czy swoje dziecko kocha sie lepiej i inaczej?

lubię dzieci,lubię jak przychodzą dzieci od brata zajmę się nimi ale nie za długo czasem śpią u nas daję radę góra kilka dni potem mnie denerwują i chcę żeby już poszły bratowa twierdzi że jak denerwują mnie dzieci to własnych nie powinnam mieć ....... :( nie wiem ale własne chyba inaczej się kocha i traktuje? jakie to jest uczucie dziewczyny do dziecka swojego ?

Wlasne tez denerwuja ;)

Podejrzewam że bratowa trochę ci dopiec chce że jej własnych nie kochasz jak swoich :D. Nie no ale tak naprawdę to dzieci po jakimś czasie irytują i obojętne czy obce czy własne z tym że napewno własne denerują mniej bo dodatkowo je kochamy i to duuuużo mocniej niż dzieci siostry czy brata. Dlatego też się mówi że zadanie jakim jest rodzicielstwo to najtrudniejsze zadanie na świecie ;)

dwójki synów powiem tylko tyle że dzieci irytują ....i to jak:D. Czasem jest moment kiedy jesteśmy wypalone albo oczekujemy chwili spokoju a tu nagla zjawia nam się przy uchu taka gaduła która absorbuje aż do nieprzytomności i wtedy trudno o uśmiech i anielski spokój , w środku ducha jestemy podirytowani i to jest bardzo ludzkie a tobie autorko gratuluję że wytrzymujesz z nieswoimi dziećmi aż kilka dni i na tej podstawie wydaje mi się że twoja bratowa niesprawiedliwie cię ocenia :)

niech bratowa spier da la z takimi mądrościami zamiast być wdzięczną za zajęcie się dziećmi, to jeszcze szuka powodu do zgryźliwości dzieci potrafią nie tylko zdenerwować - potrafią wkurwić ale jako rodzic masz świadomość, że gdzieś była dziura w wychowaniu i trzeba ją szybko załatać, że odpowiadasz za wychowanie swojego dziecka na dobrego człowieka, że to tylko dziecko, a Ty jesteś tą opanowaną odpowiedzialną dorosłą przy nie swoim dziecku, można je po prostu oddać rodzicom do swoich dzieci ma się też inne podejście

Autorko , będziesz mieć swoje dzieci to przekonasz się ile warte są słowa twojej bratowej :D. Czasem jest tak że mam ochotę odsprzedać swojego synka (ma 2 latka) wraz z jego pokojem w którym panuje notoryczny bałagan i choć ładnie i chętnie sprząta to po chwili znowu panuje artyzm w jego wykonaniu a do tego bardzo głosno krzyczy jak chce coś powiedzieć, zupełnie jakby wszyscy głusi byli , są też momenty kiedy jest bardzo nieznośny . Ja kiedy jeszcze sama nie miałam dziecka i opiekowałam się córkami siostry to miałam dość po kilku godzinach a co dopiero dniach :D jednak nigdy nie wątpiłam że pragnę własne i że będę nadawała się na matkę :)

Jest inna miłość do własnego dziecka a do "cudzego" ,nawet jeśli to są dzieci z rodziny :) Tak samo jak "inaczej" kochamy rodziców a inaczej partnera czy dziecko.

Ja dzieci wrecz nie znosilam, denerwowaly mnie i nie robily na mnie zadnego wrazenia. Jak urodzilam swoje to wszystko sie zmienilo. To zupelnie inne uczucie mozna je porownac do nieziemskiej szalonej milosci. Dziecko to prawdziwy skarb i teraz dopiero zaczelam rozumiec te 'ciumkajace' mamuski ;) choc ja do takich nie naleze to zycia bez mojego dziecka sobie nie wyobrazam sobie i z taba autorko bedzie tak samo.

kompletnie inaczej i bez porownani lepiej, mnie obce dzieci nudzily i meczyly i nudza dalej,To tak, jak kochasz swoja matke lepiej i inaczej niz inne kobiety w jej wieku.

Ja mam 7 tygodniowe dziecko a momentami mam chęć wsadzić go do fotelika i wystawić za drzwi :D ale to zupełnie normalne, że się ma chwilami dosyć własnego dziecka. Kiedy marudzi i nic mu nie pasuje a ja już nie wiem co mu może dolegać, kiedy już wykluczę każdy ewentualny powód jego złego nastroju a on nadal marudzi, płacze to ja cierpliwie staram się ukoić jego nerwy na wszelkie możliwe sposoby :) a od koleżanek zanim urodziłam to wychodziłam jak ich dzieci zaczynały płakać i nie przestawały, nie mogłam tego słuchać tak mi na nerwy działało :D fajnie było dopóki się śmiały i też myślałam, że dzieci to nie dla mnie, do czasu aż sama nie urodziłam :) Szwagierki nie słuchaj bo ją samą pewnie wkurzają jej własne dzieci, ale się nie przyzna bo pewnie dla niej to niedorzeczne.