Facet - pomóżcie mi, wykończy mnie psychicznie. :(

czuje sie jakbym była w klatce z tlenem a poza nią nie było by nic nawet tlenu... Jest mi zle na chwilą obecną, rani mnie niemiłosiernie, a jakas siła mnie przy nim trzyma, tak go kocham, ze w ogien bym za niego wskoczyła.....

smuutno :( trzymaj się, ale nie daj się wkręcić w rolę podkładki-ofiary. Przegadajcie to najlepiej lub idżcie do psycho. Uciekam, trzymam kciuka.

A sprawdz jemu tel przy najblizszej okazji.. skoro ma taka troche niechec do Ciebie, zmienil stosunek - moze poznal kogos nowego?? w tym kierunku pojdz..

to ostatnie zdanie, ktore napisalas jest troche zastanawiajace Wiem, ze istnieje cos takiego jak zalezna osobowosc, nie chce powiedziec ze masz jakies zaburzenie, ale moze po czesci niektore cechy zaburzenie osobowości zależnej (ang. dependent personality disorder; inna nazwa: (zaburzenie obawowo-lękowe), w którym występuje przesadna potrzeba bycia pod opieką, prowadząca do zachowań nacechowanych uległością oraz strachem przed opuszczeniem. Osoba dotknięta tym problemem zdrowotnym charakteryzuje się unikaniem podejmowania ważnych decyzji dotyczących swojego życia, wykazuje chęć przekazania odpowiedzialności za nie swojemu otoczeniu. Towarzyszy temu ciągła obawa przed popełnieniem błędu i związana z nią bierność. Zaburzenie osobowości zależnej objawia się też przywiązywaniem przesadnie dużej wagi do relacji interpersonalnych i chęcią podtrzymania ich często za wszelką cenę. Dotyczy to także rezygnacji z własnych pragnień i potrzeb, jeżeli kolidowałyby z potrzebami innych osób. W skrajnych wypadkach osoba dotknięta zaburzeniem jest w stanie tolerować poniżające traktowanie, a nawet przemoc fizyczną otoczenia.

szczegolnie to ostanie zdanie "Dotyczy to także rezygnacji z własnych pragnień i potrzeb, jeżeli kolidowałyby z potrzebami innych osób. W skrajnych wypadkach osoba dotknięta zaburzeniem jest w stanie tolerować poniżające traktowanie, a nawet przemoc fizyczną otoczenia."

ja nie miałam nigdy ojca, brata, dziadka... on jest moim jedynym najwazniejszym mężczyzną... Co do innej to nie, nie chowa przede mną telefonu, nie ukrywa poczty, haseł, portali, do wszystkiego mam dostęp kiedy tylko chce, nawet go jego archiwum z gg...

A rozmawialas z nim na ten temat? pytalas wprost co sie stalo? co sie zmienilo, bo zauwazylas ze zachowuje sie inaczej w stosunku do Ciebie? rozmawialas z nim na ten temat? powiedz wprost,ze Ci sie to nie podoba, jesli tak dalej bedzie to bye bye.. Tego kwiatu to pol swiatu, wiem, ze latwo mowic, ale czemu masz byc z kims, tracic czas, jesli on sie tak zachowuje, mozesz w tym samym czasie poznac kogos innego i zaczynac od nowa komu bedzie zalezalo..

Nie jest tak, ze nadskakujesz mu za wszelka cene? On cie obwinia za cos za co nie powinien a ty to z pokora bierzesz na barki? Zalagadzasz sytuacje, zeby nie odbily sie negatywnie na waszym zwiazku? Boisz sie jak ognia, ze moglby odejsc, mimo ze cie nie szanuje i zniecheca Cie do zycia? Nie wyobrazasz sobie, ze moglabys funkcjonowac sama?

Moze przez to, ze nie kmilas ojca, brata , dziadka, nie masz tez wzorca jak powinien mezczyzna traktowac kobiete i dlatego godzisz sie na takie zachowanie. A nie powinnas, nikt nie ma prawa Cie tak traktowac, nie zaslugujesz na to.

*nie mialas

zalamansytuacja jestes? nie chcialam Cie zdolowac, zastanwiam sie tylko.. Moze najlepiej jakbys poszla do dobrego psychologa? Najlepeij jakiegos starszego z duzym doswiadczeniem

jestem, czytam sobie.... Nie, to zaburzenie to raczej nie do mnie, nie jestem bierna, lubie brac swoje zycie w swoje ręce, nie jestem szarą myszką i nie boje sie samotnosci, po prostu cholernie mi na nim zalezy bo wiem, że jest dobry... Tylko nie umiemy sie ostatnio w ogóle dogadac...

zaglądnęłam co się dzieje. Autorko faktycznie przydała by się tobie rada kogoś kto ma większe doświadczenie...ale nie przejmuj się mnie psycholog pewnie też by się przydał. :) bo gadanie jednym, a emocje drugim

dokładnie, gadanie a emocje to co innego, tak samo jest z sercem i rozumem... Nie pytałam co sie dzieje bo nic sie nie dzieje, jak się spytam co usłysze ze nic tylko ja sie tak zle zachowuje... A po psychologa napewno by ze mną nie poszedł... jeszcze raz przepraszam za składnie, pękam. :(

w zwiazku najwazniejsze jest porozumienie Musisz mu dokladnie opisac jak jego zachowanie Cie rani, jakie masz odczucia, tak zeby mial wieksza swiadomosc. Ale musisz jasno zaznaczyc swoje granice i nie pozwolic sie niszczyc, on musi wiedziec ze ma Cie szanowac ..albo... Przeciez to jest niedorzeczne, facet ma pretensje, bo Ty sie z czegos cieszysz, a na koniec puszcza focha, jakbys przewinila. Jawna manipulacja. Zreszta OBRAZANIE SIE JEST ZAWSZE MANIPULACJA, bo nie porowadzi do niczego innego jak sprawienia przykrosci innej osobie, zamiast wskazania problemu.

no dokładnie, tylko jak mam mu pokazac? Czuje się bezsilna teraz... Ciągle słysze, że się zle zachowuje... Ileż można przeciez nie jestem w wojsku...szx

szx - to kot mi po klawiaturze przebiegł. :) chyba zle sie czuje, zaraz pójdę spac, chociaz nie zasne...

ja tez juz znikam Nie mysl tylko w kategoriach tu i teraz. Pomysl tez o przyszlosci. Ja widzisz swoj zwiazek za np. 10 lat. dobranoc

za 10 lat mysle, że byłby wspaniałym ojcem, wiem że nie zafunduje dzieciom tego co miał, widze jak na nie reaguje, kocha... nie pije, nie pali, sprząta, umie coś ugotowac, pocieszyc, powyglupiac sie, tylko dlaczego do cholery ma napady ze wykancza mnie psychicznie, obwinia za całe zlo tego swiata, ja jestem ta najgrosza...

"wiem że nie zafunduje dzieciom tego co miał, " ale co mial w dziecinstwie? nie napisalas konkretnie

totalna patologia. bieda bieda bieda, dosłownie slumsy, zdrady rodziców itd, w domu brak obiadu itd...

jak go poznalam to w zyciu bym do niego nie przypisała takiej przeszlosci, zadbany, radosny, fajny... A teraz... wszystko byłoby ok gdyby nie napady po prostu nie wiem nerwicy?

a jacy byli jego rodzice? okazywali mu milosc? czy byli agresywni?

ale dzifki

nie wiem. raczej kazdy mial swoje zycie, kochali niby ale napewno nie tak jak np moja mnie. ale on taki nie jest to widac.

z resztą nie chce tu się wiecej rozpisywac na ten temat, przeszlosci się nie cofnie... :(

komunikacja...bez komunikacji zaden zwiazek nie przetrwa. Mowienie otwarcie o potrzebach i o tym co nas boli, rani itd. Ale tu tez wazne jak to informujemy. Zeby nie bylo ataku na druga osobe, nie 'Ty mnie ignorujesz' ale 'jak nie zadzwoniles wczoraj ze sie spoznisz poczulam sie zignorowana' Wyglada na to ze Twoj ukochany nie radzi sobie z emocjami, i z tym co go meczy. Sam sobie nie poradzi, i Ty niestety tez mu sama nie pomozesz. Wsprzec jak najbardziej. Ale tu trzeba czegos wiecej. Bo przeciez nie problem jest zeby zwiazek byl swietny gdy nie ma problemu. Dopiero gdy pojawiaja sie problemy, to jak ludzie sobie z nim radza (albo nie radza jak w tym przypadku) swiadczy o sile zwiazku. Ja to tak widze z mojej perspektywy....

niestety

bardzo ładnie opisane, dlatego własnie nie chce odejsc jakby było najprościej... Tlko po prostu walczyc o szczęscie, bo wiem że moge byc z nim szczesliwa.

ja jestem z moim 9 miesięcy... też jest źle coraz częściej. :< nie potrafimy się porozumieć, a ja cierpię na takie właśnie zaburzenie osobowości, ciągnę na siłę, kocham za dwoje..