co powiedziec choremu na raka ojcu z ktorym nie utrzymuje kontaktu?

właściwie nie wiem czy to ma jakiś sens ...

jest tu kto?

powiedz mu,ze nie jestes jego córką i ma pozdrowienia od sąsiada

Najlepiej NIC. To bez sensu, zważywszy, jeśli nie utrzymuje się z nim kontaktu. Ja zrobiłbym tak samo, bo potrafię się odnieść do tej sytuacji - szczególnie, że mieszkam pod dachem z ojcem z którym od lat w ogóle nie rozmawiam. Czasem wymienie pojedyncze słowa - ale nawet nei czuję takiej potrzeby. To dla mnie obca osoba i nawet gdyby umarł, to bym nie czuł smutku.

bardzo śmieszne. Nie znam nikogo chorego na raka i stąd moje pytanie. Nie wiem jak się zachować.

powiedz mu:jakie zycie taka smierc; a tak powaznie idz do niego i powiedz ze mu wybaczasz niech umiera w spokoju

czyli zupełnie tak jak ja od 2 lat się nie widzieliśmy współczuję mu choroby ale kompletnie nie widzę sensu w odwiedzinach w szpitalu. Mam ten problem że cała rodzina wydzwania do mnie z pretensjami że on może umrzeć a ja podła nie pojadę do szpitala...

Jakbyś darzyła go jakimś uczuciem, gdybyś miała potrzebę porozmawiania, to byś wiedziała, co mu powiedzieć, a przynajmniej byś przy nim była. A czemu nie utrzymujesz z nim kontaktu? Od dawna?

ja miałam 2 operacje nikt nawet kurwa do mnie nie zadzwonił i jakoś nie dzwonie do nikogo z pretensjami.

powiedz ze zalujesz ze zaniedbaliscie wasze relacje. ojca ma sie jednego,ciesz sie poki zyje, jeszcze nie jest za pozno na dobry kontakt

Nie zaakceptowali mojego męża. Wpędzili nas w długi i ogólnie bardzo życie utrudnili. Więc zerwałam kontakt radzę sobię sama

ja nie żałuję. Oni też nie nie odbierają moich telefonów. Co z tego że ojca ma się jednego? Córkę też maja jedną

*eh wy nie myl ojca z osobą, która tylko zapładnia , bo bycie ojcem to znaczy coś więcej :P

dobre relacje to już nigdy nie będą. Nie o to mi chodzi.

AgentT z ust mi to wyjąłeś. Sama mam dziecko i wiem że nie wystarczy urodzić..

Tak więc uważam, że nie ma co robić czegoś na siłę, wbrew sobie, bo to i tak mija sie z celem. Jak masz iść tylko po to żeby pójść i wbrew sobie coś powiedzieć, to lepiej zostać w domu i zająć się dzieckiem - przynajmniej będzie z tego pożytek.

z całą rodziną i spokój.

wspolczuje wam w takim razie. oko za oko, a wyciagnac reke juz zbyt ciezko...

nie możesz nam współczuć nie znając nas i naszych sytuacji,a tym samym nie rozumiejąc nas. Zycie nie jest takie układne i piękne jak w romansidłach.

rozważałam to ale chyba nie mam dość siły żeby znowu to przechodzić. Jestem słaba psychicznie manipulują mną. Tylko mąż mnie wspiera. i rodzina męża. Nie pójdę chyba do tego szpitala bo jedyne co mogę szczerze powiedzieć to ..współczuję i zdrowia życzę.

jaki oko za oko? Nie raz wyciągałam rękę upokarzając się bo tak trzeba wkońcu zniszczyli moją psychikę i powiedziałam dość. Współczuję to ja tobie wąskiego widzenia rzeczywistości. Nic o mnie nie wiesz więc daruj sobię

Rozważ i zrób co uważasz za słuszne. Zastanów się, czy jeśli Twój ojciec by umarł, to czy żałowałabyś, tego że nie przyszłaś, czy poczułabyś dużą startę. Może to w jakiś sposób pomoze CI podjąć decyzje.

chyba tak będzie najlepiej. Nie ma co udawać kochającej rodziny skoro on nie chce mnie nawet widzieć w obliczu śmierci. Ja już nie czuję z nimi żadnej więzi. Także chyba sama odpowiedziałam na swoje pytanie..

nie idz i nie rozmawiaj z tymi co cie namawiaja ja tez uwazam, ze nie masz mu nic do powiedzenia skoro on tobie nie mial

ale nie rozumiem jak można nawet nie chcieć widzieć przed śmiercią swojego dziecka tylko dlatego że nie dałam im sobą żądzić i żyje sobie sama nic nigdy od nich nie chciałam w przeciwieństwie do nich. To bez sens. Zawiodłam się na reszcie rodziny że tak mnie oskarżyli i wręcz na krzyczeli jakbym była winna wszystkiemu. żal..