Pomożesz mi w podjęciu decyzji? Zostawić Go czy trwać w tym?

Jesteśmy razem ponad 4 lata, duzo i nieduzo jesli liczyć ze zaczęliśmy gdy mialam 18 lat (on 23,5). Jest nam razem różnie, co najdziwniejsze masz związek rozkwitł po 1,5 roku, a wczesniej robiliśmy sobie straszne świństwa. Jesteśmy bardzo dziwni i bardzo podobni jednocześnie. To opinia naszych znajomych. My mówimy ze jesteśmy po prostu lepsi;-) Miś twierdzi, ze kocha mnie za to jak bardzo nie przypominam wszystkich dziewczyn jakie spotkał, jaka jestem alternatywna. Chodzi głównie o duży luz, podejście do życia, zawsze wyklarowane poglądy, spontaniczność, łatwość podejmowania szalonych decyzji. No i tez za miłość do "jego" muzyki, filmu, literatury, połączona z moja własną artystyczna dusza;-) No i ja kocham w nim to samo. Cieszę sie, ze jest wyjątkowy, ze myśli, jest fantastyczny dla bliskich, a dla innych jest zupelnie zamknięty. Ja Go w 100% akceptuje, nigdy nie chciałam zmienić jeego dziecinnej natury, jego awersji do małżeństwa, jego ateistycznych poglądow, ani nawet anty-nastawienia do ludzi. Ale coraz bardziej sie martwię, ze my w tym naszym związku nie będziemy szczęśliwi. Ze ja kiedyś bede chciała miec dziecko i obudzę sie z ręką w nocniku. Ze kiedyś bede chciała żyć jak inni. Ze będę chciała zeby moi rodzice i znajomi potwierdzali mój wybór a nie pukali w czoło. Bo cyście zrobiły na moim miejscu? Poczekać jeszcze z decyzja kolejny rok, porozmaziać o wątpliwościach, a moze po prostu to przerwac i zobaczyć jak będzie mi bez niego? Mówię bez ogródek ze ja nigdy nie poproszę go o zmianę poglądow, bo uważam je za piękne... Boję sie ze tylko ja nie jestem jednak tak wyjątkowa jakby tego chciał.

tia jak człowiekowi jest za dobrze to wymyśla sobie problemy... a kto ci da gwarancję, że z innym facetem będzie lepiej? że mimo, że przyrzeknie ci chęć posiadania 10 dzieci potem się nie rozmyśli? argument o rodzicach i znajomych jest tak dziecinny, że aż śmieszny no ale wymyślaj dalej jak tym wymyślaniem uda ci się zepsuć ten związek to problem będziesz miała z głowy:)

Ludzie z czasem i wraz z wiekiem sie zmieniają, dorastają i przewartościowują swoje życie. To nieunikniony proces. Wy jesteście jeszcze bardzo młodzi i cieszcie się sobą i życiem a nie zakopujcie w pieluchy, małżeństwo i nie przejmujcie się , co ludzie powiedzą. Na wszystko jest czas i miejsce.:)

Jeśli teraz widzisz cokolwiek co przekreśliło by wasz zwiazek w przyszłości; np Twoja chęć posiadania dzieci - i jego stanowacza dezaprobata; Twoja ochota na ślub - i jego ateizm; to po prostu zostaw go choćby jutro. Jest fajnie na teraz ale to nie ma przeszłości. Faceci się nie zmianiają - nigdy. Facetów na pęczki więc będzie kolejny inny na pewno nie gorszy.

Czemu argument o rodzinie jest dziecinny? Moi rodzice przezyli więcej niz 26 lat razem, chcą dla mnie dobrze i myślę ze skoro przez 4 lata nie zaakceptowali mojego wyboru to cos w tym moze byc. Nigdy oczywiscie nie rzuciłabym Go tylko z tego powodu, ale kiedy są inne wątpliwości to jednak robi sie jakiś argument.

zapomnialam o jednym, on ma jedną brew wiecie o co chodzi to tez mi przeszkadza i dorabia trzepaniem dywanow ;/