Dlaczego ateistami sa najczęściej ludzie,

Ja nie wierzę, ale absolutnie nie czepiam się wierzących, akceptuje to i wręcz podziwiam tych głęboko wierzących, tak na prawdę.

jah, mam bardzo podobnie...

I to nie jest tak, że ja kiedyś postanowiłam nie wierzyć, albo że z pogardą patrzę na wierzących...Zawsze ciągnęło mnie w stronę nauki, nie raz już mnie zawiodła, ale jakoś tak intuicyjnie w nią najbardziej wierzę...

No cóż, ja mam na odwrót.Zawsze wierzyłam w Boga, na początku to mama mi wpoiła ta wiedzę o Bogu i nie zastanawiałam sie na nią.Teraz sama jestem dorosła, można powiedziec dojrzała i wierzę w Boga, natomiast nie lubię księży, choc sa tacy z powołania na pewno tez.I jeszcze jedno co zaobserwowałam to to, ze dzieci ludzi wierzących sa znacznie lepsze niż ateistów.Może nie w każdym przypadku ale jednak w większości.

Po prostu w jakimś momencie, gdy coraz bardziej wgłębiałam się w naukę, racjonalne myślenie, analityczne, wiara w Boga zaczęła się oddalać, choć ja nawet jako dziecko, jako młodzież też zawsze stałam nieco z boku wiary.

trochę z tymi dziećmi uogólniasz - moja mama jest dzieckiem ateistów a jest najcudowniejszym człowiekiem świata, ja jestem dzieckiem ateistów i choć do mojej mamy wiele mi brakuje, uważam się za dobrego człowieka, przestrzegam zasad moralnych o wiele bardziej niż większość znanych mi katolików, mam o wiele więcej empatii w stosunku do biednych, czy słabszych niż większość znanych mi księży (a niestety znam ich za dużo...), uczę moje dziecko miłości do przyrody (głównie do zwierząt), wzajemnego szacunku, u nas w domu nigdy nikt na nikogo nie krzyczy, nikt sie do nikogo chamsko nie zwraca, jest za to mnóstwo miłości i czułości, którą synkowi przekazujemy i wiele innych pozytywnych rzeczy wybacz, ale z moich obserwacji wynika że to czy dziecko jest dobre czy nie zależy w dużej mierze od tego czy jego rodzice sa dobrymi ludźmi i wiara w chrześcijańskiego boga nie ma tu dla mnie żadnego znaczenia

Mam też głęboką świadomością, że wartości katolickie uformowały mój system wartości, nauczanie Jana Pawła II mam wrażenie, że mam w sobie na codzień. Co nie zmienia faktu, że czuję się bardzo dziwnie i niepewnie w kościele.

( ateistycznej od pokoleń) wszystko odkad pamietam uklada sie swietnie, przede wszytkim wszyscy sie kochaja, nie ma kłotni, problemow itd . Co do pierwszego pytania- nie mialam dlugo dzieci, choc chcialam, nie modlilam sie o nie , ale urodzilam. Zreszta gdybym byla wierzaca, nie zawracalabym glowy Bogu soba, skoro na swiecie jest tak wiele prawdziwych niesczesc i tragedii.

Oczywiście zgadzam sie, dlatego napisałam, ze nie w każdym przypadku.Ja moge tylko powiedziec na podstawie swoich obserwacji w swojej okolicy na przykład.I miałam na myśli nie chodzących do Kościoła tylko naprawde wierzących.Bo wielu też takich niby katolików, którzy nie są dobrymi ludźmi.

No a ja znam wielu szczerych ludzi, na których zawsze można liczyć, ale absolutnie nie wierzących.

Ale czy nie jest prawdą, ze w obecnym świecie coraz więcej ludzi nie wierzy w Boga a jest coraz gorzej na świecie, więcej morderstw, więcej rozwodów, nienawiści, zepsucia.Kiedys ludzie bardziej wierzyli i jednak świat był lepszy.

loris, kiedyś były np. wojny religijne...

Tak oczywiście były tez złe sytuacje, nie mówie, że było idealnie, ale jednak ludzie byli znacznie lepsi.

loris - kiesy swiat byl lespszy? mordy ( nie mowie o religijnych , tylko w ogole) - starozytnosc, sredniowiecze, kazda epoka z 2 wojnami swiatowymi wlacznie. Europa jest w orzewadze ateistyczna i wcale nie jest tam gorzej niz w POlsce. Czeky sa w ponad 90% ateistyczne i czy tam wiecej morduja, kradna niz w Polsce? Religia i wybór wyznania to u nas głownie kwetia zwyczaju, tradycji, historii, kultury. A ludzie sa i byli mniej wiecej tacy sami, tylko w roznych warunkach sie wychowują, Jakbys sie urodzila na Dalekim Wschodzie, bylabys buddystką, w USa - predzej protestantka niz katoliczką, we Francji - pewnie ateistką i wcale nie znaczy,ze bylabys przez to lepsza, czy gorsza