Czy macierzyństwo jest na serio takie straszne???

boże, tylko co roku byście chciały cipą wywalać nowego bachora... ja pierdolę, co za kraj i co za tematy... ale tak to jest, jak babsko bez pracy tylko marzy o "dzieciątku'. żenada, nienawidzę i bachorów, i tych matek polek.

im więcej miłości tym gorzej- byw atak, własnie, że tak. jeśli nagle ktos stwierdza, że woli jakąś tam miłość i wszystkie inne wydają się jej/mu banalne i stają sie przedmiotem bagatelizacji i odsuwania na margines życia. wtedy psują sie relacje z pozostałymi ludźmi. głownie i najczęściej wprowadza tego typu zamęt w życiu właśnie dziecko. niestety. to nie jest sielanka

heloizo, wiec skoro sie zgadzasz,ze kazdego kocha sie inaczej, dlaczego uwazasz, ze dzieci cos "kradną" z malżenstwa ( a nie wnosza dodatkowo)?

nie moze byc gorzej, jesli jest wiecej milosci. Ludzie, ktorzy kochaja swiat i kochaja wielu ludz, sa w stanie pokochac jeszcze wiecej. Jedna milosć nie wyklucza drugiej, czlowiek od niej pieknieje , rozkwita, wbogaca uczuciowo.

jefhjewhf

ale ja sie z Tobą ZGADZAM, A PONADTO uważam, że dziekco powinno łączyć, a ni stawiac bariery w stylu- kłócimy się jak mała ma zły dzień. napisała tak kiedyś jedna kobieta. nie mog ao tym porozmawiac po prostu i współnie ją pocieszyć ale powiedz- skoro inaczej, to dlaczego u licha, skąd bierze się to zasrane BARDZIEJ?????? czy tylko ja mam rozwinięte myślenie na tyle, by wiedzieć, ze to skrót, a inni żyją, amją te swoje rodziny i w zyciu sie nad tym nie zastanowili i nie wiedzą?????

Heloiza, to świetnie, że się zastanawiasz, generalnie zgadzam się z twoimi przemyśleniami, ale jesteś jednak trochę za bardzo nawiedzona jak na osobę, która wyłącznie teoretyzuje. Radzę, abyś zajęła się innymi problemami, dla własnego zdrowia psychicznego - przecież nie masz męża i dzieci, nie zamartwiaj się tak tym, co się dzieje w małżeństwach innych ludzi, świata nie zbawisz.

masz rację. wierz mi, że mimo wszytko i wbrew pozorom i więcej tu piszę, tym bardziej mi się poprawia;-)

heloiza999 ty lepiej nie zakładaj rodziny bo się do tego nie nadajesz. Dla własnego dobra znajdź sobie jakieś hobby .

do obrzydliwe - to spadaj stad,idz wypluc swoj jad i chamstwo ,gdzie indziej

A ja pomimo posiadania malucha dalej mysle o sobie i nie stawiam go ponad siebie,prozaiczny przyklad,dostalam kase z ubezpieczemia za urodzenie,planowalam to wydac na wozek ale wybralam taki aby starczylo mi jeszcze na buty,jest cos dla malucha i mamusi

autorko ja mam 6-miesięczniaka i przesypiam calutkie noce, mały potrafi pobawić się dość długo sam, więc mogę w tym czasie np umyć brudne butelki, kolki już się skończyły, ogólnie nie mam na co narzekać (ale fakt, że moje dziecko jest spokojne i grzeczne, niektóre dzieci są bardziej absorbujące). Koniec życia? Absolutnie nie :) z dzieckiem też można wyjść, albo zostawić np u babci i spędzić trochę czasu sam na sam z mężem. Ogólnie dzieci są fajne, ciekawe świata a każda nowa rzecz jakiej się nauczą niesamowicie cieszy - i to rekompensuje ciężar gorszych chwil czy nieprzespanych nocy :) co do pracy - mnie ciągnie, bo jestem takim typem co ciągle musi coś robić, ale dla dobra dziecka zamierzam z nim siedzieć aż skończy rok, nie ukrywam, że jest to męczące, bo ciągle siedzę w domu, ale z nadejściem ciepłej wiosny na pewno będzie lepiej, więcej długich spacerków czy spotkań z koleżankami. Wbrew temu co pisze heloiza999 ja wcale nie "kocham bardziej dziecka niż męża". kocham syna i kocham męża, ale jest to inna miłość i ciężko traktować to w kategoriach, że któregoś kocham mocniej... Mąż jest świetnym ojcem, spędza czas z synkiem a ja mogę wyskoczyć na fitness, czasem kogoś odwiedzić... Najgorsze są początki, zwłaszcza jeśli karmi się piersią, ale im dzieciaczek większy i samodzielniejszy tym więcej masz czasu także dla siebie - i warto go wykorzystywac bo szczęśliwa i zadbana mama to szczęśliwe dziecko :)

ja mam juz duze dzieci i wiecie?trzeba myslec zarowno o dzieciach,mezu i sobie. dzieciaki dorastaja,(moja corka ma22lata) i maja swoje sprawy.mamy teraz duuuuzo czasu dla siebie. bardzo kocham mojego meza i teraz po latach widze,ze udalo mi sie zachowac rownowage. dzieki temu dobrze nam razem,nie nudzimy sie ze soba i tesknimy ,gdy sie nie widzimy. a macierzynstwo jest wspaniale,pewnie bywa ciezko,ale nie wyobrazam sobie swojego zycia bez naszych dzieci,tyle

Dokladnie rownowaga to podstawa dla zdrowych relacji i szczealiwego zycia

heloizo -bardziej, czy inaczej - to raczej kwestia nazewnictwa, a uczucie trudno jest okreslic precyzyjnie nazwa. Do tego wezmy nieublagalne statystyki - Bardzo wiele par rozchodzi sie ( niezawezlnie, czy maja dzieci, czy nie). Znalezienie "swojej połowki" to przypadek, graniczacy z cudem - bo ile osob jestesmy w stanie poznac? wybieramy kogos, kto nam najepiej odpowiada, z kim wypbrazamy sobie dalsze zycie - to bardzo duzo, ale nie jest gwarancją na dozgonna milość. Natomiast wlasne dziecko jest czyms niepowtarzalnym i niezamienialnym. Nie wybiera sie go - po prostu jest czescia nas, kochamy dzecko zawsze, podobnie , jak kochamy samych siebie - to biologia, natura, ktorej sie nie przeskoczy.

Nie ma co oszukiwać, że macierzyństwo to same piękne dni gdzie bobas słodko śpi a Ty już figurą modelki popijasz kawusie w idealnie wymytej kuchni. Ale nie ma też co demonizowac obrazu macierzyństwa. Macierzyństwo to wspaniała sprawa (mimo wszystko!). Jesteś z Warszawy i chcesz dzielić się smutkami i radościami macierzyństwa z innymi mamami? Zapraszamy kobiety w ciąży ( i nie tylko) na darmowe spotkania dla mam. Start 19.02.2013. Ciekawe dyskusje, n iezwykłe kobiety, atrakcyjne upominki i nagrody. Więcej na: http://brzuchatki.pl/forum/index.php?topic=311.0