Jestem nieszczęśliwa. Nie mam ŻADNYCH znajomych !! :((

za tydzien drugi rok studiów a ja jestem sama jak palec. Mam kontakty do kilku osob ale rozmawiamy na sprawy uczelniane , nie ingeruje w ich zycie. Mam ten problem od dawna, od kilku lat. Wszystko przez niskie poczucie wlasnej wartosci, niską samoocene ,niepodobam sie sobie, nie pasuje do obecnego kanonu ladnej osoby. W liceum bylam cicha ,niesmiala, nic nie mowilam , ponizali mnie, zwlaszcza dziewczyny. Bylam ofiarą . Kiedy probowalam się postawić bylo tylko gorzej, dochodzilo do ataków fizycznych , popychania,szarpania :( Ucieklam z mojego miasta. Mieszkam sama. Chodze jak robot ,nci mnie nie cieszy :( W telefonie mam doslownie kilka numerow : mamy, taty,brata, dwóch ciotek ''w razie czego'' , 3 dziewczyn i 1 chlopaka ze studiów. Wracam po zajęciach do domu,siedze przy kompie, ogladam telewizje, nie mam ochoty wychodzic na dwór ,bo po co? W realu nie umiem nikogo poznac ,jestem drętwa, zamknięta w sobie ,ciągle zgarbiona, wystraszona ,nie wiem o czym gadac z ludzmi. Nie lubię pic ciagle wódki, nie oglądam glupot w Mam Talent, nie uprawiam sportu , nie chodze na randki wiec o czym ? :O Przez internet nie poznam nikogo, mialam konta na roznych stronach ,pisali. Ale do spotkan nie dochodzilo , balam sie i usuwalam :O Czy to oznacza ,ze zaczynam przegrywac zycie? :(

??

"Zmień siebie nim zmienisz ten świat nikt nie wie co jutro nam da popatrz ludzi tłum każdy poznał smak dobrych chwil ilu jednak z nich nauczyło się jak ma zyć za horyzont patrz szukaj i sięgaj wyżej znajdź swój własny raj, spełnij sny za horyzont hen chociaż to nie najbliżej zamknij w dłoniach los tej gry " Nic dodać nic ująć ;)

jem kupe

:(

Posłuchaj...mam ten sam problem... masz może gg?byśmy porozmawiały

jak jesteś z Łodzi to możemy się czasem spotkać i poplotkować ;)

ale czego sie bałas ze nie doszło do spotkania?

Mam to samo. Od czasów szkolnych nie mam kolezanek, kolegow, nie mam z kim wyjsc na spacer, do kina, na zakupy,albo ot tak pogadac a mam juz 23 lata!! Kończę studia, zaczynam drugi kierunek, nie wiem po co. Chyba z nudów. Moje życie jest strasznie jałowe. Nie potrafię się otworzyć w realnym zyciu , jedyny ratunek to Internet. Na początku chciałam się zmienić, teraz jest m to obojętne. Widocznie taki mój nędzy los ;/

ale z was niemoty ja pertole

Nic z tym nie zrobisz niestety. Takie są fakty. To genetyczne

ale taka jest prawda człowiek sie rodzi z charakterem,osobowoscią . Nie ma czegos takiego jak ZMIANA zmienic to mozna wygląd ciala, wystroj domu ale nie charateru ,bo niby jak? Nie widzisz np po dzieciach? Ze jedno jest z charateru podobne do matki , inne do ojca? I tak w rodzinie moze byc przebojowa siostra ,a druga niemowa, mruk i odludek np po ojcu . Ona ma 20iles lat, od kilku lat z tego co pisze byla popychadłem , jak wyobrazasz sobie zmiane? Jedyna szansa to iść na zywiol , napisz sie przed wyjsciem wodki , spotykac sie z kim popadnie i miec wszystko w dupie , jesli jej sie uda to ok , jesli nie to lepiej pogodzic sie i zyc jak do tej pory.

jestescie jedynaczkami?

ja nie :O

Mi tam brak znajomych nie przeszkadza. Ludzie są źli, im mniej ich znasz tym mniejsze prawdopodobieństwo, że sie na nich zawiedziesz.

o cześć korjonos :) jak żyjesz?

ja tez nie mam znajomych , bo nie mam czym zaimponowac innym i jestem strasznie nudna :D zupelnie jak moher

Pytanie nie powinno brzmieć "jak" tylko "po co" :o Nie wiem :o

korjonos tego nie wie nikt :o a tak poza tym? tworzysz coś? :p

Nie. Wysłałem w kilka miejsc, nikt nie odpowiedział, więc sobie odpuściłem.

ja Ci odpowiedziałam :p byłoby tak cudnie, gdybym okazała się wydawcą, prawda? :D niestety, takie rzeczy tylko w filmach made in USA :o

ja zawsze miałam problem w znalezieniu znajomych, bo co ze mnie za koleżanka, co nie biega z tipsami na pół metra, nie wracam z klubów na czworaka pijana w sztok ? niby zawsze znalazł się ktoś, z kim mogłabym pogadać czy wyjść gdzieś, ale tak było dopóki nie założyłam rodziny. teraz mam 1 koleżankę i 2 kolegów, widzimy się raz na ruski rok, ale nie narzekam, rodzina jest dla mnie najważniejsza a ten mój niewielki, zamknięty świat jest tym, do czego tak naprawdę zawsze dążyłam.

wszystkiego trzeba w zyciu sprobowac a nie potem na łozu smierci zalowac ze sie siedzialo w rodzinką i grało w monopoly :O i to wszystko :O Ofiary losu, autorka, korjonos, prawiczek ... nie dziwie sie ze was poniżają , tez bym pewnie to robil , takie ofermy zyciowe tylko zycie innym zatruwaja :O

wszystkiego trzeba w zyciu sprobowac a nie potem na łozu smierci zalowac Przy tym stylu życia bardzo prawdopodobne, że żadnego łoża śmierci nie będzie. Tylko nóż w sercu i zimny chodnik. Lepiej trzymać się od ludzi jak najdalej i nie wychodzić z domu.

Wole umrzec schlany jak świnia na chodniku niż na tym forum hahaahaha

ja tam wcale nie dążyłam do stworzenia sobie hermetycznego światka, ale skoro już tak się stało muszę ów stan rzeczy zaakceptować :D mogłabym wrócić z klubu w nocy, mogłabym nakleić tipsy ale co z tego? nikt nie pożąda mego towarzystwa

Nie ma znaczenia jak umrzesz i tak wspominać tego nie będziesz.

korjonos - Ale ja potrzebuje kontaktów z innymmi. Siedze sama w domu i nie wiem co mam robic :(

MAm jedno proste pytanie: Dlaczego nie uprawiasz sportu????? odpowiedz, a potem pogadamy ;-)

Rozmowa na forum to też forma kontaktu. Bezpieczna forma.