zasluguje na milosc???

mam duze problemy ze zdrowiem w sumie jestem dosc ciezko przewlekle chora na dodatek nie jstem zbyt przez to atrakcyjna duze blizny po operacjach ciagle zmeczenie stany depresyjne zniechecenie brak pracy z powodu niepelnpsprawnosci na dodatek moje cialo nie jest najpiekniejsze mam nadwage bardzo brzydkie piersi jak 70 latka mimo ze mam lat 20

oczywiście że zasługujesz:) chciałabym żebyś teraz napisała co w Tobie jest fajnego. Przestań się skupiać na mankamentach i podkreśl atuty. Pamiętaj że ludzie Cię będą tak postrzegać jak Ty sama siebie widzisz:)

z nadwaga, na wózku, nieładna wizualnie własnie wyszła za mąz :)

no wlasnie jesli chodzi o plusy to ja nie widze zadnych absolutnie zadnych za to szereg dyskryminujacych mnie wad ogolnie przez to ze choruje i jak wygladam czuje sie gorsza:/ od innych

W każdym z nas jest coś pięknego. Mi choroba też nie jest obca. Choruję przewlekle i nie pozbędę się tego do końca życia, moja choroba dla większości ludzi jest odrażająca, a jednak znalazłam miłość i to nawet nie raz. Teraz sama jestem w dołku, ale to już zupełnie inna historia. Musisz dać sobie szansę, pamiętaj że jeśli facet patrzy tylko powierzchownie nie próbując zobaczyć Twojego wewnętrznego piękna, nie jest wart tego żeby zawracać sobie nim głowę i lepiej że takich nie poznajesz

masz luszczyce?

pokaz mi takiego ktory szuka teraz w koiecie wewnwtrznego piekna pfff co do tekstow pt moja kuzynka bez rak i nog znalazla sobie faceta to podziekuje bo po pierwsze kto wie czy ten facet nie ma takiego fetyszu bo jaki zdrowy normalny facet sie zainteresuje taka kobieta?no wlasnie

Tak, choruję na łuszczycę i uwierz że nie jest łatwo z tym żyć. Ludzie są ignorantami, zdarzały mi się sytuację, że odsuwano się ode mnie w sklepie czy autobusie. Nie wierzę w to że nie ma w Tobie nic w czym mozna się zakochać

moja choroba tez jest autoimmunologiczna i do konca zycia

Nie wiem jak to jest u Ciebie, ale w moim przypadku ludzie zachowują się jakby mieli się zarazić!!! pierwszy atak miałam w okresie dojrzewania. Nawet nie pytaj jak dzieci potrafią być okrutne. Na co chorujesz??

rzs

i tak prawie z domu nie wychodze

No to bolesna choroba, ale przynajmniej nie masz strupów na skórze, których się ludzie brzydzą. Jakie masz zainteresowania?

Ja jestem niepełnosprawna i wiem,że nawet to nie ochroni mnie przed spotykaniem w życiu popaprańców emocjonalnych.Miłość?Liczą się czyny nie słowa.

Ja też nie wychodzę:( pracuję w domu. 3lata temu urodziłam drugie dziecko i od tego czasu nic dla siebie nie robię:( 5 miesiecy temu mój mąż mnie zdradził, długa historia:( od tego czasu przytyłam prawie 20kg, czuję się jak słoń . Dzisiaj mam lepszy dzień, ale wczoraj przepłakałam cały:(

kurde;/ i jak tu mezczyznie zaufac?? dobrze ze masz dzieci to na pewno daje sile do zycia

czasem myślę że łatwiej by było nie kochać, przynajmniej nie musiałabym tak cierpieć

Ja też poraz pierwszy komuś zaufałam i co?dostałam kopa w tyłek...

właśnie o to chodzi że nie mam siły do dzieciaków. Mam wyrzuty sumienia, bo moja starsza córka wychowuje mojego synka. Wczoraj podjęłam decyzję że pójdę do psychiatry, mam nadzieję że mi pomorze. Uświadomiłam sobie że mam depresję. Ciężko mi bo nadal jestem w tym związku, dzisiaj z perspektywy czasu widzę że łatwiej by było gdybym wtedy go zostawiała

nie wiem czy to dobre wyjscie ja jestem sama hmm samotna i nie czuje sie szczesliwa

A ja za wszelką cenę nie chciałam być samotna i co?zrobiłam sobie tylko jeszcze większą krzywdę...

Pewnie że nie byłabym szczęśliwa, ale też nie rozpamiętywałabym tamtego zdarzenia tak jak teraz. Nie przeszukiwałabym mu tel. kom, maila, portali społecznościowych itp. Nic nie znalazłam, ale ciągle szukam:( wiem że wtedy to była jednorazowa sprawa, głupi wybryk bez znaczenia, a jednak skrzywdził mnie na całe życie

he psycholog pff ja mialam raz do czynienia z psychologim myslalam ze umre ze smiechu przyszla mloda cizia i caly czas glupkowato sie usmiechala co chwile pytajac czy wszystko ok :o nie czulam najmniejszej ochoty zeby sie zwierzac zreszta jestemn osoba zamknieta w sobie

do elwe07 no właśnie, nic na siłę, bo można się jeszcze bardziej sparzyć:(

No właśnie dla tego idę do psychiatry, na szczęście z polecenia znajomej, kóra ciężko przeszła okres po wypadku samochodowym. Muszę coś zrobić, bo dłużej tak nie wytrzymam

sama wiedziałam,na co się pisze,olałam wszystkie znaki ostrzegawcze byleby tylko nie być samą...

zycie jest tak popierdolone samo w sobie a Bog każe nam jeszcze walczyc z chorobami tak ciezkimi i trudnymi;/ ja ne wychodze z domu mimo ze jestem mloda z powodu bolu jaki doswiadczam codziennie nie ma dnia zebym nie plakala z bezslinosci psychiatra mnie nie uzdrowi bo moim najwiekszym problemem jest ta choroba nie znam zycia bez niej i nie zyje z nia

tyytj75ju7 Nie wiem nawet co Ci powiedzieć:( u mnie cierpi dusza, bo ciało fizycznie jest źle tylko podczas silnego ataku choroby. U Ciebie cierpi też ciało i to bardzo przykre:( Jesteś samowystarczalna, czy potrzebujesz pomocy osób trzecich do normalnej egzystencji? Nie napiszę Cie że Cię rozumiem, bo ciężko mi to sobie nawet wyobrazić, ale życzę Ci wszystkiego dobrego. Musimy mieć nadzieję, że kiedyś ktoś pomoże nam zwalczyć nasze choroby, a nie tylko łagodzić jej objawy.

teraz chodze o kulach wiec potrzebuje kogos do pomocy

nie czuje ze zyje;;/ moi rowniesnicy bawia sie ucza pracuja a ja?? wegetuje na marnej rencie bez studiow bo nie jestem w stanie chodzic na uczelnie ogolnie ejst do bani