Nie cieszy mnie zycie

ale chyba nie mam ciezkiej depresji bo wstaje rano, zjem, umaluje sie, pojde do pracy ,posprzatam w domu. Tylko, ze nic mnie cie cieszy. Rozmowy z ludzmi tez mnie nudza. Nie mam zadnych priorytetow ani planow na przyszlosc. Nie wiem jak moje zycie mogloby wygladac za 10 lat. Zyje dniem codziennym nie snujac zadnych marzen. Mam swietnego faceta od 2 lat, ktorego kocham ponad zycie ale planowanie wspolnej przyszlosci czy nawet wakacji z nim, nie sprawia mi przyjemnosci. Bo ja nic nie wiem, gdzie chce z nim mieszkac, czy chce miec dzieci, jak ma nasze zycie wygladac. Czasami wyjde gdzies z kolezankami ale czuje sie jak odmieniec. One raduja sie narodzinami dziecka, wiosna a nawet tym, ze moga sobie wyjsc i poplotkowac w gronie babskim. Mnie juz wszystko nuzy, rozmowy, plotki, zycie, nie mam celu, chyba zyje bo musze.Nie dociera do mnie ponad 50% slow, rozmow, nie chce mi sie w niczym uczestniczyc. Wszyscy wydaja m isie byc nudni:( A ja juz najbardziej. Zapisalam sie na fitness ale to tez mnie nuzy:( I o zgrozo zblizam sie do 30stki

Wywaliłaś dość długiego posta jak na znudzoną. Mi by się już nie chciało aż tyle pisać. Widać jestem już PO 30-tce i jeszcze bardziej znużona ;p

sie ktos rozpisal;p oj tam bedzie dobrze :* szukaj pozytywow!

chcialam oddac moj stan ducha..w 1 zdaniu sie nie dalo

Głowa do góry :)