Przyjaźń między kobietą a mężczyzną

Mam przyjaciela, rozumiemy się bez słów. Spędzamy ze sobą dużo czasu. on ma dziewczynę, ja jestem wolna. Dzieli nas 9 lat różnicy. Szanuję to, że kogoś ma, on również to robi. Jest jednak mały problem... podoba mi się, a ja jemu. Czy lepiej zakończyć tą znajomość? Czy może spać spokojnie?

Jessica Lange kiedyś powiedziała, że przyjaźń między facetem a kobietą jest możliwa dopiero jak się prześpią. Coś w tym jest

takei przyjaźnei prędzej czy później się kończą w twoim przypadku radzę trzymać na dystans, neich emocje opadną to zachowasz kolegę, w pezreciwnym razie tylko neismak pozostanie

Teoretycznie istnieje, praktycznie nie

Jessica Lange kiedyś powiedziała, że przyjaźń między facetem a kobietą jest możliwa dopiero jak się prześpią. Coś w tym jest istnieje teoria wręcz odwrotna - że przyjaźń po seksie przypomina już tylko dym po pozarze..

Po co zakładasz znowu ten sam temat? Ile można pytać o to samo? Tamte odpowiedzi ci nie wystarczyły?

Nie zakładałam wczesniej tematu

Panna MAM..... Możliwe, ale tak analizując swoje doświadczenia bliżej mi ku teorii Lange. Opisze mój przypadek. Dziewczyna, poznana na studiach, kilka lat znajomości bez żadnych podtekstów, wspólni znajomi, wspólne imprezy, super inteligentna dziewczyna. Po studiach pracowaliśmy w jednym budynku, więc częste kontakty, pogadanki. Doszliśmy do momentu, że jej pomagałem, dużo rozmawialiśmy, w końcu stało się, przespaliśmy się kilka razy, jednak nic poważniejszego nie wyszło. Z perspektywy oceniam, że ja oczekiwałem czego innego, ona też. Teraz ma męża, którego znam, dzieci, dzwonimy do siebie pogadać, mogę powiedzieć że jesteśmy przyjaciółmi. To, że się przespaliśmy było dla mnie takim domknięciem naszej znajomości, pewnie też zaspokoiło to moje ego, gdyż zawsze mnie fizycznie pociągała. Teraz nie ma to żadnego znaczenia, cieszę się, że chyba jest szczęśliwa, mam kogoś komu mogę się wygadać, komu mogę pomóc się wygadać. Tak to widzę Pozdro