mam 30 lat i to mój pierwszy chłopak

"zawsze jeszcze pozostaje zabranie jakiejś kuzynki czy kogoś z rodziny..." Może jeszcze matkę? :D To już by była desperacja.

no może nie przesadzajmy z matką :P ale kuzyn/kuzynka może być

W sumie nie mam dobrych kontaktów z dalszą rodziną. Cięzke życie odludka.

W mojej szkole było więcej dziewczyn niż chłopaków i większość nie miała partnera na studniówkę. Te, które zdążyły, umówiły się z jakimś chłopakiem ze swojej klasy (albo przyszły ze swoim własnym, o ile miały ;)). Dla reszty samotnych dyrekcja zorganizowała spotkanko zapoznawcze z chłopakami z młodszych lat i dzięki temu każda miała jakiegoś partnera na studniówkę. Nikt nie narzekał :).

No szkoda że studniówka to taki przymus iścia w parze ale i to już sie zmienia, gdzieniegdzie można iść samemu :P ja mam niedługo wesele, ide sama :)

uuu pewnie będą pytania czemu sama itp. :P

Może i będą, trudno, zapije smutki :D

też nie byłam na studniówce, bo nie miałam z kim pójść; dodam jeszcze, że mam 23 lata i nigdy nie miałam chłopaka, ale fajnie ,że autorka wątku znalazła kogoś, kto nie uciekł jak się dowiedział, że spotyka się z 30-letnią dziewicą, to budujące :P czyli jeszcze mam szansę :) i przyznaję, że nie spotykałam się do tej pory z nikim, bo było coś ze mną nie tak: choruję na depresję i fobię społeczną

Będziesz samotna i dodatkowo wpadniesz w alkoholizm. :P Grafik jestes kobietą więc szansę masz.

ale kobietą bardzo przeciętnej urody :P a na co dzień to tej samotności odczuwam coraz mniej, mając pracę, studia i znajomych to obleci; gorzej jak łapie tęsknica za przytuleniem...