Pociąga mnie kolega z pracy - NIESAMOWICIE - jest jednak problem....

Udane zycie seksualne.....Było kiedyś. Teraz kochamy się raz w miesiącu? Bo małżonek jest oczywiście zmęczony i cytuję "nie mam głowy do tych spraw kochanie".

jesli zalezy ci na nim czemu niepojedziesz do pracy. Pisalas ze sam pracuje. Ja ubralabym sie sexy i go odwiedzila :D

CHCIEĆ TO MÓC!

nie bądź taka szybka z informowaniem męża, najpierw bądź pewna, że ten drugi cię chce....

Mąż pracuje z moim ojcem, seksretrki nie ma. Też myślałam że może kogoś ma ale nie ma. Żyje tylko pracą. I stresuje kredytem. Który swoją drogą spłacam ja ze swojej pensji:/

sofi so far a jak jest w lozku miedzy Toba i Mezem, czesto sie kochacie i czy jestes zaodwolona z pozycia?

Ten drugi chce aż za bardzo:( Boże co za chora sytuacja. Wybaczcie ale chwilowo wracam do pracy.

ty pracujesz po 10h dziennie, a to on wiecej pracuje? to sie nie dziwie ze chlopaczyna nie ma sil juz na nic i jeszcze ten gogus od ciebie z pracy mowi ci ze zaslugujesz na lepszego, jak ten twoj pracuje po kilkanascie godzin dziennie (na to wychodzi z tego co piszesz) ale ciezko pracujacych i uczciwych nikt nie docenia, liczy sie bardziej gogus z roboty, ktoremu nie przeszkadza rozbijac rodzine, w ktorym jest male dziecko no ale kazdy ma swoje priorytety i swoja skale wartosci :D poza tym slabe prowo :D

KURWY.. BEZ OBRAZY DLA TYCH KTÓRE KY=URWAMI NIE SĄ...

a co powiesz o mnie? http://retrix.pl/25242

jestem w podobnej sytuacji jak Ty, ale bez dziecka, slubu czy kredytu, tylko tak samo sie zastanawiam czy jest sens cos ciagnac, jak nie ma juz tego uczucia i zaangazowania z zadnej ztrony.. a za zakretem ten 'drugi' sie ciagle czai ; powodzenia w wyborze, informuj na biezaco ;) pozdrawiam

Nie ma się co dziwić, że wolisz tamtego skoro spędzasz z nim więcej czasu i gadasz o jakichś pierdzieluchach. W przeciwieństwie do Ciebie, twój mąż pracuję niby na terenie, bierze nadgodziny i nie ma tam chyba żadnej kobiety z których też by ciągle gadał przez ten czas pracy non stop dzień w dzień. Ciekawe co by było gdyby to właśnie mąż pracował jak Ty, te 10 godzin z jakąś fajną kobitką i tez z nią ciągle przebywał, a Ty byś pracowała na terenie?

Ciekawe co by było gdyby to właśnie mąż pracował jak Ty, te 10 godzin z jakąś fajną kobitką i tez z nią ciągle przebywał, a Ty byś pracowała na terenie? Co by było GDYBY. Ale nie jest. On pracuje tyle bo chce a nie bo musi. Zarabia około2,5 tys. A to na opłaty i utrzymanie wystarcza. Nie potrzeba więcej. Ja zarabiam DUZO więcej co starcza na ratę i wszelkie przyjemności. Więc nie rozumiem dlaczego on MUSI siedzieć na okragło w tej robocie. Mój tata dorabia u niego i wraca do domu jak człowiek. A mąż dalej pracuje. To nie jest normalne. Mam wrażenie,że on po prostu nie chce spędzać czasu ze mną. Tylko dlaczego skoro sam nie ma baby na boku? A tego jestem pewna w 100%.

Skończyłam dziś wcześniej pracę. Postanowiłam,że porozmawiam z mężem. Dowiem się o co mu chodzi. Z kolegą rozmawiałam i upewniłam się co do mnie czuje. Gotowy jest na wszystko jak się wyraził. Tylko ja mogę zdecydowac kto zasługuje na miejsce u mojego boku. I powiedział,że tym razem to uszanuje bo nie chce by ktoś był z nim na siłę - dlatego,że są problemy w małżeństwie. Na koniec dodał,że mnie kocha i głęboko wierzy,że wybiorę jego:/ Cieszę się,że z nim porozmawiałam bo on tez zasługuje na szczerość. Jak w romansie:d Dobra, napiszę wam co postanowiłam. Tak za godzinkę. Trzymajcie kciuki za udaną rozmowę z mężem.

No właśnie, jak w romansie. Obudź się z tego.

No i w zasadzie rozmowa nic nie dała:( Na moje zarzuty o niechęć do spędzania wspólnego czasu mąż odparł,że trochę się pogubił w roli ojca i męża. Że nie tak to sobie wyobrażał. Że woli pracować niż zastanawiać się w domu czy jest na właściwym miejscu. Powiedział,że marzył o tym,że będę w domu a nie w pracy. Tak jak jego mama. No tak - teściowa to typowa kura domowa co obiadziki gotuje i kapcie dla teścia nakłada. Pogubił się i nie wie czego chce. Powiedziałam,że ja wiem czego chcę JA. Mieć partnera i rodzinę. Takiego który mnie wspiera i jest przy mnie. Przy ktorym czuję się jak KOBIETA. Który okazuje,że mnie kocha. Mąż się tylko na mnie popatrzył i powiedział,że życie to nie bajka. Cokolwiek to miało znaczyć. Wkurzyłam się i zapytałam czy wogóle chce składac to małżeństwo a on,że nie wie i wrócił do pracy. KONIEC tematu. No i co ja mam robić? Co myśleć? Przecież on mnie nie kocha. Skoro nie wie czy się dobrze czuje z nami! Jestem załamana:(

Jestem załamana i zła.

I nie zdążyłam! czytałam to jedząc i nie miałam jak pisać, zanim zjadłam było po wszystkim. :-) Autorka pewnie już pisze pozew rozwodowy, mąż się wiesza, kochanek bierze prysznic w pełnym wzwodzie wiedząc, że po dwóch latach doczekał się bzykanka z nią...

To weź rozwód i idź do swojego idealnego modelowego wspólnika i skończ pierdolić.

Zadam pytanie z pozoru zupełnie bez sensu - w którym dniu cyklu jesteś? I żeby była jasność jestem kobietą w średnim wieku, a nie jakimś pryszczatym małolatem.

Dlaczego ludzie "mierzą własną miarą"? Nic zlego jeszcze nie zrobiłam a większość drwi ze mnie? Bo co? Bo chce być kochana?

Wiedziałam,że nie znajdę tutaj zrozumienia. Trudno. Podejmę taką decyzję by nie żałować. A reszta niech myśli co chce. Dziekuję tym którzy coś poradzili.

Jasne, kochana... Uwinął sobie ciebie wokół palca a ty skaczesz wokół niego jak małpa jakaś. Bo przystojniejszy, lepszy we wszystkim,zarabia więcej i chuj wie co jeszcze.

Hmm... No nic ja tam nic nie poradzę na to. Nigdy nie (i nie będę) w takiej sytuacji. Musisz przejść przez to sama, chyba nie chcesz być sterowana przez kogoś.

I widzicie jaka laska? Jedyne czego chciała, to rady "odejdź od męża, życie masz jedno", jak nikt tak nie powiedział to spierdoliła z forum, spierdolić swoje życie do końca.

Nie wiem skąd to głupie przekonanie,że TRZEBA tkwić za wszelką cenę w małżeństwie - tym bardziej nieudanym. KAżdy ma prawo do szczęścia. Autorka, jej mąż i kolega. Czy będą szczęśliwi będąc ze sobą tylko dla zasady?Z rozsądku? NIE JA rozwiodłam się po 2 latach małżeństwa. To co wydawało się wielką miłoscią przeminęło bardzo szybko. Ciężko było w to uwierzyć. Dzis jestem 3 lata po ślubie z innym. Jesteśmy szczęśliwi. Mój były mąż też się ożenił. Przyjaźnimy się. Jest lepiej niż było. Czasem nie warto walczyć za wszelką cenę/ A wy, ludzie wierzący uparcie w bajki, osądzający wedle własnego widzimisię zastanówcie się bo życie nie jest czarne albo białe.

moje 3 grosze jeszcze Nie wiesz o czym piszesz. Dumna jesteś że się mądrzysz a się nie znasz? Nie można zepsuć czegoś co i tak się sypie. Tym bardziej,że autorka nic "złego" jeszcze nie zrobiła. A moim zdaniem powinna jeśli nie jest szczęśliwa

autorko przeżywa to co ty właśnie keża zaryczana proszę odezwij się do mnie slubna12345@interia.pl pogadamy nie chce tu zabarzo pisać

Obrączka nie daje gwarancji "i żyli długo i szczęśliwie". bo ludzie się zmieniają, bo nawet największa miłość wygasa. Trzeba być dzieckiem z głową w chmurach by wierzyć,że wielka miłość trwa wiecznie. Z czasem zawsze uczucia przygasają. I wtedy widać czy się dobrze wybrało i czy można z danym człowiekiem iść przez życie. A jak się nie da to nie ma co sobie i komuś życia marnować. Fajnie że nie chcesz zdradzić męża - najpierw dojdz do ładu z małżeństwem a gdy bedziesz wolna to buduj nowy związek. Życzę powodzenia!

Tez tak mam. Rok sie mecze I chyba ulegne. Strasznie mnie podnieca,ciagle o nim mysle....juz nie moge.pragne go I on pragnie mnie. Chce robic z nim wszystko na co on ma ochote.