Czy mam na niego czekać?

Proszę o radę. Jestem z moim chłopakiem od 10lat, nigdy nie mieszkaliśmy razem. Rok temu dostałam dobrą pracę w miejscowości X, on został z rodzicami w miejscowości Y, pomiędzy miejscowością X i Y są tysiące kilometrów, widzimy się raz na miesiąc. Chciałabym założyć z nim rodzinę, idzie nam czterdziecha, ale jest problem. Problem w tym że jego ojciec ma raka od pięciu lat, ostatnio jego stan się pogorszył, on go podnosi, myje, odprowadza nawet do stołu i do łazienki. (ojciec jest ciężki) Resztę robi matka, to znaczy gotuje, sprząta...Mój facet pracuje zawodowo, nie dokłada się rodzicom, to co zarobi to odkłada. U mnie natomiast musiałby płacić wszystko na połowę. Nie wiem czy to dla wygody czy dla obowiązku wobec ojca, ale widzę że taki układ na odległość mu odpowiada, mi nie. Czy powinnam na niego czekać? jak się zachować w tej sytuacji?

trudny temat...nie potrafię chyba pomóc. Może warto czekać jeżeli się kochacie i związek tyle przetrwał

dziwny dylemat, albo się kochacie i planujecie wspólne życie albo nie, koszty są rzecz a wtórną - do ustalenia, to normalne, że chce być teraz przy ojcu, powinniście porozmawiać o przyszłości

Rozmawialiśmy i ustaliliśmy że jak odłożymy trochę pieniędzy to on zostawi wszystko i przyjedzie do mnie, do miejscowości X. Tymczasem finansowo moglibyśmy kupić mieszkanie już dzisiaj. Ja czekam na niego z zakupem domu, bo jeśli dom ma być tylko dla mnie, to kawalerka, a jeśli na rodzinę, to duży. Czekam, a tymczasem to czekanie mnie męczy.

a czy dasz radę żyć bez niego? nie będziesz go później błagać o powrót?

Wiesz co? Taki mnie chłód uczuciowy ogarnia ostatnio, nie cieszę się jak kiedyś z jego odwiedzin, nie czekam na telefon, jak kiedys... aż się sama sobie dziwię. Wiem jednak że on jest najlepszym i jedynym facetem dla mnie i nie będzie już nigdy nikogo innego w moim życiu.