TOTALNIE SAMA, BEZ RODZINY I PRZYJACIÓŁ

czy ktoś tak zyje jak Ja? Mam matke i siostrę w kanadzie, Ojciec nie zyje, zero przyjaciół, 38 lat, żadnego związku od 5 lat, fajna praca ale znajomych zero, jestem ciekawa czy ktoś ma podobnie do mnie? Powiem szczerze że cięzko się tak zyje, zwłaszcza obawa o jakieś choroby..bo mam psa :-)) i o nim myślę. Jest ktos podobny do mnie?

musisz miec strasznie nudne i smutne zycie! Nie masz meza, dzieci?

zapomniałam oczywiście że nie mam męża ani dzieci

i faktycznie mojeżycie jest strasznie nudne i smutne! są podobni?

Ja tak mam prawie i tez jestem okolo Twojego wieku.

Do Ciacho_87 nie to że nie chciałam męza, ale nie chciałam byle kogo i w sumie na mężu to mi do dziś nie zalezy bardziej na solidnym partnerze, miałam ich 3, ale źle to wszystko wyszło, raz z zmojej winy 2 razy nie z mojej, jestem zrażona do związków, bardziej cenie przyjaźń teraz ale tej tez brak. Moja miłośc życia wybrała inną drogę beze mnie, trudno mi się pozbierać po tym ponieważ wiele poświęci8łam temu zwiąkowi i chyba nie interesuje mnie nic innego, ale mimo to chciałabym wiedzieć jak mimo to zyć dalej fajnie i ciekawie bez związku który mi nie wyszedł

Teraz rozumiem, a o przyjaciol sie nie martw, ja juz dawno przestalam wierzyc w slowo przyjaciel/przyjaciolka. Chyba tylko na rodzine mozna liczyc i to wylacznie na ta bliska. Jak moge Ci pomóc, powiedz? Ja mam tylko rodzicow i meza, rodzicow widuje raz w roku, tez czuje sie samotna.

Oj tam, nie użalaj się nad sobą. A zdrowa jesteś? To też jest ważne. Zdrowym jest łatwiej niż chorym. Pomyśl o tych co żyją tylko dzięki temu że są podłączeni do respiratora i tak już będzie do końca ich życia... O tych na wózkach inwalidzkich, przykutych do łóżek. Oni to dopiero doświadczają samotności i nie mogą wyjść do ludzi. Ty możesz.

a do mamy, do kanady nie chcesz jechac?

A ja Cię rozumiem autorko. Nie mam znajomych, przyjaciół, rodzina? Jest mama, brat, z którym żadnego kontaktu. Są więc samotne popołudnia, weekendy, wszelkie wolne.Niby ok, ale za to wówczas człowiek za dużo myśli. Oczywiście staram się wypełniać ten czas zainteresowaniami, ale tak by się chciało do ludzi czasem, do fajnych ludzi. Ja się bardzo boję przyszłości, tego, że musiałabym być zdana na czyjąś łaskę, boję się choroby. Nie, to nie jest tak, że codziennie się tym zamartwiam, ale ta obawa gdzieś się czai w środku. Dziś, gdy mam 34 l. ta samotność jest inna niż samotność osoby starszej, to oczywiste, ale zawsze nie jest dobra. Przynajmniej ja w niej nie znajduję pozytywów. Pozdrawiam Cię serdecznie.

hej dziekuję za tak miły odzew :-) na bliską rodzinę nie mam co liczyć są w Kanadzie, ja póki co się tam nie wybieram, mam dobrą pracę jestem zdrowa i czuję że tu kest moje miejsce :-)) poza tym mam psa i nie narażę go na taki stres jak lot samolotem-taki długi. Podróżuję dośc duzo i służbowo i na wakacje w tym roku planuję Gruzję w zeszłym roku była Amazonia, ale to naprawdę nie chodzi w tym wszystkim ani o pracę ani o podróże po prostu są takie dni-wiele ich jest że nie masz się do kogo odezwać, kolejne koleżanki-nie przyjaciółki wypadają bo mąż i dzieci, zawsze jeżdzę sama na te wakacje chciałabym z jakąś bliską osobą przyjaciółką czy przyjacielem, to wszytsko przestaje smakowac jak wracasz z takiej dżungli i nie masz komu o tym opowiedzieć...bez sens poza tym też myślę o tym co będzie jak zachoruję, nikt nawet mnie w szpitalu nie odwiedzi a jak będę umierać nikty na pogrzeb nie przyjdzie nawet... takie głupie myśli ale dzieki wszystkim za to że napisaliście :-))) już mi lepiej

niewiemczemu witaj ja mam podobnie jak TY...

Super, że masz plany urlopowe. Odskocznia od codzienności, spotkanie nowych ludzi, nowe miejsca to bezcenne. Ja przesiedzę 2 miesiące urlopu w domu. Dom, sklep, biblioteka, aha Internet.Nie stać mnie na wojaże, rodziny brak gdzieś w kraju, a po za tym brak mi najważniejszego- odwagi na samotne wyprawy. Dziś spotkało mnie coś obrzydliwego- do mojej szefowej ktoś napisał anonimowy paszkwil na mnie. A jako, że nie jestem jej ulubienicą, to z góry założyła, że jest w nim prawda. Nie mam sił na obronę, brak mi słów... Właśnie w takie dni podwójnie albo potrójnie odczuwa się samotność. Jest jakoś znośnie, gdy leci dzień za dniem, ale gdy wybucha bomba...

Hmm, widzisz, ja za niedługo totalnie zmienię swoje życie. Nie wiem jak się ono potoczy, ale samotność nigdy nie była mi obca i chyba będzie trochę na mnie czekać w Polsce. Godzę się z tym jak moje życie wygląda, walczę o siebie, ale przecież nie przeskoczę trudności na swojej drodze, tylko się z nimi zmierzę. Podobnie, jak Ty (Wy)

samotnosc jest okrutna ...to fakt ...ale czasem bycie we dwoje potrafi bardziej bolec.....................

bardzo ale to bardzo wszystkim wam dziekuję, myslałam że tylko Ja jestem w takiej sytuacjio a jednka nie tylko Ja tak mam...to już dużo!! Kameleon napiszesz coś więcej? Jestem ciekawa tego podobieństwa! Samajka warto zrobic pierwszy krok w kierunku podrózy ja na swoją pierwszą zbierałam 4 lata ale się otworzyłam i zyskałam cel!! Taka byłam dumna że cos osiagnełam SAMA bez niczyjej pomocy!!! cała reszta to konsekwencja tamtej determinacji, choć nie oszukujmy się na takich wyjazdach nie poznaje sie ludzi z którymi potem utrzymuje sie kontakty głębsze, owszem na samym wyjeździe jest ok ale po powrocie każdy wraca jednak do swojego bagienka-to nie ten wiek już xenos...masz racje po 3-kroć dlatego wolałbym polubić swoją samotność..tak nawet na wszelki wypadek pozdrawiam was wszystkich z całego serca i cieszę się że wypowiedziliście się w moim temacie, to dla mnie bardzo duzo!!

A czy chcesz mnie poderwać?

Max Ja nikogo ani niczego nie będę juz podywać. A może Ty chcesz poderwać mnie?

jestem w takiej samej sytuacji staram sie zaakceptować swoją samotność ale nie bardzo mi to wychodzi:(

do autorko:) jak mi miło że nia Ja sama w takiej sytuacji, dotychczas chodziłam po tym świecie myśląc że jestem jakimś wyrzutkiem, odpadem, że każdy żyje inaczej niż Ja, a tak nie jest! ile ludzi żyje podobnnie do mnie :-) i ja się staram zaakceptowac ten stan ale nie siadać z załozonymi rękoma, staram się coś robić, wiele rzeczy już robiłam żadna z nich nie zmieniła mojego stanu, ale próbuję nadal, wychodzić naprzeciw , jestem skrytą osobą nie łatwo mnie poznać, nie łatwo się do mnie zbliżyć tak po prostu musze mieć jakieś pole wspólne z oaobami z którymi miałabym być bliżej, coś przeżyć, coś razem robić, nie było problemu w szkole, na studiach, w pierwszej i drugiej i trzeciej pracy....ale już na podyplomowych i w czwartej pracy i w 18 miejscu zamieszkania owszem, coraz trudniej o znajomych o przyjaciołach nie wspomnę ale żyję moim wyjazdem do Gruzji za 2 miesiące dużo sobie obiecuję i zrobię wszystko żeby pozyskać nowych znajomych a okoliczności będą sprzyjające-spartańskie warunki i konieczność współpracy! pozdrawiam wszystkich którzy tu piszą :-))

a ja nie robię juz nic:( nie chce mi się moje życie to praca-dom

"a ja nie robię juz nic nie chce mi się moje życie to praca-dom" No to nic się w twoim życiu nie zmieni.

autorko skad jestes?bo bym Cie zabrala ze soba na fajny dancing,chodze czesto i powiem Ci ze mozna poznac wiele fajnych osob,nie jestes sama,mnostwo ludzi zyje jak Ty,mozesz podac mi meila?

Ja mam rodzine i to duża a i tak nie moge na nikogo liczyc ..eh szkoda gadac kazdy sobie :/

Lepiej byc samotnym niz z partnerem co w glebsza depresje wpedza. I dla dziecka sie poswiecac- obym w zyciu nie usyszala.. mamusiu nie bylo warto!

'To nic się w twoim życiu nie zmieni' wiem w końcu się przyzwyczaję a odpuściłam bo w końcu ile można próbować...

"niewiemczemu Max Ja nikogo ani niczego nie będę juz podywać. A może Ty chcesz poderwać mnie?" Kotku ale ja nie kupuje kotków w worku wiec musisz najpierw wyskoczyć z worka i się zareklamować:D.Oczywiście odpowiedzieć na pytania.

powiem krótko max idź sobie jak najdalej, nawet w kierunku zachodzącego słońca i nie jestem kotkiem w worku żebym musiała z niego wysakiwać, leć na fora dla 16 latek może tam zrobisz furrore nie poznałes się na ironi wpisu do Ciebie :-)))

autorko:-) ej nie poddawaj się, jest tyle rzeczy które można robic samemu nie tylko praca i dom, wiem że to nie cieszy tak samo jak z kimś ale troche jednak cieszy nie poddawaj się napisz więcej o sobie jaka jest Twoja sytuacja?

" niewiemczemu powiem krótko max idź sobie jak najdalej, nawet w kierunku zachodzącego słońca i nie jestem kotkiem w worku żebym musiała z niego wysakiwać, leć na fora dla 16 latek może tam zrobisz furrore nie poznałes się na ironi wpisu do Ciebie " Ja piszę na podstawie tego co napisałaś a nie jakichś domysłów:P.A nie pisałem że jestem pedofilem:P.Napisz lepiej kiedy dokkładnie się urodziłaś to sprawdzę czy do siebie pasuijemy.Osobiście wątpie ale można spróbować.A z takim podejściem to raczej do końca będziesz sama:P.Nawet nie potrafisz docenić szansy:P.A co do chorób znam sie co nieco NA MEDYCYNIE-LEPIEJ OD WIELU KONOWAŁÓW.