jemu i tak chyba wszystko jedno

Nie wiem co o tym myślec. Spotykam się z chłopakiem 2.5 miesiaca ( wcześniej pisalismy przez miesiac ze soba) i doprawdy nie umiem zrozumieć jego zachowania.Wydaje mi się że jest mu wszystko jedno bo: -spotykamy się rzadko, raz dwa razy w tygodniu (on często mówi, że jest zajęty, nie da rady ), choć co trzeba mu przyznać to on proponuje spotkania - w sumie nie wiem dlaczego nie daje rady, nie mówiu mi o tym. W ogóle mało mówi o sobie, odczuwam troche taki dystans - jak się widzimy to po 2,3 godz ( dla mnie to trochę mało, mogłabym mu poświecić duzo wiecej czasu, ale kończy spotkanie mówiac " to co moze będziemy sie już zbierac") - już 4, albo 5 razy odwołał spotkanie -tydzień temu ogłosił mi, ze mozna powiedzieć, ze jestesmy razem. Po raz pierwszy mnie objał, chwycił za rękę i cmoknał w usta. Na kolejnym spotkaniu nie było juz nic z tych rzeczy- bardziej jak kolezanka-kolega -zawsze spotykamy się na neutralnym gruncie. Nie znamy swoich znajomych, rodzin. Ja bym go w sumie chętnie zaprosiła do siebie, ale nie wiem co z tego będzie, bo dziwne to wszystko Czy warto się w to pakować?Trochę mnie to denerwuje. Czekam cały tydzień na spotkanie z nim i widzimy się te 3 godziny w piątek. Umawiamy sie na niedzielę, a w niedziele on pisze ze jednak nie bo popił dzien wcześnie, bo przygotowuje się do poniedziałkowej podróży itp.I znów nie widzimy się do weekendu. Niby rozumiem,ze wypadaja rózne rzeczy, ale to wszystko składa się na to ,że mam to ochotę rzucić w diabły.