kryzys zycia, kryzys wieku, kryzys osbowosciowy--rady? Nie wiem czego chce.

Mam 24 lata, juz kiedys czytalam ze to taki wiek, kiedy pojawia sie pierwszy powazny kryzys zwiazany z obecnym statusem zycia, wyobrazeniami, stanem posiadania, marzeniami. W skrocie, nie wiem czego chce. Zupelnie nie wiem co chce robic. Mam prace, kiepska ale nie wymaga ode mnie zaangazowania emocjonalnego, nie jest odpowiedzialna jest ok, zarabiam od 1600-2200 Mam faceta, nie wiem czy chce z nim byc bo nie jest idealny choc jest dla mnie bardzo dobry Nie wiem jakie studia zaczac, skonczyc ktore bo mam kilka rozpczetych na koncie Mam pasje, ale i to bym zmienila lub wlasnie tylko tym sie zajela i z tego zyla Jak sobie radzic, jak przetrwac?

czy jest jakas 24 latka ktora boryka sie z podobnymi rozkminami?

Nie chodzi o wiek, ale o Ciebie, jesteś zagubiona niczym dzika kaczka oderwana od stada, nie wiesz czego chesz, bo nie analizujesz swojego życia i nie zastanawiasz się nad nim. Chcesz, żeby inni radzili Tobie, co masz zrobić? Na spokojnie zastanów się nad swoim życiem i podejmij jakieś decyzje, nie biegnij na ślepo.

Analizuje swoje zycie, chyba za bardzo, zamiast zostawic je taki jakie jest, bo obiektywnie patrzac nie jest zle. Mimo to czuje brak, pernamentny i niedosyt. Nie wiem juz co to jest, czy to moje urojenia czy faktycznie cos.

No to jeśli dochodzisz do wniosków, które nastrajają Cię w taki sposób to znaczy, że nie masz tego, co mieć byś chciała. Gdybyś miała to, co zawsze mieć chciałaś to byś była szczęśliwa.