nie wiem jak dalej poprowadzic swoje zycie

koncze w tym roku studia, przez clay okres edukacji mieszkalam z rodzicami i teraz po studiach chcialabym sie w koncu usamodzielnic. zostal mi jeszcze rok drugiego kierunku, ale wtym czasie pojde juz do pracy i bd pracowac i konczyc drugi kierunek jednoczensie, wiec nadal pomieszkam znimi, ale co dalej? zawsze marzylo mi sie wyjechac, zeby sprobowac inneogo zycia, innego miasta, znalezc moze prace w miescie lepiej rozwinietym, bo u nas duze bezrobocie, choc miasto wojewodzkie. mam jednak watpliwosci, tu mam cala rodzine, ukochana bratanice. znajomi (Czesc)maja w palanch sie wyprowadzic. mam watpliwosci, bo ciagnie mnie gdzies, ale bez rodziny tez bedzie mi zle-tak mysle, w koncu to rodzina jest najwazniejsza, ale z drugiej strony mieszkac w tym samym miescie i plcic gdzies za stancje, to bez sensu, amieszkac z rodzicami ciagle, to tez lipa. am jeszcze czas, tak tyllko sobie rozmyslam czego wlasciwie chce.

Kto nie ryzykuje ten nic nie ma. Jak nie wyjedziesz to bedziesz żalować, że nie spróbowałaś. Ja bym radziła spróbować - zawsze możesz przecież wrócić, nie?

jasne, ze moge wrocic, ale co tutaj mieszkac z nimi dalej? placic za stancje to dno, skoro mialabym gdzie mieszkac. jeszcze kupa czasu, mam nadzieje, ze jakos sie zycie pouklada, bo nie wyobrazam sobie z jednej strony opuszczac ich i widywac sie z nimi raz na pol roku, stracilabym totalnie kontakt z moja bratanica, a z drugiej strony patrzec tak na wszystkich i sie dostosowywac?no ale jak na nich nie patrzec, wkoncu rodzina, z ktora dobrze zyje.

Przychodzi w życiu czas na przecięcie pępowiny. Ty masz na to ochotę, ale coś Cię powstrzymuje. Jak chcesz zakosztować samodzielnego życia to idź na stancję. Nie patrz na pieniądze, ani na to, ze mogłabyś mieszkać nadal w rodzinnym domu. Spróbuj innego zycia. Po co masz się miotac. Marzenia trzeba spełniać.

to prawda, przychodzi taki czas, tez tak myslalam, ale stwierdzilam, ze moze niewarto jakos na sile zaraz uciekac, nie wiem jakos mam wrazenie, ze ciezko mi by bylo. moze gdybym miala faceta, to wiadomo, inna sprawa, tworzy sie cos nowego, a tak? z dala od najblizszych? ale z drugiej strony trzymac sie kurczowo domu rodzinnego tez lipa.

ja się wyprowadziłem z domu rodzinnego mając 18 lat, najpierw na studia a później...zmieniałem miasta w Polsce, później kraje, zobaczyłem trochę świata, jak wygląda życie, teraz dobiegam 30 tki i pora wracać i siąść na dupie :). Nic już nie jest takie samo, podróże i odwaga kształcą i poszerzają horyzonty, ale trzeba mieć łeb na karku bo łatwo się pogubić :)

Heh, jakbym swoje dylematy widziała. Ja w czerwcu się bronię, pracę mam, bo studia są zaoczne. Sama nie wiem co z sobą począć. Mam gdzie mieszkać, mam dobrą pracę, ale chciałabym cos zmienić. Najłatwiej jest tym sparowanym. Bo mogą razem zamieszkać, wyjechać gdzieś itd. A samemu wyjechać to jednak ciężko się utrzymać. No i w sumie samemu w obcym mieście to tez nie jest tak fajnie...

A po tych podróżach, zmianach, ciekawości świata dowiadujesz się prawdy o sobie, co jest w życiu najważniejsze, rodzina, przyjaźń, miłość itd. Znajomości, nowi ludzie, przygody to wszystko przemija i jak nie ma tego o czym wspomniałem to tak naprawdę nie masz nic :)

mysle, ze sprobuje.

My z meżem po studiach wyjechalismy na pół roku do USA. Tez bylo zal wyjezdzac, bo rodzina, bo przyjaciele, ale to byl mus wewnetrzny. Chec przezycia przygody, sprawdzenia sie no i tesknilismy tez do Ameryki (bylismy jako studenci wczesniej na wakacjach). Spedzilismy wiec kolejne pol roku tam, wrocilismy, zaczelismy pracowac, teraz mamy dzieci, ale bardzo ciesze sie, ze wtedy wyjechalismy :-) Takze jak czujesz, by sprobowac zyc na wlasna reke - dzialaj. ZAWSZE MOZESZ WROCIC :-)

to glupie, ale ja ciagle odczuwam jakis strach, ze gdzies cos mi sie stanie, ze na drodze bedzie wypadek, albo w pociagu spotkam kogos nieodpowiedniego:O lubie podrozowac, a mam te mysli jak jakas stara baba, ktora nigdy nie wyszla ze swojego pokoju. ogranicza mnie to, ale boje sie, ze cos mogloby mi sie stac i wtdy wyrzadze ogromny bol rodzicom:O jestem beznadziejna, co?