minęło 2 tyg., myślałam, że to już koniec, a jednak nie

?

coś tam się odezwał, ale raczej nie w tym temacie w którym ja bym chciała

może szukał pretekstu? co Ci powiedziała dziewczyna jego przyjaciela?

też nic, nie odezwała się, a ja nie dzwoniła, dałam sobie spokój nikt trzeci tu raczej nie pomoże :/ teraz to już minął miesiąc!!!!! ;(

nie wiem co Ci doradzić, z jednej strony myslę: zadzwoń, zapytaj co u niego, z durgiej strony to on powinien zrobić pierwszy krok. czy on nadal nikogo nie ma?

nie ma nikogo

może napisz sms z pytaniem jak mu sie mieszka samemu? ryzyk-fizyk.

napisałam co u niego itd, ale zapytał tylko co robię w wolnym czasie wiem, że mu źle samemu wiem, że mnie dalej kocha

dawno tak pisaliście?

tydzień temu jakoś

daj sobie na przeczekanie a jemu na przemyslenie.

no to napisz teraz. nic nie stracisz a może zaczniecie wreszcie rozmawiać.

już miesiąc minął, nie wydaje mi się, że to uczucie będzie rosło, ale raczej zanikało z czasem

nie odezwę się pierwsza po raz kolejny, nie ma mowy

to nie wiem co ci doradzić. moja koleżanka kiedyś wyslała niby pomyłkowego sms-a.

nie muszę pisać niby omyłkowych, napisałam od siebie i to do niczego nie doprowadziło on chyba po prostu nie chce już się drugi raz w to samo wchodzić

skoro czujesz, że to koniec, to odpuść sobie.

okropne, ale chyba trzeba będzie

Po takim czasie dalsze oczekiwanie traci sens, bo zamiast go skruszyć i sprawić, że wreszcie zrobi coś konkretnego to tylko sobie nadzieję odbieracie i w miarę dalszego upływu czasu będziecie się tylko oddalać od siebie, a to jak się domyślasz na korzyść nie wpłynie. Jak go kochasz rzeczywiście to wydaje mi się, że warto ten jeszcze jeden raz się poświęcić dla Waszego dobra... Zrób ten jeden ruch, a dalej już się potoczy samo. Facet musi widzieć, że ma jeszcze jakiekolwiek szanse u Ciebie, inaczej nie zrobi nic. Zresztą jak nie wyjdzie to i tak nic nie stracisz, a przynajmniej będziesz utwierdzona w tym, że jednak ostateczne zakończenie tego wszystkiego to nie tylko wynik Twojej chwilowej zachcianki tylko konieczna konieczność i wspólna decyzja.

7 boleści :O JAK ZNOWU SIĘ PONIŻYSZ, NIGDY NIE BĘDZIE MIAŁ DO CIEBIE SZACUNKU. on zawinił, on powinien przepraszać/szukać kontaktu. "znawca" broni interesów faceta, Ty musisz bronić swojego.

aha, i nie ma czegoś takiego jak "ma taki charakter, że nie odezwał się nigdy pierwszy". to kwestia złamania jego egoistycznego uporu, tylko tyle. ja się nie odzywałam do mojego ponad miesiąc (a mieszkaliśmy pod jednym dachem). w końcu zrozumiał, przyszedł przeprosił. i od tej pory nie strzela fochów. wie, że to nie pomoże. zmuś go do odzewu. możesz to zrobić jedynie konsekwentnym milczeniem.

nie słuchaj tego znawcy od - Daruj już sobie te feministyczne manifestacje ok? ;) Za chwile napiszesz, że to że pozwalała swojemu facetowi z nią spać w jednym łóżku po seksie to już jest poniżanie się i brak szacunku do siebie... :o Nie wiem czy zauważyłaś, ale Tamarze zależy żeby on do niej wrócił... Takie przeczekanie jest ok przez jakiś czas, ale za długie oczekiwanie przynosi odwrotny skutek. Zresztą ona też sama przez to oczekiwanie i niepewność cierpi... Więc może niech ona sama zadecyduje co z tym zrobić. A charakter, a przede wszystkim temperament owszem ma tu wiele do gadania kiedy i po jakim czasie dana osoba decyduje się na przeprosiny i czy jest skłonna do wybaczania. Osobiście znałem taką parę, gdzie potrafili się pożreć o byle co i wyzywać od najgorszych, drzeć gębę że się nienawidzą itp a zaraz następnego dnia się przepraszali i jak gdyby nigdy nic wracali do siebie i wszystko było jak dawniej, oczywiście do czasu następnej kłótni :P Zresztą tak już w życiu jest, że często trzeba iść na kompromis, ale jak dla Ciebie jest to poniżanie się to nie mam pytań...

Autorko - bardzo mi przykro, napewno nie jest Ci lekko. ciezko powiedziec co zrobiłabym na Twoim miejscu, bo zachowanie faceta az sie prosi o klapsa.. Jestem bardzo zdziwiona że Twoj facet cie nie przeprosil, albo chociaz nie poprosil o rozmowe. To tez troche twoja wina, bo tak go nauczylas.. Jezeli najdzie cie juz ochota na to zeby odezwac sie 1sza to napisz mu ze jestes po prostu zaskoczona jego zachowaniem, ze nawalił i nawet nie potrafi przeprosic, a tylko tego oczekiwalas zeby ewntualnie naprawiac ten zwiazek, ale ze tereaz chyba juz nie ma czego naprawiac i jestes rozczarowana człowiekiem z ktorym spedzilas 5 lat zycia. Cos takiego nie przedstawi ciebie jako aktu unizenia a po prostu wyrazisz swoja opinie i definitywnie bez niedomowien zakonczysz te sytuacje i z czystym sumieniem bedziesz mogla zapomniec i zaczac od nowa. A on niech tylko załuje ze nie schował dumy do kieszeni. Znaffca - ja rozumiem Twoj punkt widzenia, w wielu kwestiach sie zgodze, ale kobieta powinna czuc ze jezeli facet nawali to powinien sie przynajmniej domyslic ze cos jest nie tak, przeprosic i zapytac jak moze to naprawić. My juz po prostu mamy taki charakter :)

ja Wam powiem tak: nie odezwę się już więcej, ile można?? dałam mu tyle sytuacji w których mógł zacząć rozmowę, sama nawet raz naprowadziłam, byłam u niego w domu po tą głupią kurtkę, której ani razu jeszcze nie ubrałam - tak bardzo była mi potrzebna ja mówię pass!

aa i jeszcze jedno Wam powiem, przypuszczam, że on się do mnie zacznie odzywać i gadać z sensem jak ja już zacznę zapominać o nim albo lepiej jak zacznę się z kimś spotykać

o tyle o ile - No to oczywiste, że skoro on zawinił, to on powinien przeprosić ją a nie na odwrót :) Gdyby po prostu wziął się w garść i to zrobił, to nie byloby tematu... Ale problem w tym, że trochę już czasu upłynęło, on nic konkretnego nie zrobił, a ona traci cierpliwość... Więc jakaś reakcja z jej strony byłaby wskazana - pozytywna bądź negatywna, ale jaką wybierze to już jej decyzja. :)

tamaraa - no to bardo prawdopodobne zważywszy na to, że faceci mają serio opóźniony rekleks jeśli chodzi o poczucie winy, to muszę przyznać... jak nie chcesz go stracić, to sprowokuj go żeby się pospieszył jakoś ;) ale to musi być jakiś konkretny sygnał, bo może on myśli, że już po fakcie i nie ma sensu i przez to nic nie robi...

nic nie zrobię już teraz, co będzie niby dobrym sygnałem?? może od razu ja go przeproszę?? kuźwa ! teraz żal zamienia się w złość

Jeśli uwazasz, że masz za co go przepraszać, to owszem może to wiele pomóc. W przeciwnym przypadku już gorzej... Jak to mówią "nadgorliwość gorsza od faszyzmu".

"Zresztą tak już w życiu jest, że często trzeba iść na kompromis, ale jak dla Ciebie jest to poniżanie się to nie mam pytań..." nie wiem, czy zauważyłeś, szowinistyczna kreauturko, że dotychczas ZAWSZE autorka wyciągała rękę do zgody. to jest ten Twój kompromis? otóż nie. on zawinił, on musi wyciągnąć rękę, przeprosić. przełknąć dumę i przyznać się do błędu. istnieje coś takiego jak warunkowanie- zachowania wzmacniane (pozytywnie) się utrwalają, wzmacniane negatywnie- wygasają. autorka już dość złego zrobiła- utrwaliła w nim przekonanie, że i tak po kłótni, nieporozumieniu to ona się odezwie. więc on uparcie milczy, nauczony, że nie musi się starać i wyjaśniać. bronisz interesu tego chłopaka, solidarność jąder? autorko, nie daj się przekabacić. tylko teraz masz szansę przełamać nieprawidłowy schemat jego postępowania. milcząc, wzmacniasz jego milczenie negatywnie (on zaczyna rozumieć, że jego taktyka nie przynosi korzyści-->zachowanie jest niewłaściwe). trochę to jeszcze zajmie, ale moim zdaniem się ugnie. jeśli nie- oznacza, że ma Cię totalnie gdzieś. po co Ci taki facet?