nie wiem jak nazwać to co czuję

Ostatnio jak wracałam autobusem do domu, coś we mnie pękło. W życiu nie czułam się tak nieszczęsliwa. Nie umiałam i chyba nie chciałam skryć uczuć, coś we mnie pękło. Siedziłam i krzywiłam twarz, zalewając się łzami mając gdzieś co myślą inni. i to nie chodzi o to, by mnie coś przerosło, czegoś się bała, miała fobie, nerwice, problemy z własną osobowością. Zwyczajnie zbrzydło mi życie. Obowiązki i jego tandetne uciechy. Żyć mi się nie chceeeeeee :(

Ja przezyłam cos podobnego przez 3 lata raz w roku po ok 3-4 miesiace miałam napady depesji bardzo silnej 3 lata z rzedu kiedy zaczynałam czuć sie lepiej i wychodzic z dolka raptem wpadałam w to znowu z wieksza sila i szczerze mowiac kiedy mi to juz przeszlo nawet nie umiem zrozumiec tego uczucia,na co i po co było to wszystko.z doswiadczenia:samemu trudno jest sobie poradzic jak juz cos to przechodzi na krotko najkepiej zasiegnac pomocy lekarza zanim nie bedzie za pozno

zanim będzie za późno