nie mogę już mojej matki!!!! PRZECZYTAJCIE!

już nie mam sił,niestety mieszkam z rodzicami moja matka wtrąca się w wychowanie mojego dziecka (15miesięcy) jak może, wszystko robie źle, potem są kłótnie placze ryki i wielce obrażenia i pretensje ,, poradzcie coś... na dodatek jest nadopiekuńcza ocencie sami prosze WAS!:(:( 1. czy to prawda że jak jest wiatr na dworze nie idzie się na spacer z dzieckiem??? ona uważa ze nie. choc jest slonce 7 st ciepla ale wiatr i już nie wolno iść., ma racje czy nie? 2. za dzieckiem trzeba latać, chuchać i dmuchać, by nie przewróciło się, nic sobie nie zrobiło itp. ma racje czy nie? A jeśli już się przewróci to wielkie pretensje że nie ''lapałam'' złość i wróg nr 1, ba! jeszcze mówi że przewróci się rozbije głowe i straszy mnie tym, 3. zarzuca mi że nie pilnuje dziecka (nie zostawiam dziecka samego ani minuty, dziecko nie zostaje samo w pokojach) ale i tak wg niej nie pilnuje dziecka:( nie wiem co mam robić, chyba powinnam zamknac dziecko w klatce, 4. Nie wychodze na żadne piwa, do żadnych knajp, siedze z dzieckiem, nie obciążam ją niczym, sama chce bawić wnuczke no to bawi, i za to mam jej padać do stóp i dawac ukłony i znościc wtrącanie??? no jak zyć ,jak:o

panie premierze, jak żyć ???

a gdzie ojciec dziecka? pewnie wychowujesz je sama, jest z wpadki. Tak?

i wiele wiele innych przykładów...ale ona jest naj naj bo mi bawi dziecko itp ;(

przypomnij matce że to TWOJE dziecko ona już swoje wychowała

ojciec dziecka jest, pracuje caly dzień by zapewnić nam wszystko, tak samo moim rodzicom dużo dokładamy, pomagamy

no i nie denerwuj się wszystkie babcie tak mają zawsze wszystko wiedzą najlepiej mimo że ostatni raz zajmowały się dzieckiem (swoim) jakieś 20-30 lat temu

nie da sie przypomnieć. ja przypomne że chce po swojemu, to ta nie rozumie:o i wtedy wypomina mi wszystko odpowiedzzcie na te pytania wyżej, moze jakies mamy sie wypowiedza

wiem że tak mają ale juz nie daje rady... na dodatek mieszkamy ściana w ściane z rodzicami;(

Punkt 1 nie 2 nie 3 nie 4 musisz czasami gdzies wysc sama.... twoja matka ma starodawne poglady. U mnie w rodzinie niektorzy tez tak mysla ale na szczescie nie mieszkam z nimi

powiedz jej, że to jest twoje dziecko i chcesz je wychowywać po swojemu, ona już miała szansę sie wykazać wychowując swoje dzieci. jak chce ci pomóc to niech zaakceptuje to, że masz swoje metody wychowawcze, a jak nie poytrafi tego zaakceptować, to niech ci nie przeszkadza

że to Twoje dziecko i dziękujesz za dobre rady, ale masz inne zdanie 1. Bzdura, z dzieckiem trzeba wychodzić jak najczęściej, hartuje się i uodparnia na choroby. Oczywiście nie jak piździ tak, że łeb urywa, i nie jak jest -20, ale przy normalnej pogodzie (7 stopni i wiatr) oczywiście, że zabierasz dziecko na spacer. 2. Jeśli widzisz, że dziecko zaraz się przewróci i walnie głową w np. kant stołu, to pewnie, że powinnaś je złapać. Ale na podłogę, czy w łóżeczku może, a nawet powinno przewracać się ile wlezie. Poznaje świat i uczy się!

Każdy przykład, który podałaś swiadczy o tym, że Twoja matka nie ma racji! Musisz byc stanowcza i konsekwentna i powtarzać matce ze to Twoje dziecko i Twojego partnera i Wy je wychowujecie a nie ona i macie na to inne sposoby. Najlepiej jak jestes w domu to sama staraj sie zajmowac dzieckiem, bo tak to ona niby na nia patrzy i potem ma argumenty przeciw Tobie.

Babcie dzielą się na takie które pomagają i takie które za bardzo pomagają..... Nie wiem jakie masz relacje z mamą. Moja też była nadopiekuńcza ale teściowa - a to jeszcze gorzej. Mamie swobodnie bym powiedziała, że to rodzice są od wychowywania a babcie od rozpieszczania i nigdy odwrotnie!!!! Teściowa niby z dobroci serca we wszystkim mi doradzała co mnie denerwowało. A to nie tak karmię a to nie tak trzymam. W konsekwencji denerwowałam się i faktycznie nic mi nie wychodziło. W końcu mój mąż interweniował i uspokoiła się i ograniczyła wizyty. A pchała się do wszystkiego: kąpania, usypiania, spacerów. Wszystko wiedziała najlepiej. To dobra kobieta ale po porodzie swoim zachowaniem mi nie pomagała. Chyba zatęskniła za czasami macierzyństwa. Porozmawiaj z mamą.

jak znam życie to pewnie jesteś nieodpowiedzialną młodą matką.Z tego co piszesz twoja mama nie mówi nic głupiego.Ja w wietrzyste przeszywajace pogodyy też prawie nie wychodzę,po co ma dziecku do buźki nalecieć.Druga sprawa to serio za takim dzieckiem trzeba wszędzie latać i pilnować,tym bardziej jak ma się w domu wszędzie kafelki,a teraz prawie każdy ma.Ja swojej małej nie spuszczam z oka. Odpowiadając na twoje pytanie to mama ma dużo racji,zależy jej na dobru dziecka.

Co do 3 to trudno stwierdzić, dlaczego Twoja matka mówi coś, co nie zgadza się ze stanem faktycznym. 4 - jak ktoś wyżej napisał - MUSISZ wychodzić, bo zwariujesz.

A wiesz jak ja swoją "wychowałam"?:) Jak mi mówiła: Nie wychodz bo zimno - to ja jej mówiłam "dobrze, dobrze nie wyjde" i dalej robiłam swoje:) Jak mi mówiła - weż ja za reke bo sie przewróci to ja jej mówiłam "no wezmę ją" i oczywiście nie brałam, albo "wywroci sie? jak sie wywróci to sie i podniesie:)". U mnie podziałało:)

tak jej powiedziałam że dziecko uodparnia się na choroby itp, a ta do mnie że dziecko nie było jeszcze chore dzięki niej bo takie zachuchane:o

Nie słuchaj jej i już, jesteś dorosła, intuicyjnie robisz to, co dla dziecka najlepsze. Twoja matka pewnie żyje przestarzałymi metodami. Moja teściowa też mi doradzała różne bzdury, np. wsadzanie dziecku termometru do odbytu, jak nie może zrobić kupy :O Olewaj i rób swoje.

bo moja matka już nie wie co ma mówić, dlatego mówi że nie pilnuje dziecka:o bo nie potrafi jakis argumentów dac konkretnych, wysłowić się, jak się jej zapytałam to co mam robić no co!!?? jak mam pilnować to nic sensownego nie umiała powiedziec...

raz dziecko upadło przy stole uderzylo się ale ani sladu nie było to ta mnie zabiła wzrokiem, jakbym byla jasnowidzem i miała za zadanie przewidzieć to:o czasem sie zastanawiam czy moja matka to normalna jest?..?

asertywności, albo dorośnij i wyprowadź się! co to za pomysł zakładać rodzinę tylko po to, by nadal mieszkać z rodzicami :O zabawa w dom...

a przy niej dziecko nie raz wywróciło się warge rozcięło ale tego już nie widzi co nie:o

powiedz jej ze jesteś wdzięczna za troskę , ale to Twoje dziecko i wychowasz je po swojemu, ona juz miała okazję i wychowała swoje dzieci. I niech sie nie wtrąca. Badz jej jednak wdzięczna ze pilnuje Twoje dziecko jak nie ma Ciebie i podziękuj jej za to.

mamy plany o wyprowadzce. nasz tzn rodzicow:o dom jest piętrowy, mielismy tutaj mieszkać ale jak widać trzeba spierdalać jak najszybciej...:(

a i nie jestem nieodpowiedzialną młoda matką , mam 27 lat

wy wszystkie z tym hartowaniem to jesteście zdrowo jebnięte.Ja rozumiem by dziecka nie przegrzewać ale macie narąbane z tym wietrzeniem dzieci ile się da!moja mama miała nas 6-kę i każde dziecko urodzone zimą wyprowadzała na dwór dopiero po 3 miesiącach i co???nigdy praktycznie nie chorowaliśmy!nigdy!!!moja mama nie co to latanie po lakarzach!wiedziała kiedy wyjść a kiedy nie!!nie ma potrzeby wyłazić od razu z nowordkiem bo taka moda!!ja wyszłam ze swoją jak miała 5 tyg.w styczniu i do tej pory jest zdrowa jak ryba.Nie ma reguły na chorowanie a te wasze hrtowanie to wsadzcie sobie w dupę!matka autorki chce dobrze

laryska, dziecinko, jak urodzisz dziecko, to pogadamy, na razie jesteś tylko gimgównem z rynsztokowym słownictwem, siedzącym na forum dla kobiet i wyobrażającym sobie, że ma męża i dziecko :D mitomanka jedna :D

Ja mam córkę 3.5 miesięczną i obie nasze mamy omal się nie zesrają. Za wcześnie na wspólną kąpiel, za wcześnie na noszenie w pionie, za wcześnie na wszystko, za zimno, za gorąco, za mało, za dużo. mała leży np na łóżku, ja siedze obok, a tesicowa lub moja się drą, że mam dziecka pilnować. NO LOL. Jeszcze nieraz zleci na ziemię, nieraz się przewróci, nabije guza. Ale dzięki temu się uczy samodzielności i konsekwencji. Jak będę wszystko za nią robić teraz i w przyszłości to mi wyrośnie ciapa.

jagoda czy patzry na ciebie z piorunami w oczach, czy burczy cos pod nosem to sie tym nie przejmuj i juz! Zobaczy ze nie ma na Ciebie wpływu i da sobie spokój! Dziecko musi sie poprzewracać żeby sie czegoś nauczyło! A jak przy niej sie uderzy to ja bym złośliwie jej powiedziala, że Ciebie poucza a co sama robi! Nie dyskutuj z nia czy dziecko sie uodparnia tak czy tak tylko rób swoje, ona niech wrzeszczy, gada swoje a Tu nie reaguj tylko rób swoje i juz! A poza tym Twoj facet by sie mógł wstawić za Tobą i delikatnie jej powiedzieć, że to WASZE dziecko.