Żałuje że tak późno zdecydowałam sie na dzieci, kobiety nie odciągajcie tego..

W wieku 31 lat urodziłam pierwsze dziecko(mąz miał 33) kilka dni temu w wieku 33 drugie-różnica miedzy nimi 22msc. Mąż teraz ma 35lat. Prace mamy po 3000 na ręke oboje. Czuje sie zmęczona zyciem, dzieciaki małe, to starsze nie chce robic na nocnik nawet..samo zmienianie pieluch już mnie wkurza, teraz po drugiej cc waże 93kg:O nie mam siły do życia, żałuje że tak poźno zdecydowaliśmy się bo nie pamiętam aby życie przed dziećmi było takie super-niby wyjeżdzaliśmy a to paryż a to włochy a to egipt-ale rodzina dopiero dała mi radość-TYLKO:...Chciałabym mieć odchowane dzieciaki, a jak ja będę miała lat 40 a mąż grubo po to pójdą do podstawówki dopiero..-dobija mnie to. Niby radosc ale jednak zrobiłabym inaczej. i Jak patrze na jedną szwagierke, drugą szwagierke, jedna urodziła 24l druga 22l i obie wyglądają super-szybko schudły są szczęśliwe, dzieci mają małe ale odchowają sobie i dalej młode-pełne zycia.Mi już nie tak łatwo, mam 10 lat wiecej w sumie. Mi sie nic nie chce jestem zgorzkniała-mój mąz to samo-by zalegał przed tv cały czas. i Dlatego nie czekajcie tyle z dziećmy bo potem się żałuje-nie każdy ale jak widzę po koleżankach to większosc.

no widzisz, ja mam 33 lata i 12 letnie dziecko, mloda, atrakcyjna i świat zwiedzamyu razem z dzieckiem, nigdy nie pojme,ze podroze sa waznejsze niz dzieci, jak jest kasa z rodzina tez mozna podrozowac

Każdy powinien decydowac się na dziecko wtedy, kiedy odczuje taką potrzebę, a nie dlatego, że jakaś siostra czy szwagierka urodziła wczesnie i szybko schudła. Znam mnóstwo "późnych" matek, które wcale nie są zmęczone czy zgorzkniałe. Reguły nie ma. Wcale tez nie jest powiedziane, że gdybyś urodziła wczesnie, nie narzekałabyś na "zmarnowaną młodość":)

jestem dzieckiem takich podstarzałych rodziców którzy chcieli szybko zyć , matka stara zgorzkniała wstyd przed innymi dziecmi doku -czały z jej powodu na ojca mówili ze to mój dziadek , nie wiem po co robili dziecko na starosc mam do nich zal sciągneli mnie na ten swiat tylko po co

mówisz, że rodzina dała ci szczęście, a ja widzę, że teraz to dopiero narzekanie się zaczęło, jak już tę rodzinę masz. Nieważne kiedy byś urodziła, bo i tak nic by ci sie nie chciało. To nie wiek ma znaczenie, tylko twoje nastawienie. Ty byś chciała urodzić, ale nic przy tych dzieciakach nie robić i żeby od razu podrosły do wieku szkolnego. Wagę też przez dzieci masz, bo późno za to się wzięłaś? Nie, po prostu lubisz żreć i stad ta waga :D Ty po prostu nigdy z niczego zadowolona nie będziesz, bo taki masz charakter :)

A to ciekawe,ja wlasnie mam 33 lata i 12sto letnie dziecko i wlasnie myśle,ze za szybko je miałam.ze zmarnowalam młodość,wtedy gdy moje koleżanki sie bawily ja wyszłam w pieluchy i juz nigdy nie byłam beztroska młoda osoba.zassze miałam obowiązki,nigdy beztroskiego życia.widzisz,co człowiek to inne spojrzenie na taka sama sytuacje.

Ja mam rodziców takich, jak sie urodziłam to oni mieli 33 i 37 lat. Teraz po 50 oboje...siwe łebki -ojciec co chwile choruje mama siły na nic nie ma...tragedia-pamietam jak w przedszkolu raz pani powiedziała-babcia po ciebie przyszła :Owstyd mi było jakoś-wiem że nie powinno ale było.Ido tego jedynaczką jestem. Patrzcie tez na punkt widzenia dzieci a nie tylko was egoiści.

Nie przesadzaj ,że tak późno urodziłaś ja pierwsze w wieku 28 lat ale drugie jak miałam 39 i to był ból zabawa w pieluchy po 11 latach .Ogarnij się i nie popadaj w rozpacz wszystko da się zrobić ,tylko najważniejszą rzeczą jest cierpliwość .Powodzenia życzę .

Ja tez bym chiała już dziecko, ale primo: nie mam odpowiedniego kandydata, secundo: nie mam pracy, tretio: tak naprawde jestem mega niedojrzałą gówniarą, quarto: mam problemy z jajnikami. Mam 25 lat. Prawdopodobnie nie dane mi bedzie zostac matką.

wiesz, ja zawsze mialam na kogo liczyc, od 3 r.z dziecka znow chodzilismy na imprezy, skonczylam dobre studia(zaocznie) i jeszcze pokrewny fakultet dorobilam, mam dobra prace, dziecko nigdy mi w niczym nie przeszkodzilo, nigdy nie zalowalam wieku w ktorym urodzilam, ale coz... kazdy ma inna sytuację:)

Mamo Zosi i Jasia.Pomyśl czy w wieku-jak Ci sie wydaje najlepszym na dzieci,po 20 byłabys gotowa na macierzynstwo?skoro sie nie zdecydowalas to znaczy,ze nie,Teraz za to jestes dojrzala emocjonalnie,madra i bogata w wiele doswiadczen zyciowych.Ja zostalam mama w wieku 26 lat,obecnie corka ma 13 miesiecy i myslisz,ze tez czasem nie brakuje mi sil.owszem to normalne niezaleznie czy ma sie 20 czy 30 lat.glowa do gory jeszcze wiele pieknych chwil przed Toba

Szybko zestarzeli sie twoi rodzice. Moi mają 62 lata a są sprawni na 40. Grają w tenisa, jeżdżą na narty itd. Siwe włosy to mama farbuje. Chodzi na fitness i basen. Wszystko zalezy od charakteru i podejscia do zycia.

Ja u żony szwagra też widze niestety to samo .Ona 33lata i dziecko i podobna sytuacja jak u autorki....Jeszcze dochodzi że dla świętego spokoju swojemu półtoraroczniakowi wali bajki dla 7miolatków po 3-4h dziennie a dzieciak nerwowy krzykliwy sie zrobił...krzywde mu robi poprostu bo wiecznie zła i zdenerwowana a ma męża i rodziców piętro niżej do pomocy i i tak źle. i Ja tem się bardzo ciesze że jestem w ciazy w takim wieku ps mąz 27 lat i tez sie ccieszy:):)

A ja urodziłam syna w wieku 35 lat, mały ma 4 miesiące, i wcale nie czuje sie zgozkniala i zmęczona. To nie wiek jest twoim problemem, tylko twoja leniwa i nudna osobowość. Jesteś gruba po ciąży?? To weź sie za siebie i schudnij, a nie marudz. Ja pomimo, ze mam małe dziecko w domu ćwicze CODZIENNIE w domu przed telewizorem, do tego chodzimy z mężem (40 lat ;-)) ca. 2 razy w tygodniu biegać. Bierzemy Małego do wózka i biegamy razem z nim, pchajac wózek:). Da sie??? Da! Ale muszę dodać, ze my jeszcze przed założeniem rodziny byliśmy bardzo aktywni. Ktoś, kto już zawsze był pasywny i wolał leżeć na kanapie, taki już zawsze będzie, niezależnie od tego, czy są dzieci, czy nie.

urodziłam pierwsze dziecko w wieku 33lat, synek ma 8mies. Czy będzie drugie, nie wiem. Żałuję, że tak późno, ale nie odwlekałam tego, życie tak sie ułożyło, że wcześniej nie było odpowiedniego partnera na tatę. Gdybym miała wybór, to chciałabym miec dziecko do 25rż, ale nie wszystko da się zaplanować. Może wtedy nie miałabym tak spokojnej, stabilnej sytuacji finansowej, mieszkaniowej i tego komfortu, że mogę być z dzieckiem w domu jeszcze przez rok. Tak widocznie miało być i nie wiadomo, co by było, gdyby...

to nawet gdybyś miała dzieci 10 lat wcześniej byłabyś zmęczona ja mam 35 lat, ważę 51 kg przy 169 cm wzrostu po 3 porodach pierwsze dziecko urodziłam w wieku 30 lat, całkowicie świadomie zdecydowałam się na dziecko tuż przed 30-ką wcześniej nie byłam gotowa;) mam mnóstwo energii i chęci do życia właśnie dzięki dzieciom, bo zdecydowałam się na nie świadomie na konkretnym etapie życia, poza tym zawsze czułam się młodo i tak jest teraz:) może to kwestia podejścia do życia?;)

Wiek nie ma nic do zeczy, moja szwagierka urodzila w wieku 24 lat i nic jej sie nie chce jestem zdania ze dziecko jak dziecko ma swoje chumory ale takiego potwora jeszcze nie widzialam ale nic dziwnego skoro od rana do wieczora slodycze bajki, moja corka od malego caly dzien na dworze a oni w domu bo wiaterek wieje dziecko przy bajkach a matka z tesciowa plotkuje nigdy sie z nim nie bawi, nie gra takze nie ma znaczenia wiek

To chyba już zależy od każdego z osoibna, jedne mają 20 i są zmęczone, inne mają 40 i full energii i zapału...Ja urodziłam mając prawie 26 lat - żadna koleżanka nie była na to jeszcze gotowa, tak naprawdę jak już będziemy miec dziecko starsze ( ma obecnie 2 lata) to inne koleżanki nie będą "na chodzie" bo pewnie będą rodzić :-)

ja urodziłam mając 34 lata do starości i zgorzkniałosci dużo mi brakuje, chyba hehe ale pod względem energii nic sie u nas nie zmeiniło, uprawiamy sporty, działkę, żyjemy jak każdy nie ma co sie użalać nad sobą, trzeba wziąć sie w garsć, realizować swoje marzenia w miarę mozliwości, trzeba umieć sie ustawić i ustawić swoją psychikę, bo jak od razu założysz, ze nie podołasz to tak też będzie robienie tzw. kariery w międzyczasie też nie jest nam obce, wszystko narazie jakoś godzimy

a Tobie się autorko wydaje, że jak powiedzmy 25 letnia kobieta by miała jedno niemowle i drugie dziecko 22 mies. to by nie była zmęczona? Moja ciocia będąc młodsza kobietą miała dzieci rok po roku i nie opowiada bzdur, że fruwała przez pierwsze dwa lata ich życia, tylko była potwornie zmęczona... Ja mam więcej lat niż Ty i później miałam dzieci, też byłam zmęczona jak się pojawiło na świecie drugie i sporą nadwagę, ale po półtora roku się poprawiło - energia wraca wraz ze spadkiem wagi (i wiosną - jak co roku). Nie jojcz, bo czasu nie cofniesz, tylko ciesz się tym co masz, ułóż sobie plan, żeby powoli chudnąć, policz dobrze, bo mi wychodzi, że obydwoje dzieci będziesz miała w podstawówce przed 40tką jednak, będziesz chciała to się zwleczesz z kanapy, a te teksty o matkach- babciach niech Cię zmotywują do zadbania o kondycję (niekoniecznie w tej chwili, ale za 3,4 mies już się da), bo niestety inne kobiety dowalą Ci jeszcze jak się bedziesz nad sobą użalać:)

przesadzasz autorko. Ja mam 35lat, prawie czteroletnia corka i jakos nie czuje sie zgorzkniała :) wagę mam lepszą niz przed ciażą a zmienianie pieluch jakoś mnie nie drazniło nigdy. Chyba kwestia charakteru a nie wieku.

ex-d/Bill - masz rację,,,zresztą, macierzyństwo w wieku 31-33 lat nie jest wg mnie późne, na pewno nie w dzisiejszych czasach...

Autortko jak to sie mowi "punkt widzenia zalezy od punktu siedzenia". Ja mam 25 lat i sama myśl o ciąży mnie przeraża. Dla mnie na ten moment idealny wiek na ciąże to ten w kórym Ty rodzilaś.

Ja urodziłam w wieku 29 lat i w sumie żałuje ze tak późno. Tak w wieku 24 lat było by lepiej. No ale jest jak jest.

moim zdaniem masz dziwne myslenie. Myslisz, że gdybys miała dzieci wcześniej to nie bylabys zmęczona? 31 lat to przeciez nie starość. Ja za chwilke bedę miała 30 lat a jstem w ciazy dopiero z pierwszym dziekciem i to nie planowany bo po prostu nie czułam sie jeszcze psychicznie gotowa do posiadania dziecka. Nadal sie jeszcze nie czuje gotowa, ale myśle że sobie poradze. Każdy powinien miec dziekco wtedy kiedy chce a nie wtedy gdy sie ejst przed 30-stka

ja nie rozumiem jeszcze jednej rzeczy...Niby radosc dała Ci rodzina, a wnioskuję, ze odkad zostałąś matka tylko narzekasz- to gdzie przepraszam ta radosc?? Mysle, ze problem wynika też z tego, ze tak szybko zdecydowaliscie sie na drugie dziecko. Pewnie dałaś sie poniesc fali myslenia, ze mała różnica wieku to jest "to" :)

Jestem starsza od ciebie i mam miesieczna corke plus 3 latke i nie czuje sie zmeczona ,zgorzkniala czy nieszczesliwa.Tu raczej chodzi o twoje "wygodnictwo" Jak mozesz jednoczesnie pisac ,ze rodzina dala ci radosc i ze jestes nia zmeczona? Widocznie nadal nie "doroslas " do rodziny.

a ja nie mam dzieci wcale i jest mi zajebiście. Za to moja kuzynka urodziła w wieku 38 lat, teraz ma 43 wcale na ten wiek nie wygląda. ma własną pracownię projektową, jest szczęśliwą, zadbaną mamą, z wasnym i powaznym zapleczem finansowym- ma męża architekta i obojgu się układa jak po maśle

oj tam takie gadanie jak kobieta jest udupiona w domu z dzieckiem a na głowie ma jeszcze pracę i inne obowiązki to będzie zmęczona bez wzgledu na wiek miałam 24 lata jak urodziłam Mysz i byłam potwornie zmęczona bo kręgosłup miałam po ciąży w strzępach niedawno urodziłam Lal mając 36 lat i nabrałam energii jakiej nie miałam wcześniej mogłabym teraz góry przenosić zmęczenie to chyba indywidualna kwestia zdrowotna i psychiczna mnóstwo zależy od nastawienia

No i dobrze ze 2 tak wcześnie .Teraz jest zmęczona ale za chwile będzie dużo dużo lepiej. Dzieci będą miały siebie a Ty odpoczniesz. Bedzie dobrze .