Miec czy nie mieć dziecko?

ale wy małpy jesteście, mieć dziecko dla swojego kaprysu, jak możecie świadomie decydować się na dziecko wiedząc, że nie będziecie z ojcem dziecka. Mnie gdyby tak matka zrobiła to przez całe życie przezywałabym ją szmatą, k.... itp. Każde dziecko cierpi z powodu niepełnej rodziny. Mało to macie dzieci w domach dziecka itp, potrzebujących już pomoc. Po cholerę produkujecie kolejne skrzywdzone dzieci.

posiadanie dziecka to nie kaprys, to naturalna biologoiczna potrzeba, jedna z najsilniejzych kobiety. Przy calym szacunku dla osob adoptujacych - co innego jest chęc opiekowania sie kims, a co innego ów naturalny instynkt -przedluzenie gatunku, przekazanie genow, ta wlasnie krew z krwi.

tyle,ze uwazam,ze ojciec powinien byc wiadomy dla dziecka, nawet, jakby sie nim nie zajmowal ( co w klasycznych przypadkach nie jest taka znow rzadkoscią).

nie miec.

oczywiscie, że to dobry pomysł!!!!!!!!! przeciez to,ze bedziesz miala dziecko nie oznacza, ze juz sie z nikim nie zwiazesz!!!! dziecko w niczym nie przeszkadza

kurcze dla mnie dziecko powinno brać się z potrzeby serca a nie z wielkiej decyzji plusów i minusów i analizy że już niebędzie późnych śniadań i porządku w zlewie - jak takimi kategoriami patrzysz na macierzyństwo to może jednak żyjcie sobie we dwoje..

na tej zasadzie spieprza zycie z 1/3 matek , wiaza c sie z pikjakami,facetami , ktorzy odchodza, maja dzieci w nosie itp - nie demonizujcie. a za maz moze jeszcze wyjsc i z dzieckiem.

Wczoraj mialam kolejne nieudane spotkanie z portalu randkowego. Pan opisie miaj mniej o 10lat niz w rzczywistosci. po dość krótkiej rozmowie wyszło że che sie pospotykać bez zobowiązań. Dziecko już ma, kolejnego nie che. Klasyka........ Dobija mnie to, z każdym spotkaniem mam mniej nadziei, że może uda się znaleźć połówkę:(

Ja zdecydowałam się na dziecko będąc w twojej sytuacji. Nie żałuję i nie żałowałam nawet przez chwilę, choć chwilami było bardzo ciężko i nadal jest. Syn ma juz 10 lat, z ojcem spotyka się sporadycznie, ale nie jest nieszczęśliwy. Ja jestem jednak w trochę innej sytuacji, bo syn ma kuzynów i wujków, twoje dziecko będzie zupełnie samo. Sama pochodzę z pełnej rodziny, ale mój ojciec był pracoholikiem i większą część zycia spędzał w pracy. Nie miałam z nim prawie żadnego kontaktu, mam wrażenie, że sporo dzieci po rozwodzie częściej widuje swojego ojca niz ja widywałam. Nie czułam się jako dziecko nieszczęśliwa z tego powodu, dla mnie to było normalne. Dzis nie wyobrażam sobie, aby mojego dziecka miało nie być. Jest samodzielnym, mądrym, chlopcem, uprawia dużo sportów i widzę, że niejdeno dziecko z pełnej rodziny jest bardziej mazgajowate. Kiedy syn wyjechał na obóz i byłam sama, to wpadłam w przerażenie na myśl, ze tak miałoby wyglądać całe moje życie. Pewnie już wpadłabym do tego czasu w alkoholizm lub zrobiła coś gorszego.

portale randkowe. Po co co zbok albo desperat? Raczej zacznij bywac miedzy ludzmi, dzialaj spolecznie, badz aktywna - wtedy masz szanse poznac kogos sensownego.Nie trac ani dnia.