Jest jest tu ktoś kto lubi i akceptuje siebie?

Nie da się tego określić w punktach, to proces ciągły tak jak z tymi schodami. Zacznij od małych kroczków, nie masz na nic energii bo palisz ją na walkę ze swoimi słabościami. potrzebujesz drugiej osoby która Cię zrozumie i pomoże panować nad emocjami. Ale nie da sie tego zrobić na forum raczej, minimum to telefon na początek a najlepiej w cztery oczy.

Ja tez na pewno jutro tu będę :). Ja na brak energi polecam zaprzestanie zawracania sobie głowy pierdołami i bycie po prostu na tak. Zaprzestanie krytykowania siebie przez choc jeden dzień. Na prawde zobaczysz wieczorem różnice. Dlaczego? Bo energia podąża za myślą. Jesli myślimy o czymś nieprzyjemnym i sie martwimy i odczuwamy brak to bedziemy mieli brak energii pod koniec dnia. A jesli skupiamy sie na możliwościach i pozytywach życia - energia nigdy sie nie kończy. Kwestia nastawienia. Co do punktów - wg mnie dla kazdego bedzie to cos innego bo kazdy jest na innym poziomie rozwoju. Lubisz angielski? Wpisz w google 365 thought provoking questions :) dają do myślenia. W ogole na tej stronie bardzo duzo jest ciekawych artykułów wiec polecam :). Ja sie staram żyć tu i teraz - czasem jest lepiej czasem gorzej ale jedno jest pewne - w porównaniu do samej siebie sprzed choćby dwóch lat jestem innym człowiekiem (odkrywam prawdziwą siebie) :) ps posłuchaj piosenki tell me more greace czy jakos tak - wprawia mnie w genialny nastrój baaardzo pozytywna jest :)

kompleksow:doskonale Cie rozumiem.Moj ojciec wyzywal sie na mnie psychicznie i fizycznie przez lata,mama nic specjalnie nie robila,ani mu nie mowila a jesli juz,to ja wysmiewal i przy okazji mnie.Sama byla skupiona na moim mlodszym rodzenstwie,a ja bylam ta "gorsza",mialam wg nich "beznadziejny charakter i nigdy sama sobie nie poradze w zyciu",itp.Bylam dobra,jak trzeba bylo odwalic "brudna robote",np.posprzatac caly dom (sama,bez pomocy,a jak sie buntowalam,to od razu dostawalam wiadro pomyj na glowe i pogrozki) i ogolnie dobra bylam jako "worek treningowy" do wyladowywania frustracji reszty rodziny i wysmiewania sie.Trwalo to okolo 23 lata,kiedy w koncu sie wyprowadzilam i poznalam przyszlego meza.On i sama wyprowadzka otworzyly mi oczy na wiele spraw,a ktorym po czesci nie zdawalam sobie sprawy.Do ojca-terrorysty nie odzywam sie od okolo 8 lat,nie chce miec z nim do czynienia i nie chce,zeby moje dzieci mialy z nim kontakt...tak,wiem,ze to ich dziadek i w ogole,ale po tym,co mi zrobil nie potrafie udawac,ze wszystko jest ok...coz,jak o nim mysle,to mam odruch wymiotny-tym bardziej,ze teraz zachowuje sie tak,jakby nic zlego nigdy nie zrobil i byl najlepszym ojcem na swiecie,a ja jestem taaaaka niewdzieczna:O przebaczyc mu przebaczylam w myslach i od kilku lat juz nie zywie w stosunku do niego zadnych negatywnych emocji.Jest mi calkiem obojetny:) i zycze mu jak najlepiej,tylko niech trzyma sie ode mnie i mojej rodziny z daleka.Chodzilam do psychologa i to tez mi pomoglo.Przez pierwsze dwa lata po wyprowadzce duzo plakalam i wywalalam z siebie wszystkie negatywne emocje,ktore nagromadzily sie przez lata...Tak naprawde jestem w 100% szczesliwa,bez czarnych mysli i zlych emocji,bez plakania i kompleksow dopiero jakies 4-5 lat.Pozbyc sie tego calego syfu jest baaaaaardzo ciezko i trwa to latami (przynajmniej u mnie tak bylo),ale warto o siebie walczyc...Tobie tez zycze uporania sie ze swoimi demonami i normalnego zycia:) i przepraszam za tak dlugi wywod;)

W ogole muzyka z lat 80 i 90 kojarzy mi sie z wolnością, lekkością i radością z życia :) tych piosenek które są teraz w radiach za bardzo nie lubię jak dla mnie są zbyt przygnębiające. A jesli macie jakies rady jak pokonać strach przed życiem tak jak chce ja, przed odrzuceniem obecnie przyjętych zachowań i norm społecznych itd to bede wdzięczna :) wygadalam sie troche to juz mi z deka lepiej.

Radiu* heh mi tez chce sie spac i robie głupie błędy dobranoc :)

Hej. Uuuuuuuhh, dzięki, czytam sobie te prowokacyjne pytania i przy okazji szlifuję angielski :d 'do deszczowej od kiedys pelnej', naprawdę Ci gratuluję i podziwiam Mądry artykuł dla wszystkich wierzących (i nie tylko),(miałam poczucie winy w związku z tym, że chcę polubić siebie, to wydawało mi się złe): http://www.opoka.org.pl/biblioteka/T/TS/pokochac_siebie.html Nie mam teraz zbyt dużo czasu, odezwę się jeszcze później.

podnoszę

Na tej stronie są jeszcze dodatkowe - pięknie ilustrowane pytania :) jest ich 25 i można nawet na tapety je ustawiać jesli ma sie nie za dużą rozdzielczość monitora :) albo wysrodkowac zeby nie były bardzo rozciągnięte. Ja jestem zwolennikiem tego typu pytań bo pozwalają nam poznać siebie :)

Na tej stronie są jeszcze dodatkowe - pięknie ilustrowane pytania :) jest ich 25 i można nawet na tapety je ustawiać jesli ma sie nie za dużą rozdzielczość monitora :) albo wysrodkowac zeby nie były bardzo rozciągnięte. Ja jestem zwolennikiem tego typu pytań bo pozwalają nam poznać siebie :) jesli macie jeszcze jakies ciekawe artykuły np o rozwoju to ja bardzo chetnie poczytam, mogą byc nawet po angielsku :)

Cieszę się, że się odezwałaś :) Tsk, widziałam te ilustrowane pytania :), gdzie się tak dobrze nauczyłaś angielskiego, właśnie przez Internet? Polecam Ci te artykuły, zwłaszcza 'Pomocy, ja czuję!'

Link! :D : http://psychotekst.com/artykuly.php

Głównie przez samodzielną naukę w domu słówek:) a czytanie po ang i oglądanie filmów zaczelam dopiero niedawno i nawet jak nie rozumiem niektórych słów to często latwo jest zrozumieć z kontekstu o co chodzi:) co do artykułów o tematyce katolickiej -hmmm to chyba jednak nie dla mnie bo w Boga wierzę ale w innym sensie niz chrześcijanie. Ja zamiast chodzic do Kosciola i powtarzac te same modlitwy od lat wole byc dobrym człowiekiem (co jakies 90% chrześcijan ma gdzies) i modlić sie biorąc pod uwage co aktualnie leży mi na sercu:)

Wiem co masz na myśli, ale a tym artykule nie każą chodzić do Kościoła, tylko piszą, że Bóg pragnie, żebyśmy sami siebie kochali, że to jest ważne i dobre. Pod tym drugim linkiem nie ma art typowo katolickich.

A ja siebie kocham:) Tak do tematu :) Jak człowiek siebie nie akceptuje to ciężko ma w życiu... Głowy do góry:)

Lomu, ja to wszystko wiem, tylko to trudne do zrobienia kiedy człowiek czuje się jak gąbka nasączona złymi i niszczącymi słowami, emocjami, zachowaniami...

Jak po urodzinach, Lomu :)?

A skąd w Tobie tyle nieprzyjemnych emocji?

A po urodzinach fantastycznie:0- Dziękuję:D

Lomu, pisałam o tym wcześniej, złe, zbyt ostre i krzywdzące traktowanie ze str. rodziny - ciągła krytyka, obrażanie, poniżanie, chłód emocjonalny, w końcu uwierzyłam w to, że jestem zerem i mam ogromny żal do rodziców, jestem taka 'wewnętrznie uparta' i trudno mi wybaczyć, ale to mnie niszczy od środka!

miałam propozycje wyjazdu do SPA, na weekend, wszystko opłacone, odmówiłam, nie żałuje

Dlaczego nie żałujesz wypadu do SPA :o?

Dzień dobry:) Wpadłem na chwilę z pracy obiad zjeść i się przywitać i za chwilę lecę dalej zarabiać :D Miłego dnia

Witaj, Lomu :) Zazdroszczę i gratuluję Ci pracy, bo bezrobocie już mnie dołuje, a mam problem z 'wyjściem do ludzi', chciałabym uporządkować ten swój 'wewnętrzny bałagan', może wtedy gdybym siebie lubiła, byłabym bardziej radosna, pewniejsza siebie i otwarta, bo mruka raczej do pracy z ludźmi nie przyjmą.

mzozecie sie smiac..ja chodze do kosciola,wierze w Boga ,ofiaruje mu cale swoje zycie.zawsze mi daje sile,mialam wiele trudnych chwil,nigdy niebylam u zadnego lekarza,tylko silna wiara dziala cuda,zycie jest cudowne.Kocham Boga!!

zielonooka 26, to nie jest śmieszne, ja też zaczynam coraz bardziej zwracać się do Boga :)

A mi szczerze mówiąc wiara w Boga do niczego nie jest potrzebna. Najważniejsze, to wierzyć w siebie, to nikt inny o nas nie zadba.

upupupuppupupupuppupuppupu

Co upupupupupupupuuppuupupupupuupupup?

Co tam Lomu, jak Ci dzień minął :)?

Fantastycznie:) Większość dnia w pracy, a teraz piwko popijam;)