Rozstanie, trudne chwile do przetrwania :(

Czesc dziewczyny, ciche lzy i totalna pustka :) Ciche lzy wczoraj pisalam Ci ze nie bedzie latwo, pierwszych kilka dni jest najtrudniejszych. Nic nas nie interesuje, na nic nie ma sie ochoty, najchetniej przespaloby sie ten ciezki okres.. Wiem co czujesz bo dokladnie to samo przezywalam rok temu. Nie wiem jak Tobie, ale mnie zadne slowa otuchy nie pomagaly, nie c hcialam nikogo sluchac, nie wierzylam, ze bedzie dobrze.. A jednak.. Tak, jak Ci pisalam, rozumiem, ze nie interesuje Cie nic innego, stracilas ochote na robienie jakichkolwiek swiat, ale musisz sie przemoc! Musisz postarac sie wziac w garsc. Niech ten czas swiat bedzie dla Ciebie czasem zastanowienia sie, przemyslenia tego wszystkiego. Nikt Ci nie pomoze, sama musisz sobie w tym ciezkim okresie pomoc. Dasz rade, zobaczysz, ze przetrwasz ten czas, a potem bedzie juz z gorki ;) Trzymam kciuki i zycze duzo sily ;)

To była pierwsza moja miłość ale niestety los nas rozdzielił i nie było w tym ani mojej ani jego winy. Po kilkunastu latach mnie odnalazł i tak się zaczęło od nowa, ale właśnie za dużo przeszkód. Serce mówi tak a rozum nie. Nie żałuję ani jednej chwili spędzonej z nim i jakbym miała cofnąć czas to zrobiłabym tak samo nawet wiedząc o tym , że tak bardzo będę cierpieć.

ciche lzy - skoro tak sie kochacie, po latach do siebie wrociliscie to moze warto walczyc o ta milosc? Moze powinniscie wszystko postawic wszystko na jedna karte? W koncu zycie ma sie jedno...nikt za nas go nie przezyje.. Mysle, ze powinnas przez tych kilka najblizszych dni wszystko na spokojnie przemyslec co jest dla Ciebie teraz najwazniejsze...jesli dojdziesz do wniosku, ze bardzo go kochasz i nie wyobrazasz sobie zycia bez niego to porozmawiaj z nim i moze sprobujcie zawalczyc o wasz zwiazek.. Jesli nie to musisz zapomniec. Nie rozpamietywac tego co bylo, tylko pojsc dalej.. Jedynie czas moze zagoic rany.. Bedzie Ci potrzeba duzo sily, ale dasz rade.. bedzie dobrze, choc w to dzisiaj pewnie nie wierzysz ;)

Nati Masz rację żadne słowa nie pomogę może trochę tylko to ,że mogę się chociaż tak wygadać , bo w inny sposób nie mogę i nie mam komu. A jeśli chodzi o święta to lepiej żebym wyłączyła myślenie , bo zwariuje. Już się zastanawiałam czy jest jakiś lek w aptece powstrzymujący płacz , bo te na uspokojenie to jeszcze bardziej doprowadzają mnie do płaczu.

Zapomnieć się nie da i nigdy nie zapomnę , bo taka już jestem. Z czasem ból złagodnieje i tylko tyle. Może gdybym miała jeszcze trochę oparcia w mężu to by było lepiej ale to nie jest tego typu człowiek.

:(

hej Mika :) Co taka smutna minka? Tez rozstalas sie z facetem? Ciche lzy - pewnie, ze nie da sie zapomniec! Myslisz, ze mnie po kilku miesiacach, a nawet teraz po ponad roku udalo sie zapomniec? Jasne, ze nie! Ciagle pamietam to co nas laczylo...wszystkie wspolne chwile za ktorymi zwyczajnie sie teskni. Z czasem jestes w stanie przyzwyczaic sie do bolu, smutku, pustki, ktora caly czas Ci towarzyszy. Pozniej jest duzo latwiej, lepiej.. Musisz byc silna.

Moge się przyłączyc :(

mika - jasne, ze mozesz ;) Co Cie sprowadza na moj topik? Zakladam, ze rozstanie z facetem..?

bo w takim samym bagnie jestem

mika - bagnie, a moze cos wiecej napisac? Kazda z nas ma zupelnie inny przypadek - ja jestem po rozstaniu z facetem, z ktorym bylam kilka lat, natomiast cichce lzy - ma meza, dzieci, a kocha zupelnie innego faceta. Moze napisz cos wiecej ;)

mika napisz coś więcej , bo im nas będzie więcej to może będzie trochę lżej

sorki ale jestem w pracy - a więc tak ma męża i miałam kochanka :( bo musiałam przerwać

czyli witaj w klubie

Coś o mnie jestem mężatką od 6 lat i jeszcze rok temu jak ktoś muwił o zdradzie to potempiałam go i sama w padłam , jest to romans w pracy wiem jestem głupia ale powiedziałam sobie Stop

najgorsze jest ze jestem z tym sama i nie moge o tym powiedziec nikomu :(wyzucic z siebie :(

Ja jestem mężatką od 10 lat i też kiedyś potępiałam zdradę. Nie wiem jak u Ciebie ale u mnie to jest miłość i dlatego to takie trudne. Na samym początku powiedziałam ,że to niemożliwe , że to tylko na chwilę , ale wyszło inaczej. Jest jeszcze jeden problem , bo mój mąż wie o tym.

ja też jestem z tym sama i tutaj mogę się chociaż trochę wyżalić

muj romans zaczoł sie niewinnie dotykanie za rekę , puzniej pocałunek i dalej wiadomo....pracujemy ze sobą od 3 lat a romans od 9miesięcy ale go przerwałam bo napoczątku była to zabawa ,emocje,adrenalina skradziony czas dla niego ale teraz pojawiły się uczucia :(kocham swojego męża ale tak jak brata platonicznie :(i nie moge go zostawic bo mamy dziecko. Kochanek terz ma rodzine:(

mika - to był tylko romans czy się zakochałaś?

sorki za błedy ale tak szako pisze ze wkoncu moge komuś to powiedzieć:) i czuje ulge

zakochałam sie i to po uszy:(

u mnie to od początku było wielkie uczucie , bo odżyła miłość sprzed kilkunastu lat, która wtedy zostało tylko przygaszona

u nas była chemia tylko jak sie poznalismy wiedziałam ze musze go unikac i on to samo mi powiedział :)

ja mogłabym książkę napisać o moim życiu , w którym zawsze rządził los

każdy muwi o zdradzie jak tak można i wogóle ale ja nie żałuje i nigdy nie bede żałować ten jego dotyk nigdy muj mąż nie dotykał mnie nawet na początku jak byliśmy młodzi a teraz rutyna i smutek jak wracam do domu to jak by nie dziecko to bym tego nie wytrzymała :(

a wy dlaczego nie jesteście razem

mam dokładnie to samo. I jeszcze te rozmowy i rozumienie się bez słów. Nigdy tak nie kochałam i nie tęskniłam jak za nim. On jest tą moją pasującą połówką tylko , że wtedy los chciał inaczej i nie mogę się z tym pogodzić.

Nie jesteśmy , bo są dzieci i tylko dlatego

:(tak jak u mnie i co najbardzej mnie boli że po naszej rozmowie i widze że on jest smutny