jestem totalnie zalamana! ;((

synek za tydzien konczy 8mc a ja dzis zrobilam test i pozytywny :( planowalismy drugie dziecko, ale nie tak szybko. jak sobie radzilyscie z takim maluchem i nastepnym w drodze? czy jest szansa, ze test sie mylil? (glupie pytanie, w sumie to retoryczne). jak my to powiemy rodzinie, znajomym, wpadlismy jak dzieciaki. raz nas ponioslo i nie uzylismy zabezpieczenia. maly bawi sie sam a ja siedze na kanapie totalnie rozbita ;(

się jak smarkula

ile ja bym dała żeby być na twoim miejscu... "jak my powiemy rodzicom" - nie rozumiem za bardzo przecież to sama radość, a chyba nie utrzymują was rodzice więc teoretycznie co im do tego... fakycznie troche dramatyzujesz....

prezyjesz szok a potem bedziesz sie cieszyc mam odwrotnie, patrze na przedszkolaka i rycze czasem, bo rodxzenstwa nie mozemy sie doczekac dla niego.

ja to wszsytko rozumiem, ale jestem w szoku. jak powiemy rodzicom w sensie, ze to wpadka,ze nie umielismy sie zabezpieczyc skoro nie planowalismy jeszcze.moja pierwsza mysl - to synek powinien byc teraz numer jeden, powinnam mu poswiecac duzo czasu i powinien byc najwazniejszy. a jak drugie sie urodzi (zakladajac, ze wszystko bedzie ok) to maly bedzie mial niecale 1,5 roku. no i po porodzie troche sie zaniedbalam, nie zrobilam badan oprocz tych niezbednych zaraz po, nie wiem jak z moja tarczyca itd.

Jak juz dziecko jest w drodze,to po prostu dasz rade i juz. na poczatku bedzie pewnie trudno,ale potem juz tylko lepiej. jesli dzieciaki beda mialy harmonizujace ze aoba charaktery,to dodatkowo ten zblizony wiek je wspaniale wziaze. Jak masz mozliwosc skorzystania czasem w pierwszych miesiacach po porodzie z pomocy mamy czy siostry czy kogos,to korzystaj

Fajnie, ja żaluję że u mnie tak się nie stało. Początkowo będzie ciężko ale później będziesz się cieszyła. Poradzisz sobie, ludzie radza sobie z blizniakami, tojaczkami....:)

załamana tym, czym jesteś załamana Ty

dasz radę. a rodziców nie muisz wtajemniczać ze wpadka. zaikamufluj ją radoscią a nie pokazujesz światu jaka to jesteś załamana. dzieciaki się dogadają wiem bo moja mama dwa razy miała taką sytuację najepierw siostry rok po roku a teraz ma dwoje ,maluszków 2-latka i 9 miesięczną dziewczynkę :) dlatego głowa do góry. uwierz że jest na tym formu wiele kobiet które ci zazdroszczą. ja dziś zrobiłam test i fiasko....

wiem, ze wiele kobiet oddaloby wszystko, zeby byc na moim miejscu, ale jestem w wielkim szoku. nie jestem w stanie nic zrobic. zrobilam test, bedac w sumie pewna, ze wyjdzie negatywny. okres mialam dostac w niedziele, ale po porodzie nie wszystko mam jeszcze uregulowane i myslam, ze sie spozni kilka dni jak wczesniej. w sumie tym testem to chcialam sie uspokoic.

Nie masz powodu do rozpaczy. Też tak wpadłam. Różnica między moimi dziećmi wynosi 13 miesięcy. Na początku wydawało mi się, że nie dam rady ale szybko się zorganizowałam. Uwierz mi, da się to zrobić a mała różnica między dziećmi to same plusy...:) Są zżyte ze sobą,nie ma między nimi zazdrości i nie marudzą za uszami...Wystarczy poddać propozycję zabawy, rozpocząć ją z nimi a potem już luz...:D Dziś to już nastolatki, które za sobą skoczyłyby w ogień...Tak fajne relacje między rodzeństwem są warte wszystkiego!

czy moge ten test uznac za 100% pewny? to jakis zwykly kinder test, czulosc chyba 25, kupilam w markecie wczoraj przy okazji zakupow. i co teraz? leciec do lekarza? za kilka dni wyjezdzam na drugi koniec polski na slub brata i zostaje tam z malym az do swiat.

Dobrze byłoby odwiedzić lekarza i zrobić test z krwi. Jeśli nie zdążysz, zajrzyj do apteki i ewentualnie kup sobie jakieś witaminy dla kobiet w ciąży...:)

nie zalamuj sie, ja mam roczniaka w domu i jestem w drugiej ciazy, 3 mc jak drugie sie urodzi, to syn bedzie mial 19 miesiecy, wiec 1,5 roku tyle ze u nas bylo chciane i planowane, tak by roznica nie przekroczyla 2 lat (dzieci wtedy nie postrzegaja drugiego jako konkurenta), bym mogla urodzic w przerwie miedzy semestrami (termin mam na 2 czerwca, 2 rok mgr zaczyna sie w pazdzierniku, wiec male juz zostanie z ojcem lub z babciami - to moje drugie studia mgr), chcialam miec jedna dluzsza (ok 3lata) przerwe w pracy a nie tak na raty chodzic na macierzynskie i wychowawcze, poza tym po powrocie chce sie starac szukac nowej pracy, bo tu marna płaca i atmosfera denna, a z jednym malym bobikiem nikt mi nie da szansy w obawie, ze zaraz polece na L4 i tyle bedzie ze mnie. nie boj sie, jakos dacie rade. Ja mam gorszy problem, bo maz pracuje od switu do nocy a na nikogo z rodziny nie moge liczyc na pomoc.