Świat mi się zawalił...

Zaczne od początku.Poznałam faceta ,znałam sie z nim rok,wszystko pieknie sie układało.Potem przestał mnie szanować ,zaczął mną pomiatać ,wyzywac mnie,bić.Postanowiłam odejść i własnie teraz okazało się że jestem w ciąży:( Chciałabym móc się z tego faktu cieszyć,ale nie potrafie jak pomyśle o ojcu dziecka.On gdy dowiedział sie o ciąży błaga mnie o to bym wróciła,że sie zmieni itd.Ale nie wierze w to.Chciałabym ,żeby było dobrze ale z nim to raczej niemozliwe a z drugiej strony przeraza mnie wizja samotnego macierzyństwa.Byłam na tyle załamana ,że rozważałam aborcje,ale jednak wybiłam sobie te mysli z głowy,bo wkoncu dziecko nie jest niczemu winne,ale nadal nie potrafie pokochac dzidziusia na sama myśl o jego ojcu.:(co mi radzicie?powinnam spróbowac i dac mu szanse skoro chce się zmienic??

raczej nie powinnas dawac mu szansy to czlowiek ktory ci nie szanuje i tyle...a wlasnie jak sama powiedzialas dziecko nie jest niczemu winne czyli daruj sobie

tacy ludzie się nie zmieniają, miesiąc dwa było by cudownie później wróciła byś do punktu wyjścia a w ciąży było by ci jeszcze trudniej 2gi raz odejść. on zapewne zrobił by cie pranie mózgu że nie poradzisz sobie bez niego, nikt cie z dzieckiem nie zechce, że nie będziesz miała się gdzie podziać itd. daruj sobie i skończ to póki masz na to siłę