Nigdy nie czułam się kochana - mam doła totalnego

rozumiem CIę doskonale,w mojej rodzinie tez idzie to z pokolenia na pokolenie,moja mam miala fatale relacje z matka,w ogole to mma wrazenie ze moja mame potrzebowala zeby nią orac i zeby mlodsze dzieci wychowywala,zaraz musiala isc do pracy,nawet jak juz bylam ja na swiecie nic dziadkowie nie pomagali,nic nie pomogli na starcie rodzicom,ale na starosc moja babcia wymaga od nas wiele,i zbey ją ubóśtwiac i w ogole.mysle jesli kiedys umrze,moja mam tez łzy nie uroni,zreszta mamy brat nie utrzymuje kontaktu z babcia,a na nas ona rozsiewa plotki moja mama neve mnie nie przytulila,nigdy dobrego slowa,zawsze krytyka,bylam calekiem ladną dziewczyną,a ona mnie udupiala ..moze to nie bylo specjalne,no taka jest mam tez duzo mlodssza siostre,i to ja rekompensuje jej to co mama dac nie potrafi,u nas tato jest bardziej wylewny niestety błedy rodzicow przechodza na dzieci,wisi to nad nami,potem w zyciu pelno problemow ja tez mam bardzo trudno,jesli chodzi i uczucia,i okazywanie ich' kocham,cierpie,ale nie potrafie okazac siostrze tak facetowi nie ajjj,ale sie smutno zrobilo

moja mama nie przytulała mnie i krytykowała non stop, swoje dzieciństwo pamiętam jako smutne. Nie pamiętam żeby kiedyś mnie pochwaliła. Swoją matkę do domu starców oddała choć miała miejsce dla niej w domu.. Jak sobie z tym radzić? Czy terapia pomoże?