Autyzm

MamaT ech ja tam nie wiem, co Twój Mały miał na myśli :) musisz Go poobserwować, co do parówki i strachu, że ktoś Mu zje, to jest to zrozumiałe ;) dobrze, że zdaje sobie sprawę z tego, co MOŻE się stać :) Tak w ogóle to ja też mam manię analizowania każdego zachowania syna i już sama siebie za to nienawidzę, bo to prowadzi do totalnego doła, każde zachowanie może podpadać pod autyzm.

Witam. u mojej 3letniej corki poradnia stwierdzila autyzm,w najblizszym czasie mamy na wizyte potwierdzajaca.. strasznie boje sie o corke i po woli trace sile.. :(

Współczuję, napisz coś więcej o córeczce. Jest malutka i można zrobić naprawdę wiele! Jak już się wypłaczesz, to musisz dla dobra córki wziąć się w garść i zacząć działać. Bogu dzięki to już nie te czasy, co 20 lat temu, teraz jest tak wiele metod terapii i leczenia, że każdy może coś wybrać

Witam Wszystkich! Nowe Mamy trzeba wziąć się w garść i działać. To od nas zależy jak będzie funkcjonować nasze dziecko. Do zoo jeszcze się nie wybraliśmy przez zwariowaną pogodę ale w tę niedzielę już nie odpuszczę. Mały tak przepada za zwierzakami, że nawet rozważamy zakup psa. To kiedy się spotykamy? W środy i w piątki mamy WWR a w pozostałe dni się dostosuję. Usilnie zastanawiam się nad przedszkolem od września. Synapsis proponowało nam swoje ale nie oddam go do samych autystyków. W miejscu gdzie mamy WWR jest świetne przedszkole integracyjne, prywatne ale niedrogie, na pięknym dużym terenie, z masą placyków zabaw i ogrodem. Zwiedziliśmy je dzisiaj, dostaliśmy zaproszenie na rodzinny piknik, a nawet mały trochę poszalał z innymi dziećmi. Jestem pod wrażeniem! Jedyny minus- to tak jak w Twoim przypadku O-gryzku - dojazd ponad 6 km. Ale specjalny program dla dzieci z orzeczeniem, masa pomocy dydaktycznych i grupa zatrudnionych specjalistów chyba mnie przekonały. Wszystkiego dobrego!

Czesć, co do spotkania to może wtorek? wprawdzie ma być troszkę zimniej niż teraz -ok. 20 ale może to lepiej. I po południu ma być deszcz, ale to po poludniu No i GDZIE tym razem się spotkamy?

Dorota jesteś pierwszą osobą jaką spotykam co ma autystyczną córkę, po tylu latach spotkałam kogoś z dziewcyznką, są jakieś różnice w diagnostyce?

Czesc dziewczyny:) u nas nic ciekawego,jak pogoda jest to siedzimy na dzialce,dzieciaki maja raj wiec wieczorem padaja szybko:) Igor jakos wiekszych postepów nie robi:( fakt,ze fajnie bawi sie z młodszym,wyglupiaja sie razem itp.Fajnie reaguje na zwierzatka. Mowa słabo,wykonywanie polecen strasznie słabo;/

w jakim wieku jest twój Igorek? Mój to samo, mam wrażenie, że on w ogóle nie rozumie co się do niego mówi. Fajnie, że dzieciaczki dobrze się bawią, mój aktualnie kaszle, kicha i marudzi.

Igor ma 2,5 roku... to ,mlodszy (16 m-cy) potrafi i rozumie wiecej....

darcia a może nie słyszy jak mój? ja zgłębiam temat niedosłuchu centralnego i wszystko mi pasuje myśmy się wzbogacili o chomika :) a za 2mce będzie nowy kotek :) darcia poleć jakieś fajne miejsce w Twojej okolicy plenerowe? szukam inspiracji wycieczkowej

Darcia, a jak Twój młodszy z mową?

O-gryzku robilismy ostatnio badanie BERRA i słuch jest w porzadku... u nas okolice nieciekawe;/ mysłowice są brzydkim miastem,ale polecam tychy-paprocany,tam jest teraz ładnie i duzo atrakcji dla dzieci:)choc pogode w najblizszych dniach nie przepowiadają ładną;/ Nie Taka - Mlody poki co to po swojemu,mowi mama,ale nie wiem czy jeszcze do konca kieruje to do mnie,ale rozumie,przynisi piłeczke,robi "papa",daje buziaka,wskazuje palcem jak o cos zapytam,wiec poki co nie martwie sie samą mową... Igor duzo mowi po swojemu,czasem wymknie sie mu jakies słowo:auto,hau hau,papa,mama.... i to tyle......... ale mamy super terapeutke SI i bardzo wierze,ze ona mi GO dobrze prowadzi,ma duze brakiw dostymulowaniu,głowka mu leci,ma zaburzenia czucia głebokiego, wplanowaniu ruchu, przedsionek niedostymulowany,stad zaburzenia róznowagi i kiepska mowa... ale plusem jest to,ze Igor bardzo cieszy sie na widok malego i razem super sie bawią:)

badanie BERRA wykaze czy jest niedosłuch centralny?????? Bo jak Go zawolam np z okna, czy na dworze z dalekiej odległosci to zawsze sie popatrzy...

mój synek w wieku 2,5 roku niemówił i miał masę objawów typowych dlaautyków teraz ma 5,5 roku, jesteśmy na etapie diagnozy adhd, autyzm wykluczony po podaniu przez neurologa syropku nootropil, zaczął gadać jak najęty pełnymi zdaniami, no a objawy miał bardzo typowe... teraz jest lubiany w szkole za kreatywność w wymyślaniu nowych zabaw i ogólnie ma bardzo ciekawe spostrzeżenia i ogólnie jest cudowny i nie zamieniłabym go na żadnego innego napewnou wielu z waszych dzieci będzi epodobnie, czego wam życzę

o gryzek pisała, że to się diagnozują dopiero koło 7 roku życia tak?

mkj- takie posty lubię!:) jakie Twoj mial objawy w wielu 2,5 roku? moj nie ma nic z ADHD! jest bardzo grzeczny,nie ma zadnych stereoptypów, schematów,ataków histerii.... co to za syrop?

rozumial co do niego mówisz? wykonywal Twoje palecenia??? w wieku 7 lat mozna dopiero zdiagnozowac niedosłuch centralny???

trudno mi powiedzieć czy niedosłuch centralny można zdiagnozować li tylko 7latkom, mnie tak zalecono, bo podobno wtedy jest pewne i można stosować aparat FM, bedę o to pytac neurologa na wizycie bo u nas to na 100% sie sprawdza nootropilu nigdy bym dziecku nie dała jakby nie patrzeć to psychotropy i niestety ma wiele skutków ubocznych, mam przygode z tym lekiem na mamie i na sobie wieć dziękuję nie dam :) moi z ADHD niewiele maja wspólnego, moze młodszy troche ale tez nie pasuje w to, a starszy na pewno nie, za to do autyzmu pasuje baaardzo i coraz mocniej my tez mieliśmy BERA i było ok, ale BERA podobno tgeo tez nie wykrywa w 100% mój słyszy miliony dźwieków które go rozpraszają zwyczajnie :/ a np mnie nei słyszy za to doskonale wie że tam gdzieś jedzie akretka a to jets wrona a tamto to ktoś łopatą szufluje itd.. albo auto hamuje a tu jedzie wózek a tam w krzakach sie coś szeleści a za cholere nie wie co ja do niego mowie, krzycze :(

nootropil to nie jest taki znowu tylko "syropek", dużo czytałam o możliwych efektach ubocznych działania piracetamu, bardziej jest to farmaceutyk niż suplement, zresztą u nas jest na receptę.

teraz moj synus wyglada jak normalnie rozwijajace sie dziecko:) pomijajac fakt,ze obaj nie spią! biega z małym za piłką,smiejac sie przy tym do rozpuku,rzuca mi i daje za kazdym razem buziaka:) nie wiem,czasem widze autyzm,a czasme mysle,ze to zwykle opóźnienie rozwoju.... Mam tez nadzieje,ze młodszy bedzie dla niego dobra terapią!

no przede wszystkiem nie mówił, nie patrzył nikomu w oczy,kręcił się wkoło,biegł i krzyczał machając rączkami, jak coś do niego mówiłam to jakby mnie nie było, ale wystarczyło hasło: idziemy na polko, to mało nóg nie pogubił układał samochodziki i kredki i inne rzeczy w rzędach równiutko (to jak już na chwilkę usiadł),ogólnie to zabawkami nie bawił się tak jak powinien, rzucał klockami itp. no i te piski,jak mu co śnie pasowało - pisk, jak coś chciał - pisk, na wszystko taki pisk lekarka rodzinna już nam prawie diagnoze wtedy postawiłą,ale neurolog wykluczył ja wiem że nootropil to lek i on go dostał od neurologa na receptę uciekam, bo zaraz trzeba go do szkoły budzić:)

w każdym dziecku można znaleźć autyzm darciu :) jak będziesz odpowiednio patrzeć ;) ja się utwierdzam, ze jednak u nas nie będzie tak łatwo bo jest z roku na rok bardziej autystyczny :/ coraz bardziej to widać, niestety ja mam włąsną teorię że to genetyczne, mój mąż na każdym kroku przypomina mi że są identyczni :/ być może to nie autyzm a po prostu taka genetyka? jak zwął tak zwał ale wcześniej nie zwracałam uwagi na takie gafy męża a teraz wychwytuje to tonami dziennie, wczoraj np kosił trawę i upss ściął mi maliny :( to standard u męża, nowa koszulka jak raz się zaplamiła, potargała, i tych sytuacji są setki to nie jest przypadek, tego zapomniał, to nie wie gdzie jest, to się SAMO zepsuło itd...

dziewczyny wyluzujcie... z tym to jest tak, że im uważniej patrzysz, tym więcej widzisz, a nawet jak nie widzisz to i tak dorabiasz do tego ideologię... o-gryzek - jak twój mąż ma takie objawy toto jest najlepszy dowódże można z tym żyć i to całkiem normalnie

no czy normalnie żyć to pojęcie względne, mój chłop wciąż pakuje sie w jakieś tarapaty :/ nieustanne problemy ma ze wszystkim i wszędzie, głównie z pracą, tony ubrań niszczy, różne rzeczy mu SIĘ niszczą ot tak, gubi wciąż coś itd.. więc da się żyć tylko to życie ma inną jakość

O-gryzku, mówisz o moim mężu? :P:P większość chłopów których znam są właśnie tacy :)

no cóż ja mam wrazenie że ja mam takiego męża ofiarę losu, mam brata i jest zupełnie inny, tata też a mój mąz to chodząca sterta nieszczęść :( w żadnej pracy nie wytrzyma dłużej niż kilka mcy, wciąz ma jakieś wypadki :/ nic nie umie zrobić, ciagle coś rozlewa, wysypuje potyka się.. ehh jak widze zaradnych mężów co potrafią i remont zrobić i dom wybudować i auto naprawić i dzieckiem sie zajać to ąz mnie skręca z zazdrości, mój nic nie umie :( umie gotować i tyle

A tak na serio, to ja np. mam kiepski kontakt wzrokowy z otoczeniem, bardzo kiepski, nie nawiązuję kontaktu, uciekam wzrokiem, potrafię zrobić zakupy i nie spojrzeć nawet na ekspiedientkę jestem dość wycofana, nie lubię dużych grup ludzi, w szkole miałam klopoty z grupą rówieśniczą ALE to nie jest kwestia żadnego autyzmu!!! Tylko wychowania, które tak na mnie wpłynęło, jak byłam mała to kochałam dzieci i miałam świetny kontakt wzrokowy ze wszystkimi. U dorosłych ludzi trudno stwierdzić czy to zaburzenia, czy sposób wychowania, brak poczucia własnej wartości, kompleksy itd. U mnie na pewno nie autyzm tylko właśnie to drugie...

kompleksy ma wiekszosc z nas;/ ja tez mialm nieciekawe dziecinstwo i tez teraz widac deficyty;/ a nawiazujac do mojego meza to autystyk w 100%!!!! M..... przewin mu pieluche bo ma kupe... ........zaraz............ po 5 min wychodze z siebie... co dzien gubi klucze z auta i tel;/ reakcja na imie...? ZADNA!!!!!!!!!!!! kontakt wzrokowy??? w tel!!! jednym słowem! autyzm!:/ nie moge z nim porozmawiac,bo on jest odizolowany;/ rzadko odpowiada na pytania,chyba,ze juz krzykne,to cos odburknie;/ i serio mysle,ze mial kłopoty w dziecinstwie,ale nie ma kto mi tego potwierdzic....

napisalam i nic nie ma;(

Widać Darcia, widać :) dlatego też nie ma co porównywać dorosłych z dziećmi, ja np często słyszę "co się przejmujesz, w Japonii nikt nie patrzy rozmówcom w oczy, tam kontakt wzrokowy nie istnieje", ok, ale to jest nabyte kulturowo, a u naszych dzieci coś jest "zepsute".