazie nie narzekam na zle samopoczucie. najważniejsze jest zebys uświadomila sobie, ze na takich problemach swiat sie nie konczy. malo tego, to Ci moze dac podwójną siłę do działania! ;)

A ja ci powiem, że siłę ma w sobie nawet ten, kto ma ciężko. ja też mam takie wahania nastrojów jak ty, ale ty masz chłopaka - nie jest z tobą najgorzej, jeśli chodzi o kontakty z ludźmi. Ja sie ludzi po prostu boję, są nieprzewidywalni. Gubię się we własnym, wymyślonym świecie. Nie mam chłopaka, bo boję się bliskości, ona mnie przeraża. I w ogóle nie chce mi się juz opisywać, jak dużo jeszcze mam tych fobii i schiz. Gdybym teraz była dla ciebie szczera aż do bólu i szczerze opisała ci swoją osobę - sama byś stwierdziła, że jestem popierdolona i należy mnie leczyć, bo coś jest nie tak :P A jednak chodzę po tym jebanym świecie i czuję, jakby we mnie siedziały dwie osoby. Może mam zadatki na schizofrenika? Idź szukać psychoterapeuty, ale jak ci jeden nie przypasuje, to od razu idź do kolejnego. Ja nie poszłam i już pewnie nie pójdę i na zawsze pozostaję takim pojebanym człowiekiem, który boi się samotnie jechać autobusem czy kupić gazetę w kiosku.

do psychoatry- bo nie trzeba skierowania, i chyba nawet krócej się czeka. Wcale niekoniecznie od razy wypisze ci leki. TEż masz zresztą prawo głosu- najwyżej powiedz że wolałabyś brac je tylko w ostateczności, itp.

psychologów. Czesto lepsze jest pogadanie z kims zyczliwym, chocby na takim forum, kto wyslucha nie na czas i nie z powodu kasy...