ZJAWISKO IRRACJONALNE !!!

Dziś już zamykamy dyskusje na powyższy temat. Dalszy ciąg sympozjum jutro o tej samej porze.

Kochani, widzę,że dyskusja się rozkręciła pod moją nieobecność. Nie ćpałam, nie piłam i nie mam problemów z psychiką. Nie choruję i nie chorowałam na żadną chorobę, na podstawie której można by się domyślać,że może przywidzenie ect. To, co mnie spotkało nie spowodowało lęku,przynajmniej w tych chwilach kiedy się to działo. To wszystko było bardzo realne i rzeczywiste, niczego się nie bałam, bo widziałam ludzi jadących na rowerach - całą rodzinkę. Pierwsza jechała matka, potem dwie córki (ok 11 i 13 lat) , na końcu ojciec, na którego zwróciłam szczególną uwagę, bo myślałam ,że go znam. Na skrzyżowaniu obejrzałam się, bo chciałam mieć pewność. Facet centralnie spojrzał mi w twarz i lekko się uśmiechnął. Kiedy ich zobaczyłam po raz drugi bardzo się zdziwiłam i bardzo dokładnie ich obejrzałam, bo nie mogłam uwierzyć skąd się tu wzięli. Jechali dokładnie w takiej kolejności jak na światłach wcześniej. Po około dwóch km zatrzymałam się na poboczu i miałam pokusę, żeby się cofnąć i jeszcze raz ich zobaczyć, ale wtedy ogarnęło mnie przerażenie. Zadzwoniłam do znajomego księdza, żeby mu o tym powiedzieć. Nie bardzo miał czas, żeby się nad tym rozwodzić. Potem zadzwoniłam do jeszcze innego księdza i ten mi powiedział, że jest to jakiś znak i że Pan Bóg się mną posłuży i że mam czekać i obserwować, co się będzie działo. Nigdy w życiu bym nie uwierzyła w taką sytuację, jaka mi się przytrafiła. Nadal tego nie mogę pojąć, ale przysięgam, że to byli Ci sami ludzie. Widziałam ich bardzo szczegółowo.

- to prowokacja

To nie jest żadna prowokacja,jestem w dość pooważnym wieku i nie bawię się w takie rzeczy.

No dobra. A sama co o tym myślisz, co Ci podpowiada intuicja?

Jestem osobą wierzącą, ale jestem też racjonalistką. To, co mnie spotkało jest irracjonalne i niewytłumaczalne. Nie wiem, co o tym myśleć. Z pokorą czekam na rozwój wypadków. Jeśli to znak i ingerencja sił nadprzyrodzonych to będzie tego kontynuacja - tak myślę.

No dobrze, a próbując wytłumaczyć to racjonalnie - jesteś pewna, że nie było drogi na skróty? Leśna ścieżka, jakieś odbicie drogi w polu? Może jednak jest jakiś dukt, którego nie znasz, a który umożliwił im doścignięcie Cię?

Nie ma takiej drogi ani leśnej ścieżki. To działo się bardzo szybko. Pokonanie odcinka 2 km w linii prostej zajmuje około 2-3 min. Kiedy ruszałam na światłach, oni byli za moim samochodem. Była godz. ok 20 wieczór, małe miasteczko, prawie zero ruchu na drodze.

Poprostu jeździsz jak baba! -Nie znasz skrótów jeżdźisz na około i myśłisz że mieszkasz w dużym mieście. Ze te dwa kilometry w lini prostej zrobiłaś? ! Jechałas na okrętkę a oni pojechali inną droga i zanim ty się dowlokłaś do celu oni juz tam byli.

Wiesz co od 20lat jestem kierowca i jak jade to mam oczy dookoła głowy Nigdy nie jest tak żebym nie widziała co jest za mną z boków i na przeciw mnie. A ty piszesz że coś ci wyrosło To może przysnełas na chwile i coś ci się przyśniło!

to były duchy zgineli tam pod kolami tira 11 marca 1994 roku i do tej pory ludzie ich tam widują Buahaha :D ktoś wcelował w moją datę urodzenia :D Chyba jestem jednym z tych duchów

to były duchy zgineli tam pod kolami tira 11 marca 1994 roku i do tej pory ludzie ich tam widują Buahaha :D ktoś wcelował w moją datę urodzenia :D Chyba jestem jednym z tych duchów

to były duchy zgineli tam pod kolami tira 11 marca 1994 roku i do tej pory ludzie ich tam widują Buahaha :D ktoś wcelował w moją datę urodzenia :D Chyba jestem jednym z tych duchów

to były duchy zgineli tam pod kolami tira 11 marca 1994 roku i do tej pory ludzie ich tam widują Buahaha :D ktoś wcelował w moją datę urodzenia :D Chyba jestem jednym z tych duchów

Takie zjawiska już się ludziom zdarzały. Trzeba poszukać i poczytać o tym.

Ludzie jakie piszecie bzdury. A ja jestem kierowcą od ponad 20 lat i co ma piernik do wiatraka? Nie ma tam innej drogi, chyba jest oczywiste że samochód jedzie dużo szybciej niż rower. 2 km dla rowerzysty to nie jest tak krótko, a dla auta owszem to zaledwie 3 minuty. Nie chce mi się już tu pisać, bo nikt mi nie wierzy. Też uważam, że takie rzeczy nie istnieją i nie rozumiem tego, co mi się przytrafiło.