Księżniczka Inge

Jose ostatnie 2 dni spędził poza domem. Pierwszego dnia miał przyjęcie plantatorów kawy ze swojej prowincji. A drugiego uroczystość rodzinną. Spotkał się z ludźmi, których nie widział kilka lat. Trochę żałował, że nie podejmował prób spotkań, bo przypomniał sobie, że bardzo ich lubi. Niestety rozmowy schodziły na sprawy, które dotyczą Jose, a które ukrywa przed rodziną. Sprawy obyczajów w dzisiejszych czasach, trwałość rodzin, związków itp. Jose nie odzywał się wiele. Podsumował to spotkanie, jako miłe, sentymentalne, ale i niepokojące i trudne. Podsumowując, te 2 dni dłużyły mu się niemiłosiernie i miał wrażenie, że minęły 2 tygodnie. Jego myśli były gdzie indziej, ciało oderwane od czucia siedziało za stołem, a serce w Oviedo. :( Ale nadchodził nowy tydzień i Jose miał nadzieję na spotkanie z Inge. Cieszył się na nie jak dziecko. Ale i tak jak dziecko w sekundę może przestać się śmiać i zacząć płakać. Jose jednak na siłę postanowił przeganiać koszmary i wyłączać wyobraźnię.

Inge też cieszyła się jak dziecko na te spotkania, bardzo się cieszyła, można powiedzieć, że te spotkania trzymały ją przy życiu, sprawiały, że czuła się szczęśliwa, mimo wszystko. Nie mogła się doczekać kiedy zobaczy swojego ukochanego Jose, swojego jedynego Jose, najdroższego Jose. Nie znosiła wolnych dni, prawie cały weekend spędziła w swojej rezydencji, najpierw z jedną częścią rodziny, a drugiego dnia z drugą. Też bardzo jej się dłużyło, pragnęła, żeby ten dzień już się skończył, żeby rozpoczął się nowy tydzień. Myślami była z Jose przez cały ten czas, była tak stęskniona jakby nie widziała go od długiego czasu. Miała też lekcje nauki jazdy książęcą limuzyną, było jej to potrzebne, nie chciała wszędzie zabierać swojego szofera. Postanowiła napisać do Jose w warunkach ekstremalnych, bo było to dla niej ważniejsze niż wszystko inne.

:) Jose + Inge = wielka miłość

Tak, to prawda, Jose i Inge łączy wielka miłość. Piękna miłość. Inge właśnie pożegnała gości i kiedy tylko zamknęły się z nimi drzwi jej pałacu, postanowiła wysłać wiadomość do Jose. Spędziła miło czas, ale miała już dość tych wolnych dni, bo nie sprawiały jej one żadnej radości, nie widziała się z Jose, nie słyszała jego ciepłego głosu, nie widziała jego przepełnionych miłością oczu, więc co jej po takich wolnych dniach. Wolała zaharowywać się na śmierć, ale regularnie widywać swojego ukochanego. Tak, zdecydowanie. Gdy pomyślała o nadchodzących dniach, zrobiło jej się ciepło na sercu. To było jej życie, życie z ukochanym Jose. To ją uszczęśliwiało. Jose, najważniejszy mężczyzna w jej życiu, sprawiał, że czuła się szczęśliwa.

? :O Przestańcie brać to, co bierzecie, względnie zacznijcie brać to, co odstawiłyście, bo naprawdę źle z wami.

Zresztą to jedna i ta sama osoba pisze pod różnymi nickami i gada sama ze sobą. Lecz się, człowieku

Coś Ci nie pasuje niemoto ? Zajmij się sobą i swoimi psychozami, których masz na pewno nie mało. I nie wpieprzaj się tam, gdzie Cię nie proszą.

Popatrz sobie nieznajoma "czy wy jesteście psychiczne" w lustro. Nieznajoma, niezależnie od płci. I zadaj sobie pytanie: dlaczego jestem taką głupią, brzydką pipą ? A lusterko ci odpowie, albo przemilczy uśmiechając się lekko.

Właśnie takie niemoty jak ty są najgorsze. Nie zajmą się swoimi wątkami, tylko siedzą całymi dniami przed kompem i czytają wszystko jak leci na całym forum. To jest dopiero psychiczne i do tego żałosne.

:(

Nie, zajmuję się sprawami związanymi z Oviedo Jose. Szczerość, pamiętaj.

Szycha, ważniak w Oviedo, pamiętasz? ;) Właśnie coś robię w tym kierunku :)

Do jutra znaczy: do zobaczenia jutro, spotkamy się jutro. Urywamy kontakt do jutra. Jutro będzie lepiej. Silencio. Te amo mucho mi Princesita.

to juz wole czterech pancernych i psa lub wakacje z duchami

Jose w tym odcinku miał dużo obowiązków. Nadzorował jakieś prace robotników w Kraviedo, symultanicznie z innymi zajęciami i .......... przyjemnościami, bo istotną część dnia towarzyszyła mu Inge. Inge miała tego dnia kilka wolnych godzin między obowiązkami w Oviedo. Postanowili wyskoczyć na lunch i pogadać trochę. I tak zrobili. Pogadali trochę, popieprzytulali się. Jose w tym czasie telefonicznie nadzorował prace w Kraviedo i inne obowiązki związane z prowadzonymi plantacjami. Musieli się rozstać, Inge wróciła do Oviedo, a Jose miał wypełnioną zawodowo dalszą część dnia, aż do nocy. Natłok obowiązków nie pozwolił mu wysłać dobranocnego ( :) ) smsa. Inge musiała wyłączać telefon podczas celebrowanych kolacji królewskich i włączała go dopiero rano - też zresztą bardzo późno. Jose pomyślał, że jak się mocno skoncentruje i przekaże dobranocne myśli, to Inge telepatycznie je odbierze. Ło matko ! Ale bzdet :)

Na pewno coś w tym jest, bo Inge bardzo wyraźnie odebrała dobranocne myśli swojego Jose. Telepatia działa, była tego pewna. Jose napisał jej wiadomość dokładnie w momencie kiedy o nim pomyślała i postanowiła sprawdzić czy próbował się z nią skontaktować. Wysłał wiadomość dokładnie w chwili kiedy Inge spojrzała na zegarek. Już wcześniej to zauważyła, że myślą o sobie w tym samym momencie. To było niezwykłe, że tak się przyciągali myślami. Tego dnia spędziła z Jose bardzo dużo czasu. Rozmawiali, śmiali się, przytulali, całowali, załatwiali sprawy Jose i nie tylko. Inge uświadomiła sobie jak wiele ich łączy, jest to więź, której, jej zdaniem, nie da się już przerwać. Była trochę wściekła kiedy musieli się rozstać, ale szybko jej przeszło, bo Jose nie pozwolił na to, żeby się złościła. W tempie natychmiastowym złagodził jej rozdrażnienie i wszystko wróciło do normy. W Oviedo nic ciekawego się nie działo, kontrahenci przychodzili i odchodzili, czysty biznes. Miała ochotę wrócić już do swojej rezydencji, nie dlatego, że była zmęczona, ale dlatego, że chciała coś zjeść, posiedzieć, nic nie robić. Tęskniła za Jose, ale była pewna, że o niej myśli, była pewna jego miłości do niej jak nigdy dotąd. Życie związało ich już na zawsze, mimo tej trudnej sytuacji byli połączeni. Inge była szczęśliwa, że następnego dnia się spotkają, to było dla niej najważniejsze. Jose był dla niej najważniejszy. Zrobiła sobie lekką kolację i zaczęła rozmyślać, co włoży na siebie następnego dnia....

Jose, którego pełne nazwisko brzmiało: Jose Enamorado de la Princesita, wiedział, że Inge jest z nim myślami. Wiedział, bo znał już ją dość długo. Zyskał w tym czasie pewność, co do jej uczuć, pewność, że o nim myśli, że jest częścią jej świata. Ważną częścią, nie jakimś przypadkowym plantatorem, jakich pełno w Argentynie, ale tym szczególnym. Bardzo mu to schlebiało, że pochodząca z wyższych sfer Inge zainteresowała się właśnie nim. Pomyślał przez chwile o tym, jak spędzili tego dnia intymne chwile na calle fuente i był pewien, że w rzeczywistości byli u źródła swojej miłości i pożądania. Jose złapał się na tym, że cały czas jego myśli uciekają do jego Księżniczki.

Na calle fuente rozładowali narastające w nich pożądanie, pożądanie, które z każdym dniem stawało się coraz większe i silniejsze, pożądanie, które uruchamiało się kiedy się spotykali, pożądanie, które istniało tylko między nimi. Pragnęli być blisko siebie, pragnęli tych spotkań, pragnęli tej miłości. Inge mogła nie jeść, nie spać, każdego dnia żyła osobą Jose i jego miłością, żyła dla Jose. Kiedy ją całował czuła coś czego nie czuła nigdy wcześniej, fizycznie czuła swoją miłość do niego. Czuła, że jest tym jedynym, tym szczególnym mężczyzną w jej życiu, czuła jak z każdym pocałunkiem ta miłość płynie do jej najdroższego Jose Enamorado. Nie miała już co do tego wątpliwości, że to on, Jose Enamorado de la Princesita :), jest tym jedynym. Kiedy na nią patrzył widziała miłość w jego oczach, widziała w nich wszystko, widziała w nich, że nie może bez niej żyć. I okazywał jej to na wszystkie możliwe sposoby, w gestach, słowach, spojrzeniach. Czasem po prostu na nią patrzył i nic nie mówił, wpatrywał się w nią. Ona też lubiła się w niego wpatrywać, w jego oczy, jego zakochane oczy. Widziała też, że Jose bardzo się stara, żeby się między nimi układało. Widziała to bardziej niż kiedykolwiek.

Jak nigdy dotąd, była pewna jego miłości. To słowa Inge, myśli Inge o Jose. "Dlaczego jej to tyle zajęło" zastanawiał się nasz latynoski bohater. Przecież znają się już od półtora roku, a kochają się od roku. Czemu teraz uzyskała tę pewność ? Co wpłynęło na to wyznanie ? Nie wiedział i z tą niewiedzą udał się na spoczynek.

Inge pomyślała, że powie Jose w cztery oczy dlaczego tak myśli. Owszem, zawsze czuła, że bardzo ją kocha, zawsze, ale teraz była pewna, że nie może bez niej żyć, okazywał jej to na wszystkie możliwe sposoby. Okazywał jej jak bardzo mu zależy, ile dla niego znaczy. Inge czuła się szczęśliwa. Szczęśliwa dzięki Jose, jej Jose.

Jose przypomniał sobie piosenkę, którą słyszeli z Inge podczas lunchu. Był to zespół Roxy Music i Jealous Guy. Tekst tej piosenki był kwintesencją tego co czuł Jose. Wszystkie słowa były prawdziwe. Jose był pewien, że to nie był przypadek, że muzyka musiała być jakoś zaprogramowana. http://www.muzu.tv/roxymusic/jealous-guy-music-video/640953

:)

Buenas noches Princesita. Dulces sueos.

.....sueńos.......

Inge właśnie wróciła z zakupów. Zaraz posłucha sobie piosenki, którą słyszała razem z Jose podczas lunchu. Bardzo go kocha.

Tak, ta piosenka to nie mógł być przypadek. Dlaczego puścili właśnie tę piosenkę, przecież jest milion innych, potencjalnych piosenek, które mogły lecieć właśnie w tym czasie kiedy Jose i Inge byli tam razem. Wprawiło ją to w zakłopotanie.

:) dobranoc

Dzisiaj ani jutro nic, bo bardzo kochać Jose. dobranoc :)

Ale Jose chyba iść już spać, chyba..

Jose miał w ostatnim odcinku wielkie, złe przeczucia i dlatego nie chciał się kontaktować z Inge, która.......... miała równie trudno. Jose chciał, aby ten dzień się skończył. liczył, że wraz z nowym dniem wstąpią w niego nowe siły, demony odejdą, zazdrość przestanie go paraliżować. Tak chciał, ale jutro pokaże, czy jego wola się spełniła