prosze doradzcie...pomóżcie

chciala bym odejsc ale nie potrafie...na dodatek tam sie poswiecilam zwiazkowi ze zostawilam prace i zajelam sie domem i narzeczonym..mozna ujac ze jestem zalezna od niego

Chcieć to móc. A skoro się od niego uzależniłaś, to tak naprawdę nie chcesz. A skoro nie chcesz, to musisz się przyzwyczaić do takiego życia, do niewolniczego posłuchu, braku miłości i partnerstwa. Lajf is brutal, dziewczyno. Wybór należy do ciebie.

wiem o tym:(

;( pewnie cala noc nie przespie bijac sie z myslami

I...? Po co tu piszesz, skoro i tak nic z tym nie zrobisz? Po co się żalisz?

Współczuję, dziewczyno. Mój były mąż też chciał mnie od siebie uzależnić. Też mu się zdarzało picie i znikanie z domu, kiedy ja pracowałam a potem zamartwiałam się o niego. Gdy przebrał miarę, powiedziałam dość i wyprowadziłam go z domu. Było ciężko, ale wizja przyszłości z kimś takim była nie do zniesienia. Teraz jestem kochana, doceniana i szanowana. Nie stać cię na to? Nie jesteś tego warta?

zale sie bo jest mi ciezko i potrzebuje wsparcia

Wsparcie nic ci nie da, bo nie chcesz nic zmienić. Wsparcie przydaje się tylko wtedy, gdy chcesz z czymś walczyć a ty walczyć nie chcesz. Mogę się tylko domyślać, w jakim dołku jesteś, ale bez twojego "chcę" będziesz coraz bardziej pogrążać się w tym bagnie.

ale moze jeszcze warto walczyc??

Zrób sobie tabelkę zysków i strat - tak na chłodno. I sama zadecyduj, czy warto walczyć. I czy jest o co walczyć.

dobrze.dziekuje za rade

Trzymaj się dziewczyno. Daj czasem znać, co u ciebie. I nie poddawaj się, walcz o swoje.

Ten, kto jest kochany, ma pewną władzę nad kochającym. Może mu np. łatwo zrobić przyjemność, bądź przykrość. Może wykorzystać skłonność do poświęceń drugiej osoby, bądź samemu się poświęcić. W pewnym sensie zawsze kochający jest uzależniony od kochanego. Chodzi tylko o to by ta miłość była odwzajemniona. Jeśli nie jest, to tak czy inaczej kochający będzie cierpiał i dobrze się to nie skończy. Powinnaś więc przekonać się, czy on cię kocha. Zacznij od wymagania szacunku wobec siebie - żeby był słowny, liczył się z twoim zdaniem, umiał przepraszać za złe zachowanie. Jeśli tego nie będzie, to miłości z jego strony prawdopodobnie też nie ma.

:(....prezpraszan ale chyba juz nawet nie potrafie zatrzymac lez...

bardzo zle zrobilas zostawiajac prace koniecznie ja odzyskaj koniecznie

brawo Damascenka!!!!.Miec taką przyjaciółke jak Ty to jak los wygrany na loterii. Gówniara jeszcze nie zrozumie, moze kiedys, jak dorosnie(czytaj nabedzie doswiadczenia zyciowego) i obudzi sie z mezulkiem chamem i tyranem i bachorkami u boku-bez pracy, swojej kasy, bez niczego.Bedzie zza pózno, ale cóz.Teraz chce walczyc o tzw.miłosc....Buhahahahhaha dlaczego baby sątakie głupie???????????????????????????

dzieki za rady,niektorzy wiedza jak upodlic drugiego i skopac jak lezy..:(

ojej, łez nie potrafisz powstrzymac...ojej, no biedactwo, a jakas Ty infantylna, to niedobrze sie robil ble.....:( Facet Tobą pomiata, a Ty bedziesz o nigo płakac.Ojej.Jakas Ty biedna. A JA SIE CIEBIE PYTAM, GDZIE JESTES TY????????????????????????? TY!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Nie on, TY!!! Najpierw poznaj kim jestes sama, bez nikogo.Dopiero wchodz w związki.Ale w takie, jakich TY chcesz.TY!!!

brawo Damascenka!!!!.Miec taką przyjaciółke jak Ty to jak los wygrany na loterii. Tylko bez złośliwości, proszę :D Mam dziś większą wrażliwość, niż zazwyczaj :P

moze juz skoncze bo i tak nikt mnie nie zrozumie.dobranoc wam:(

A ty sama siebie rozumiesz?

TO JEST ZLE ZE KOGOS KOCHAM I ZE CHCE WALCZYC????...

TO JEST ZLE ZE KOGOS KOCHAM I ZE CHCE WALCZYC???? Źle, że nie masz o kogo i o co walczyć. Chyba, że jesteś "donkiszotką" i lubisz walkę z wiatrakami. Albo lubisz samoudręczanie się. To jedno. Drugie: Jak chcesz walczyć? Czym dysponujesz? Jakie masz środki do walki? Jesteś kłębkiem nerwów, rozczarowana, pełna rozpaczy, żalu, bólu i buntu. W takim stanie nie jesteś stawić czoła komuś takiemu, jak twój facet. On dmuchnie a ty padniesz plackiem. Najpierw zabierz się za siebie, odbuduj swoją wartość we własnych oczach. Nabierz dystansu. Piszesz, że jest starszy o 11 lat, a więc jest od ciebie bardziej doświadczony. rzekłabym nawet, że jest zblazowany. Z taką rysą na charakterze, to raczej cię urobi pod siebie, niż da się urobić na pokornego wałacha.

to co mam zrobic zostawic go i cierpiec i gdzie pojde nie majac nic nawet grosza

Matko i córko... Masz rodzinę? Masz u kogo się zaczepić?

"TO JEST ZLE ZE KOGOS KOCHAM I ZE CHCE WALCZYC????..." To bardzo dobrze, że kochasz, a skoro kochasz to walczysz. Chodzi tylko, żebyś nie walczyła metodą przymilania się do niego i spełniania jego wszelkich zachcianek. Tak jego miłości nie zdobędziesz. Sama na pewno też widzisz, że ta metoda jest nieskuteczna. Ty teraz płaczesz, a on może nawet nie widzi, że jest jakiś problem. Musisz sprawić, żeby to jemu zależało i żeby się musiał choć odrobinę postarać. Nie chodzi o to, że masz już zerwać i spisać go na straty. Chodzi o to, żeby od niego wymagać i komunikować mu, że coś jest nie tak jak sobie wyobrażasz. Ale jeśli nic się nie zmieni, to wtedy radziłbym o nim zapomnieć.

Chodzi o to, żeby od niego wymagać i komunikować mu, że coś jest nie tak jak sobie wyobrażasz. Ze słów autorki wynika, że to nie jest typ człowieka, któremu można dyktować warunki. Zastanawiam się, czy ta miłość, o której pisze autorka, to MIŁOŚĆ czy UZALEŻNIENIE.

moze ktos by popisal ze mna o tym ale nie tu na kafe bo widze ze nie kazdy jest przyjaznie nastawiony

Zielona, właśnie ktoś założył temat o poużalaniu się nad sobą. Może tam ktoś będzie chciał cię pogłaskać. Bo na tym tobie zależy: na poniunianiu. Ja się wycofuję. Nie maj lajf, nie moje mankiis.

NIE KAZDY JEST JAK RAMBO TWARDY I BEZ SERCA