Oddałybyście swój narząd dziecku/rodzeństwu/kuzynostwu??

Ja oddałam szpik bratu. Zrobilam to bez wahania. Istnialo równiez duze prawdopodobienstwo ze bedzie potrzebowal nerki, postapilabym identycznie jak w przypadku szpiku. Na szczęscie nerki ruszyly same i nie bylo potrzeby.

dopóki mogłam byłam honorowym dawcą krwi, niestety z moją chorobą nie mogę być dawcą niczego, więc cięzko mi dywagować, ale myślę że dla syna i W, mojej mamy, rodzeństwa, i moich jedynych wujków - oddałabym wszystko co trzeba bez mrugnięcia oka jak umrę chcę oddać moje ciało do COllegium Medicum, żeby sobie mogli na mnie testować i się uczyć, i przewidując niektóre stwierdzenie:, nie, nie przeszkadza mi że studenci będą opowiadać kawały nad moimi zwłokami a nawet niech je sobie bezczeszczą - przeciez będę martwa, to co mnie to obchodzi?

Moim zdaniem powinniśmy swoje organy oddawać wszystkiem potrzebującym, nawet największemu wrogowi. Za nim podejmirmy tę decyzje powinniśmy się nad tym głęboko zatanowić. Zanim napiszecie coś na forum zastanówcie się 3 razy.

Oddałabym szpik bez zastanowienia. Nerka lub inny narząd : mojemu dziecku, mężowi, rodzeństwu, rodzicom i raczej wszystkim dzieciom jakie są w rodzinie.

Jestem bezdzietna i niezamężna, narząd oddałabym właściwie tylko rodzeństwu, gdyby była taka potrzeba. W ogóle to się zastanawiam jak wygląda procedura od drugiej strony, lekarz każe pacjentowi szukać dawców po rodzinie? Czy wysyłają jakieś zaproszenia na badania? Bo sytuacja staje się niezręczna jeżeli przyjdzie do mnie jakaś ciotka czy kuzynka i powie, że szuka dawcy.

i bratu. Tylko i wylacznie.