Dzieci z zespolem Downa

Pawa, to nie wiem gdzie Ty żyjesz...

z grubasów też się nabijają, albo innych ludzi z defektami twarzy, więc co takich też usuwać należy żeby im niby łatwiej się żyło, chory tok rozumowania.

Na upartego to kazdego mozna wysmiac :O grubego, chudego, rudego, okularnika, lysego, dziecko z ZD, dziecko autystyczne, niedoslyszacego, kulawego...... Moze po prostu sprobujmy byc ludzmi.

Urodziłabym,nie urodziłabym,to tylko gdybanie,jednak mówić o czymś można dopiero gdy taka a nie inna sytuacja wam się przydarzy,bo tak naprawdę nigdy nie wiecie co zrobiłybyście gdyby los zmusił was do podjęcia takiej decyzji.Znam rodziny z dziećmi z ZD,wszystkie wiedzaiły wcześniej,ze dziecko ma Zespół i jednak zdecydowały się urodzić,to ich decyzja,oni bedą je wychowywać,nie wy.

ja nie pisalam zeby mordowac urodzone chore dzieci. tylko dziwie sie ze kiedy kobieta dowie sie ze nosi dziecko z ZD jednak decyduje sie je urodzic.

A że dzieci wyśmiewają.... czyja to jest wina? U dziecka nie bierze się samo z siebie, że chore to gorsze.

Pawa Pawa Każdy podejmuje decyzje zgodne ze swoim sumieniem,jedni mają takie inni inne.Sama na szczęście nigdy nie stanęłam przed takim wyborem,więc nie wypowiadam się ,bo nie wiem co zrobiłabym w takiej sytuacji..

ale gdy sama przeżyjesz coś takiego ktoś kto nigdy nie usłyszał diagnozy jaką jest wyrok - CHORE DZIECKO może sobie co najwyżej pogdybać co zrobiłby nikomu tego nie życzę ja rok temu usłyszałam podobny wyrok nigdy nie spodziewałabym się, że to mnie właśnie spotka...:(

i jak teraz z tym żyjesz? sory, że dopytuję. ja mam chorego brata z padaczk, a mój chłopak siostrę z ZD i poweim, że teraz młodzi jesteśmy jakoś żyjemy. ale nie chce myślec co będzie jak rodzice umrą. przecież my z nimi zostaniemy. wieciem, że ja nieraz spać nie mogę bo myślę co z naszym rodzeństwem będzie;/ ja mam 23 lata a mój chłopak 24 planujemy się pobrać, ale wątpie czy kiedykolwiek zdecydujemy się na dziecko. I tak mamy do końca życia obowiązek, dla mnie osobiście to jest krzyż na plecach, ale co zrobię;/ Oczywiście rodzeństwo kochamy całym sercem, ale myśl o opiece kiedyś nad nimi i możliwość noszenie też wadliwych genów mnie przerasta. i ja osobiście jak bym w miarę szybko dowiedziała si,że moje dziecko ma problemy genetyczne zdecydowałabym się na aborcję. Pracuję też na codzien w przedszkolu jako asystent osoby niepełnosprawnej i łatwo powiedzieć jak jesteś z niepełnosprawnymi przez te 8 godzin i jakoś dzień minie, a całkiem inaczej jak całe życie masz świadomość, że musisz mieć ich pod opieką;/.

,,Ja bym urodzila nawet chore", tak pisza dziewczyny ktore nie mialy doczynienia z uposledzonymi dziecmi, nie wiedza jaka to meka dla obu. a kto zaopiekuje sie tymi chorymi kiedy matka umrze lub zaniemoze, czy pomyslalyscie?

Pawa-Pawa masz 36 lat a po założonym topiku niestety widać jak bardzo jesteś niedojrzała i ograniczona. Na ulicach widać dzieci z ZD i bardzo dobrze, to że są upośledzeni nie oznacza, że muszą być zamknięci w 4 ścianach. Prędzej zamknęłabym zdrowe chamskie osoby, a nie bezbronnych ludzi nie robiących nikomu krzywdy. Szok jak to czytam, że tacy niby mądrzy ludzie nie potrafią zaakceptować faktu, że ludzie inni i różniący się od siebie też mają prawo żyć, a my nie mamy prawa ich wytykać palcami, bo i oni i ich rodziny są takimi samymi ludzmi jak my zdrowi. Masz pretensję do Kobiet, ze urodziły dziecko z ZD, ze zrobiły lub nie badania prenatalne??? Szok, jak możesz o to pytać, jak śmiesz mieć do kogokolwiek pretensję?? Zajmij się sobą i swym różowym życiem. Życie mogłoby Cię źle doświadczyć może byś zmądrzała. Wyrozumiałości życzę.

to ty dziewczyno masz problemy z czytaniem lub mysleniem. ja nie napisalam ze mam cos przeciwko dzieciom z ZD. niech chodza po ulicach, bawia sie i beda szczesliwe. mi chodzi o dzieci z ZD jeszcze w brzuchu matki.

tych jeszcze w brzuchu matki?:O

tak, dokladnie. chodzi mi o nienarodzone dzieci i decyzje jaka podejmuje matka kiedy uslyszy wyrok - ZD. ja mam na szczescie zdrowego synka.

nie nie mam problemu ani z czytaniem ani z myśleniem. Oto cytat Twojego pierwszego postu: " czesto widac na ulicach dzieci z tym zespolem. Skad ich tak duzo? Czy kobiety nie robily badan prenatalnych? czy kiedy uslyszaly diagnoze lekarza zdecydowaly sie ze jednak chca urodzic to dziecko?" Może nie robiły a może robiły badania i świadomie zdecydowały się urodzić?? Co Cię to obchodzi, pytam się? Zaakceptuj poprostu fakt, że te dzieci są i będą się rodzić a wielki szacunek dla tych, którzy te dzieci wychowują. Nie rozumiem co Ci Cię tak dziwi w tym, że Kobiety jak i ojcowie decydują się na wychowywanie dziecka z ZD? Udaje wielce zdziwioną. Tak takie dziecko też się kocha. Nie każdy jest takim egoistom jak ty, nie jeden rodzic jest szczęśliwy, że to dziecko jednak się urodziło i nauczyło ich innego spojrzenia na świat. Pewnie są i tacy, którzy usunęli...ile ich jest tego się nigdy nie dowiesz. Z czym Ty kobieto masz problem pytając o to na forum. Ty byś usunęła a inna kobieta nie. Takie miała prawo wyboru (lub nie) i dlatego dzieci z ZD chodzą po ulicy. I dobrze, że rodzice ich się nie wstydzą, bo oni są normalni.

jestem za usuwaniem ciaz z chorymi dziecmi. pisze tak bo wiem ile trudu kosztuje wychowanie takiego dziecka. moja sasiadka miala corke z ZD (zginela tragicznie w wieku 13lat). przed ciaza byla to piekna, szczescliwa i zakochana kobieta. kiedy po porodzie dowiedziala sie o ZD jej corki. od tego czasu jej zycie odwrocilo sie o 180. Kiedys nie wykonywano tych badan tak nagminnie, wiec nie wiedziala. kiedys zwierzyla sie mojej mamie ze lepiej aby jej corka sie nie urodzila.

myślowe :o wybaczcie jej po co wspominasz czasy PRL-u kiedy dzieci chore traktowane były jak wyrok

Postawa pawa ..pawa po prostu ..to znak naszych czasów...wszystko da się obliczyć , zaplanować..życie musi być łatwe i przyjemne.. Nie ma miejsca na słabych , chorych i STARYCH , niedołężnych...najlepiej wszystkich niepełnosprawnych , niedołężnych unicestwić, albo przynajmniej pozamykać w domu..żeby na ulicach ' nie psuli " innym humoru i nastroju....bo przecież każdy z nas będzie stary i może niedołężny.., ale po co o tym młodym i sprawnym przypominać..i psuć dobry nastrój Jak czytam podobne do tego topiki..to nie mogę się powstrzymać od komentarzy... Decyzja o urodzeniu lub nie dziecka niepełnosprawnego to decyzja RODZICÓW ...a nie innych..ONI ponoszą konsekwencję i nikomu nic do tego...nikt nie ma prawa ich oceniać i zastanawiać się dlaczego zrobili tak , a nie inaczej..Autorko topiku ciesz się ,że nie masz takich problemów..ale nie krytykuj innych...A tak na marginesie...nie znasz zupełnie problemu...i wierz mi...są inne , głębsze niepełnosprawności jak ZD...i to wynikające z uszkodzeń okołoporodowych , a nie wad genetycznych, takich jak ZD..Nie da się wszystkiego przewidzieć.Zdarza się również, że kobiety z wynikami prawidłowymi odnośnie trisomii 21 pary chromosomów..rodziły chore dzieci..jest pewien odsetek niewykrywalnych ZD w prenatalnych badaniach nieinwazyjnych.A badania inwazyjne robi się tylko i wyłącznie jak są ku temu wskazania.Nie ma ich na " życzenie". no chyba ,że odpłatnie..Matki dowiadują się czasami o ZD późno...nie mogą i /lub nie CHCĄ zakończyć ciąży...BO TO PRZECIEŻ ICH DZIECKO...które już poczuły i pokochały..ale ty chyba nie jesteś tego w stanie zrozumieć...

z całym szacunkiem dla Ciebie, ale jako matka dziecko zdrowego nie pisz, że wiesz co to znaczy mieć CHORE DZIECKO i ile trudu kosztuje jego wychowanie, bo pojęcia nie masz co to znaczy:O

Akurat wiem......mając zdrowe dziecko nie ponosisz żadnych kosztów i wyrzeczeń ? Nie ma z nim problemów? Wiem , to zupełnie inna sytuacja..ale dajcie spokój tym rodzicom...ich decyzja...ich życie i ich dziecko....Wam nic do tego...

takie myślenie przypomina mi myślenie Hitlera o nadludziach i podludziach, brawo!

macie prawo myslec inaczej, ale takie jest moje zdanie i go na dzien dzisiejszy nie zmienie.

To normalni ludzie z obniżonym intelektem /w stopniu różnym/. Miałaś kiedyś do czynienia z dzieckiem z ZD?? Ja miałam i chyba nie potrafiłabym go zabić. Emilka śmiała się, rozmawiała, bawiła... a dziadkowie i rodzice ją kochali. Znałam też dziewczynkę z wadą serca, po 4 operacjach i przed wieloma. Ot los. Mój synek ma cechy autystyczne, a kocham go całym sercem... żyję teraźniejszością i wiem że piękno każdego życia jest w chwilach a czasem ludzie któzy mają "wszystko" na miejscu są nieszczęśliwi.

myślę, że troche źle oceniacie pawa - pawa, jej cały czas chodzi o nienarodzone dzieci, a wy się czepiacie już tych narodzonych. mając ten problem u siebie w domu powiem, że dużo ludzi patrzy się dziwnie na moją przyszłą szwagierkę z zd, ale teściowa jak miała taki przypadek, że ktoś Gapił się TO POWIEDZIAŁA WPROST: ANIU STAŃ I POKAŻ SIĘ TEJ PANI CO TAK NA CIEBIE SIĘ PATRZ, BO CHYBA CZŁOWIEKA NIE WIDZIAŁA.

Martusia....brawo dla mamy Twojej szwagierki, czyli przyszłej teściowej...a oglądają się na ulicy też za wyzywająco ubranymi , z dziwnymi fryzurami, gejami trzymającymi się za ręce, otyłymi itp... Każde dziecko "narodzone", było kiedyś "nienarodzone::) i o to tu chodzi...część matek rodzi chore dzieci wiedząc o tym ..i tego właśnie autorka topiku nie może zrozumieć.zapytaj swoją przyszłą teściową czy wstydzi się swojej córki i jej nie kocha, a swojego narzeczonego wolałby ,żeby siostry nie było....:)Czy gdyby mogła cofnąć czas..wiedziała o ZD i miała możliwość aborcji...usunęłaby ?

zauważa się teraz tak dużo dzieci nie dla tego, że jest ich więcej tylko dla tego, że ludzie wokół stali się bardziej tolerancyjni. Kiedyś ludzie takie dzieci wytykali palcami więc nic dziwnego, że rodzice chcieli oszczędzić dzieciom i sobie upokorzeń i rzadko wychodzili z tymi dziećmi na dwór. Teraz to się zmienia na szczęście.

wiesz nieraz z teściową o tym rozmawiałam, mówiła mi, że do końca nie wiedziała, że dziecko urodzi sie z zd, i jak urodziła to faktycznie była zrozpaczona i w szoku, tym bardziej, że wcześniej urodziła trzech zdrowych synów. Mówiła, że z początku myślała, że ją jakaś kara spotkała, że nie da sobie rady. A mój chłopak sam miał wtedy 4 lata więc co tu dużo mówić praktycznie wychował się z Anią, razem bawili się itd., wiadomo, że chciałby żeby siostra była zdrowa, ale co zrobi. Jego bracia i szwagierki bardzo obawiali się czy ich dzieci będą zdrowe, ale na szczęście u nich wszystko jest ok.

Kiedyś ludzie takie dzieci wytykali palcami więc nic dziwnego, że rodzice chcieli oszczędzić dzieciom i sobie upokorzeń i rzadko wychodzili z tymi dziećmi na dwór. Teraz to się zmienia na szczęście. aż nie do wiary... Tzn. kiedyś- czyli za naszego życia, nie w średniowieczu? :p

Pawa-Pawa jestem za usuwaniem ciaz z chorymi dziecmi. pisze tak bo wiem ile trudu kosztuje wychowanie takiego dziecka. Ty ponosisz ten trud? :O Wiec daj innym zyc. Nie wszystko w zyciu da sie zaplanowac. Ja mam dziecko autystyczne, tez ponosze wielki trud wychowujac je. Co wedlug ciebie powinnam zrobic? Palnac go w leb bo odstaje od spoleczenstwa?

Autorko, widzisz, ale nikt nam nie dal prawa, aby decydować, kto ma prawo żyć a kto nie. Jeżeli rodzice wiedząc, ze urodzą chore dziecko, zdecydowali się na nie, to trzeba ich podziwiać a nie krytykować. Jak już ktoś wczesniej wspomniał, Hitler tez chciał stworzyć rasę panów eliminując Żydów, chorych psychicznie i innych "podludzi". A to raczej nie jest przykład do naśladowania. Nikt, kto nie stanął wobec takiego dylematu, nie zrozumie go, a tym bardziej nie ma prawa oceniać.