dom dziecka

Moja historia... tak podobna do Twojej. Co u Ciebie, Marta? Dałaś radę? Ja nie...

Cześć, jestem studentką II roku pedagogiki o specjalności resocjalizacja, na Uniwersytecie Kazimierza Wielkiego. Obecnie piszę pracę magisterską na temat funkcjonowania społecznego w Domu Dziecka i po jego opuszczeniu w opiniach byłych wychowanków. Dzięki Tobie, będę mogła przekazać innym wiedzę m.in. o Twoich przeżyciach, potrzebach, emocjach, o tym jak wyglądała Twoja codzienność w Domu Dziecka, jakie trudności napotkały Cię w życiu, o Twojej sile i samodzielności. Kwestionariusz składa się z pytań otwartych i jego wypełnienia zajmie Ci więcej niż 5 min, ale pomyśl, czym jest 20 min do tego co przeżyłeś/przeżyłaś. Badania mają charakter anonimowy. Dla mnie to nie tylko kwestionariusz badań, to możliwość poznania cząstki Twojego życia. Zachęcam do udzielenia odpowiedzi i dziękuję za poświęcony czas :) Ps. Nigdy się nie poddawaj, bo jeśli przejdziesz najgorsze chwile, to znaczy, że zasługujesz na te najlepsze. https://docs.google.com/forms/d/e/1FAIpQLScdLodq3BGxqFprhQX16YrLcbSm8G1YmDSqsAyaRcZhgrVtxQ/viewform?usp=sf_link

Dzieci po wyjściu z domu dziecka nie zawsze mogą sobie poradzić i często wracają powrotem do patologicznego środowiska. Dlatego ja wspieram fundację www.fundacja-ich-dom.com, która pomaga dzieciom z domów dziecka w znalezieniu miejsca do życia gdy te już muszą się usamodzielnić.

Domy dziecka to nic innego jak żerowania na nieszczęściu tych dzieci. Kierownictwo  wszystko co lepsze zabiera dla siebie a dzieciom dają ochlapy co im się już nie przydadzą. W pomieszczeniach panuje brud bo sprzątaczka tylko ogarnia to co widać, główne pomieszczenie. Wszystkie lepsze daty typu kosmetyki zabierają dla siebie. To przykre, ale widziałam na własne oczy co się w takim domu dziecka  wyprawia. Dzieci jest mi szkoda bo są kochane ale dorośli to sępy.