zagubiona w swojim związku

Witam was. Mam pewien problem i chciałam sie z nim z wami podzielic bo moze mi jakos pomozecie. Jestem ze swojim chłopakiem 4 lata zaczełam z nim byc kiedy miałam 14 lat teraz mam 18 miedzy nami jest 9 lat róznicy. Bardzo szybko weszłąm w powazny zwiazek nie zdazyłam sie wyszalec ,wybawic on chce spokojnego zycia jest bardziej domatorem ale on ma 27 lat w mojim wieku zdazył sie wyszalec a ja nie i teraz mam problem bo go ranie za plecami spotykam sie z jakimis facetami ,flirtuje oszukuje go,mam ogromne wyrzuty sumienia bo nie jestem mu wierna a tak bardzo go kocham mamy tyle wspólnych chwil a mimo to ciagnie mnie do innych mezczyzn .Co mam zrobic .nie chce go zostawiac ale nie moge go tez ranic za plecami.

A co twoi rodzice na ten zwiazek? Bez protestow oddali cie w ręce pedofila? :o uwolnij sie od niego, puki jestes mloda!

bylam w podbnej sytuacji. Mialam 15 lat jak poznalam faceta on 22 wtedy mial, robilam dokladnie co ty czyli imprezki po kryjomu itp. Skonczylo sie to tym ze zdradzilam go z ciekawosci bo ni wiedzialam jak to jest z kims innym, teraz tez juz jestem ustatkowana bo minelo kilka lat, musisz sie zdecydowac czy go zostawisz i szalejesz aby go nie zranic, albo dostosujesz sie do niego. W przeciwnym razie cos kiedys sie wydarzy i bedziesz zalowala.Aha i nie rob mu rzeczy ktorych bys nie chciala aby on tobie robił.

on nie jest pedofilem bardzo mnie kocha nigdy nie zmuszał mnie do seksu rodzice na poczatku nei byli zachwyceni ale z czasem gdy go poznali wiedzieli ze to ze jest starszy nie znaczy ze chce mi zrobic krzywde

ja etz robie wszytsko po kryjemu ale tak dłuzej byc nie moze. a ty dalej jestes z tym samym jak go zdradziłas

Też kiedyś spotykałam się z facetem starszym o 9 lat i powiem Ci, że z kimś w przybliżonym wieku do twojego jest lepiej. Wiesz jest młodzy wiec ma ochote na imprezy i wogóle

tak dalej z nim jestem, zdrada wyszla na jaw i te imprezki, postanowil ze na nowo mi zaufa i widzi ze zmadrzalam, ale nie kazdy facet jest taki sam

Do wrrrr w takim razie zycze ci szczescia

weroniko, w pewnym sensie twoje zachowanie jest zrozumiale. jestes jeszcze bardzo mloda. od dziecka jestes z kims sporo starszym. on jest juz w swoim rozwoju zdecydowanie dalej, dlatego ma inna wizje dalszego zycia. ty natomiast tak naprawde jeszcze nic nie przezylas, ale wszystkie doswiadczenia potrzebne sa nam do rozwoju. jesli nawet teraz bys sie opanowala, to zapewniam cie ze kiedys nastapi ta chwila, ze mu "uciekniesz". na zasadzie: jedno ma sie zycie, czy to mialo byc dla mnie juz wszystko? niby z kazdej sytuacji jest wyjscie, ale powiem ci z perspektywy przezytego zycia, ze nie zawsze jest to wyjscie najlepsze. mysle, ze jedyne co mozesz zrobic to powaznie porozmawiac ze swoim partnerem i powiedziec mu szczerze jaki masz problem. bedzie to przynajmniej szczere i w dobrych checiach. nikt z zewnatrz pomoc ci nie moze bo to jest sprawa was dwojga i we dwoje musicie szukac rozwiazania. moze zaproponuj mu krotka rozloke, ze musisz sie najpierw pozbierac ze swoimi watpliwosciami.

nei chodzi juz o imprezy bo aj codzinnie chodzic nie musze jak chce to go ubłagam i pójdzie rzecz w tym ze on ejst mało rozrywkowy.zawsze ja musze wszystko planowac gdzie pójdziemy jak spedzimy fajnie jakis wieczór jeszcze nie pamietam aby zrobił mi kiedys jakas romntyczna kolacje nawet cholera móglby postawic mi zwykła swieczke na srodku stołu właczyc fajna muzyke itp nie mówie o tym aby mnei zapraszał do restauracji niewiadomo jakiej

laVita dziękuje ci bardzo twoja wypowiedz bardzo mi pomogła