prosze o rady, pomoc :( placz przy zostawianiu w szkole

moja dwojka dzieci od praktycznie zawsze byla w przedszkolu. Cora odkad skonczyla 3 latka, syn odkad skonczyl 12 miesiecy. Corcia uwielbiala przedszkole pierwsze 2 miesiace byly ciezkie, przyznaje, placz, tarzanie sie po chodniku, obiecywanie, ze bedzie najgrzeczniejsza dziewczynka na swiecie, ale przeszlo i pare lat super spokoju teraz cora poszla do szkoly i znowu sie zaczelo :( najpierw byl placz ze zostawialam ja o 8.15 w swietlicy zaczynaja zajecia o 9 ja o 9 juz zaczynam prace a jeszcze musze dojechac wiec serce mi sie krajalo i zrezygnowalam ze swietlicy postanowilam ja zostawiac o 8.45 juz z nauczycielem bo zawsze jeden jest na dziedzincu z dziecmi ze swietlicy znowu jest wrzask ona chce ze mna :( 120 dzieci przed i tylko moje placze :( co jest z moja corcia? pozniej juz jest wszystko ok, cale zajecia, nawet czas kiedy jest w swietlicy po zajeciach.. usmiechnieta, zadowolona i tak juz moj szef sie nagial ze moge byc spozniona 10 min max ale na wiecej nie pojdzie nie wiem czy chodzi jej o to zebym byla tak jak reszta rodzicow? ktorzy zaprowadzaja dzieci do sali do srodka? musialabym byc w pracy na 9.30:( normalnie mysle juz o rzuceniu pracy.. ale to by byl samoboj chyba w tych czasach :( mam lzy normalnie w oczach kiedy 'wyszarpuje' ja ze mnie bo jest przyczepiona jak rzep - ona nawet nie placze jakos strasznie tylko wlasnie krzyczy i wtula sie strasznie dodatkowo odkad cora poszla do szkoly i moj syn zostal sam w przedszkolu i on zaczyna akcje :( nigdy nie bylo z nim problemu, jest liderem grupowym, usmiechniety itd.. ale zaprowadzanie go.. graniczy teraz z cudem.. krzyczy, ze chce do siostry itd... 2x placz.. codziennie rano.. psychika mi juz siada..

Nie znam cie,ale moze ty sama taka placzliwa i histeryczna jestes? Moze sprobuj na pozegnanieszeroko sie usmiechnac i powiedziec -no zboju to baw sie dobrze,tylko nie nawywijaj za bardzo. Przybic piatke i powiedziec wish me luck,ide do roboty,baw sie dobrze. Jakos z optymizmm. Nie boj sie,jak potem jest dobrze,tylko przy pozegnaniu tak cuduja,to nie jest tak zle. Moi rodzice przeprowadzili sie,jak szlam do pierwszej klasy. Wszyscy sie znali z zerowki,ja nowa. Bylam przerazona. Mamawtedy nie pracowala,to po ktorej tam lekcji wpadala 'podniesc mnie na duchu'. Oczywiscie bylo to dla mnie super,ale ozklejalo mnie i znowu byla rozpacz,jak szla. Dziecko sie potrafiswietnie postosowac,nie rzucaj pracy,im sie nic zlego nie dzieje

ursssulka :) nie, nie jestem ani placzliwa ani histeryczna jedynie co - to zestresowana - co faktycznie, moze cora odczuwac a stresuje sie spoznieniem do pracy i mozliwa dyscyplinarka wiesz.. latwo jest znalezc teraz osobe ktora by mnie zastapila w pelnym wymiarze godzin.. ktora nie ma dzieci i moze byc nawet o 8. 30 w pracy.. ekhm.. i jest zawsz dobrze.. idziemy z samochodu pod szkole, skaczemy, zartujemy sobie, ona sie smieje i zawsze mowi ktorym wejsciem tym razem idziemy.. i wszystko sie zaczyna kiedy wypowiadam magiczne slowa - no, mamusia teraz musi juz isc do pracy.. i klops.. jakby bomba wybuchla... bedziemy probowala rozmowy cora jest ogolnie dzieckiem ktore nie lubi rozmawiac tzn jak ona ma ochote fantazjowac i nakreci sie na cos to ust nie zamyka:) ale jak chce porozmawiac z nia powaznie na jakis temat to odwraca glowe, zaciska usta i dusi w sobie :( nie potrafi nawet podac powodu po prostu - bo nie wiem, ze w szkole jest ok bo i przynosci odznaki ze szkoly, uwielbia odrabiac lekcje, garnie sie do nauki.. ale ten cholerny moment rozstania...