Wypalilam sie, a zyc musze...

Tyle we mnie bylo energii, sily, optymizmu, ciepla, serdecznosci...Przez lata staralam sie a dzis...wypalilam sie, walczylam z calych sil, pomagal mi awet psychiatra...i nic.Zyje udajac, ze jeszcze zyje, wszystko sie we mnie wypalilo.Nie wiem juz sama kogo bardziej nienawidze, siebie, czy ludzi tyle razy mnie skrzywdzili, zmienili do tego stopnia, ze juz nic w sobie sensownego nie widze.Nie wiem jak sobie pomoc...brak mi juz sil:(

Chcialabym byc kaczka, nawet moim wlasnym pieskiem...Czy jest szansa na to, ze kiedys bede normalna?taka jak kiedys?Nie ufam nawet wlasnemu mezowi, musi mnie bardzo kochac, skoro pisze tutaj i uzalam sie nad soba.

Może masz depresję i musisz gdzieś poszukać pomocy. To dopada wiele osób.

Bo takie jest życie.... mnie też już nic nie czeka. Więc tkwię na tym ziemskim padole i czekam na śmierć:D

nie zawsze czlowiek musi byc aktywny zeby zyc.. moze to dobry czas na obserwacje i chwile zadumy tak poprostu bez emocji i zbednych uczuc. Czasem warto sie wypalic aby na nowo sie zapalic jak wosk .. po chwili przestygniecia pali się na nowo :)