Czy można otatuować prawnie niemowlaka?

O wszeteczeństwie już się wszelakich złych wszechrzeczy nasłuchałam, teraz mam sny grzeczne, pluszaki, tramwaje, juz nie męskie faje ;)

łza ta pociekła mi nie z oczu bynajmniej :)

Maniu Ćcigodny, Białogłowa, co nas w swem progu tak zacnie ugościła, znudzona wydaje się być naszemi starczemi nostalgyami. Ostawmy przeto nasze memuary, naszą duszę romantyczną, jak żupan na ławę zzujmy i młodej jej naturze folgujmy. Pierników czerstwych z siebie nie robiąc, w dysputę spółczesną, z szacunku dla Gospodyni naszej wdać się starajmy. Gdyż Waćpanna Czkająca umysł lotny jak stepowy sokół prezentuje. I jegoż czcić należy.

Ach Panie kochany, drogi! Jak tu łzy nie uronić, gdy słowy kilka Pana Ćcigodnego, obraz przed oczy przywołało, knieji starożytnych, co domem nam były, wiatru o woni, której na całem świecie nie najdziesz, taka aromatów lasu i wody pełna. To łza sama lico okrasza i na nic męstwo, by ją osuszyć. Otrzeć jeno i zadumać się przyszło nad wiarusa starego druha, słowy. Pięknie Panie Kochany, malujesz te lasy bukowe, te ścieżki. Już tam się niesie wesoły tętent i konie w miejscu osadzone zobaczym i chrapów rozdętych parskanie usłyszym i śmiechów i zabawy... Eeeeeeeech co tu Mospanie, rzec, to już w sen się słowa przemieniają....

wzruszonam możnością z Paniczami rozmowy ucięcia, patrzę zdumiona oczyma cielęcia

O błędne czynisz interpratycyje, oważ pogawędka powoli me zmęczone zwoje rozbudza, aż lęknę się czy na powrót zasnąc bedzie mi dane nocy tej pięknej... arktycznej, molowym futrem z niedźwiedzia odzianej

Białogłowa, młoda i gibka, dziadunia grzecznie wysłucha, ale główka jej rychle ku zabawie, się skłania. Krew nie woda! To młodości prawo, by pofolgować sobie i nam starszym wzbraniać tego się nie godzi! Czkawka, pokaż cycki

och a cóż to za warchoł niewyżyty! uciekam zatem szybko zadzierając sukien fałdy rzucając w tegoż niegodziwca spojrzeniem pełnym pogardy w pamięci mej pozostawiszy niezmącony jednak obraz praptaka

Waćpanno jasna, niczem kwiat prymulki przez truchło tutejsze jak miecz piastowski, szczerbiec nasz, przebijający się, zważ iż blask od Twej osoby bijący, nas starców ku myślom grzesznym prowadzi. Ugłaskaj nas swą łagodnością, licem swym niewinnem, gdyż rękawice już do lotu w czerep konkurenta przygotowane i pojedynek nieuchronny niczem wschód krasny nad Świtezią. Błagam przeto o Pani, uczyń ten czyn ślachetny i obu nas do piersi swej utul i zasnąć pozwól spokojnem.

manio ciekawski ma serek z Podlaski :O :O

oj moi mili nie wiecie jakiście mi zawód sprawili :(

ale dlaczego??

No to odpływam w knieje Witołdowej puszczy. Muszę zawitać do grodów obcych. NIe wiem jak długą ta podróż będzie. Może i saracen pod miecz się nawinie. Bez pożegnania z Twej strony w podróż się udaję. Pa!!

a Tys to pisał "ale dlaczego"? nie wiem poczułam sie nieswojo :o i odejście moje przecie zapowiedziałam