integracja sensoryczna

czy Wasze dzieci przejawiają czasem objawy niżej opisane? Jak rozpoznać zaburzenia SI? : Istnieją pewne objawy nieprawidłowości w funkcjonowaniu dziecka, na które rodzice (opiekunowie) dziecka czy nauczyciele powinni zwrócić uwagę. Pojedynczy objaw nie jest wskazaniem do diagnozy SI. Jednak już kilka, a tym bardziej kilkanaście z nich jest powodem do przeprowadzenia pełnej diagnozy procesów integracji sensorycznej dziecka, które ma: opóźnienia i zaburzenia rozwoju mowy obciążony wywiad okołoporodowy (ciąże wysokiego ryzyka, wcześniactwo, pobyty na OIOM-ie noworodkowym, powikłania okołoporodowe) trudności z czytaniem, pisaniem, liczeniem - trudności z rozpoznawaniem liter, cyfr, mylenie, odwracanie liter, pismo lustrzane, przekręcanie sylab, wyrazów, czytanie od końca wyrazów nieprawidłowy chwyt kredki, długopisu, kłopoty z cięciem nożyczkami, rysowaniem po śladzie, kalkowaniem trudności z utrzymaniem głowy (podczas dłuższego siedzenia) w pozycji pionowej, podpiera ją ręką, kładzie się na stoliku często kłopoty ze wskazaniem części ciała, myli stronę prawą i lewą trudności z samodzielnym żuciem i przełykaniem pokarmów, wybiera dania papkowate, z samodzielnym piciem prawie zawsze jakiś siniak czy zadrapanie, gdyż potyka się i przewraca częściej niż rówieśnicy wiele czynności samoobsługowych wykonuje z trudem, powoli, niezdarnie; do końca ich nie potrafi opanować. Ma kłopoty z: samodzielnym korzystaniu z WC czy kąpielą w łazience, ubieraniem się, zwłaszcza zapinaniem guzików, sznurowaniem butów nadmierną ruchliwość - nie może usiedzieć czy ustać w jednym miejscu utrudnioną orientację w otoczeniu - dziecko czuje się zagubione, potrzebuje sporo czasu by zapamiętać otoczenie zaburzenia napięcia mięśniowego - wzmożone lub obniżone np. szybka męczliwość podczas pisania lęk przed upadkiem lub wysokością - wchodząc po schodach lub schodząc częściej niż inne dzieci trzyma się poręczy, niepewnie stawia nogi obniżone zainteresowanie aktywnością ruchową, niechęć do karuzeli i huśtawek na placu zabaw, dziecko nie lubi podskakiwać, wykonywać fikołków Okazuje zdenerwowanie przed np. wejściem na wysoką drabinkę niewspółmierną reakcję (np. krzyk, płacz) do siły bodźca na nagłe dotknięcie albo lekkie popchnięcie z tyłu problemy z siadaniem na krześle lub poprawiając na nim swoją pozycję zdarza się, że spada, ma niezgrabne ruchy - zbyt zamaszyste, dziwaczne albo często chodzi na palcach problemy z rzucaniem i łapaniem piłki skłonności do szybkiego męczenia się, sprawia wrażenie słabego dziecka problemy z uczeniem się nowych aktywności ruchowych (pływanie, jazda na rowerze), podczas gimnastyki lub rytmiki kłopoty z dotrzymaniem kroku rówieśnikom - wielu ćwiczeń nie jest w stanie wykonać. słabe wyczucie odległości np. często staje zbyt blisko innych ludzi czy przedmiotów, Nieumyślnie wchodzi lub wpada na meble, ściany czy inne osoby Dziecku często przytrafiają się nieumyślne sytuacje np. rozlewanie soku, zrzucanie książek z ławki, rozsypywanie cukru zaburzoną orientację - podczas gier zespołowych zdarza się, że biegnie w innym kierunku niż jego drużyna, w inną stronę niż piłka, którą ma złapać problemy z koncentracją uwagi - trudności w skupieniu uwagi nad zadaniem, z wysłuchaniem polecenia. Trudności z współpracą z dorosłym lub współdziałania z innymi dziećmi; Problemy emocjonalne - często się obraża, jest uparte, reaguje agresywnie albo w kontaktach z innymi ludźmi dziecko zamyka się w sobie, jest nieśmiałe i wycofywane z kontaktu niską samoocenę i nie wierzy we własne siły i możliwości Nadwrażliwość na bodźce zmysłowe np. gwałtownie reaguje i długo narzeka nawet na drobne urazy, często mruży oczy; zatyka uszy z powodu hałasu czy określonego dźwięku; dziecko zwraca szczególną uwagę na zapachy, które wywołują jego niepokój a czasem zdecydowaną dezaprobatę; unikanie zabaw plasteliną, malowania palcami, unikanie dotykania niektórych faktur i substancji np. kleju, piasku. trudności z tolerancją na czesanie, mycie głowy, podczas mycia zębów miewa odruch wymiotny. Podwrażliwość na bodźce zmysłowe np. dziecko lubi kręcić się intensywnie i bardzo długo na karuzeli; może celowo uderzać się przedmiotami lub wpadać na ścianę, pocierać dłonie czy inne części ciała rzeczami o chropowatej fakturze, może uparcie obwąchiwać wybrane przedmioty, poszukiwać takich wrażeń jak np. wpatrywanie się w światło lampy sufitowej czy latarki; dziecko lubi smakować nietypowe czy niejadalne rzeczy takie jak np. pasta do butów; może też ignorować ból np. w takich sytuacjach jak dotykanie gorących przedmiotów

Moja corka ma wiekszosc objawow aktualnie jestesmy w trakcie terapii SI.

mam nadzieję, że to nie jest autyzm?

nie. autyzm to zupelnie co innego. moze natomiast byc przyczyna do zachowan ze spektrum autyzmu. Ale to sa tylko czesciowo podobne zachowania. Odpowiednio dobrana terapia trwająca od 6 - 24 miesiecy i dziecko jest wyleczone. jesli masz watpliwosci i podejrzenia , ze twoje dziecko ma zaburzenia z integracji ensorycznej skontaktuj sie z pediatra opisz zachowania niepokojace dziecka i powiedz o swoich podejrzeniach. Pediatra da skierowanie i namiary na osrodek zajmujacy sie terapia si. Mozesz rowniez sama zadzwonic do osrodka najblizszego w twojej okolicy - do terapeuty bezposrednio powiedziec o swoich obawach i wskazac objawy. Wowczas terapueta ci odpowie czy powinnas zglosic sie na diagnoze w kierunku tych zaburzen

terapia jest bardzo akceptowalna przez dzieci poniewaz jest ona glownie ruchowa- polaczona glownie z zabawa. Efekty pracy pierwsze widac juz bardzo szybko. A i ty bedziesz wiedziala jak postepowac i cwiczyc dziecko swoje w domu.

no moje nie lubi obcinania paznokci i mycia włosów z włosami to może dlatego, że leję mu na głowę wodę z prysznica i wlewa mu się woda do oczu, to to bym raczej odrzuciła nie lubi też metek przy ubraniach, chociaż nie wszystkich, czasem każe odciąć i ma 1 sweterek z ciaśniejszymi rękawkami i nie chce go wkładać, z kurtką było podobnie, ale tylko raz czy dwa, nowe rzeczy też czasem mu nie pasują i tak sie zastanawiam czy to aby nie to?

jesli zauwazylas problemy tylko z obcinaniem paznokci i ubiorem to mysle ze nie powinnas sie martwic. Na zaburzenia Si wplywa o wiele wiele wiecej objawow. U mojej corki np: - brak koncentracji, rozkojarzenie totalnie, - problemy z ubiorem, metkami, nie akceptuje sciagania nawet skarpetek, nie mowiac o myciu glowy, obcinaniu paznokciu , czyszczeniu uszu , czesaniu, gumkach do wlosow, - zaburzenia rownowagi: wchodzi w ludzi i przedmioty- czesto sie obija lub potyka, - nadmierna impulsywnosc, niejednokrotnie agresja, - krecenie sie w kolko, uwielbia hustawki itp - to jedyna forma jej uspokojenia, - zaburzenia i opoznienie mowy , malo mowi, - zaburzenia dzwiekowe: zatyka uszy przy niektorych dzwiekach, - nadwrazliwosc na swiatlo, - mruzenie oczu czeste, - mylenie prawej strony z lewa strona.. itp itp itp Takze o wiele wiecej objawow. DLa pewnosci popytaj pediatry ale jesli problem dotyczy samego ubioru czy pielegnacji nie powinno to przewazac nad koniecznoscia diagnozy w kierunku Si. Niektore dzieci po prostu takie sa ze nie lubia i juz.

Dla mnie to hochsztaplerstwo.

u nas czyszczennie uszu ok, tylko to obcinanie i czasem metki, ale w większości ich nie zauważa agresja czasem też jest, rzadko, ale zwłaszcza ja jest zmęczony poza tym co opisałaś nie ma u nas nic ja tak myślę, że u kazdego dziecka coś tam by sie znalazło, bo często słyszę, ze a to nie chce obcniac paznokci, a to wogóle sie kąpać, a to do kogoś leci z pięściami

czemu hochsztaplerstwo?

np. nadwrazliwosć na światło: u nas jest zaraz po przebudzeniu, razi go włączone, ale w dzień później nie ma to miejsca myślę, że to nie wchodzi w grę a agresja to raczej nerw jak coś nie chce mu dac, ale da sie przekonać, a jak nie da to w końcu i tak da, bo zrezygnuje, dla mnie to wymuszanie

Ja mam wiekszosc z tych objawow i 37 lat.

no ja wiem, że z tym można "normalnie" żyć, a le jeśli komuś można zminimalizowac te objawy i przez to pomóc to kto wie a moze to tylko wymysł, bo jak napisałam, mnóstwo dzieci i dorosłych te objawy ma dorośli jedynie nie mają problemu z mową, chociaż też czasem jak słucham co niektórych to takie zaburzenia można by zdiagnozowac i u nich

drogie Panie najpierw zapoznac sie z tematem a pozniej swoje 5 groszy dorzucac. Tu nie chodzi w przypadku mojego dziecka jak i kazdego innego z zaburzenia Si o sprawy z ktorymi da sie zyc na codzien. Niestety niektore dzieci przez w/w objawy ciezko jest sie uczuc, podejmowac nauki , prawidlowo rozwijac. Najpierw odrobina wiedzy pozniej porownywanie do siebie..

u nas nadwrazliwosc na swiatlo polega na tym ze dziecko chce przybywac w polmroku. Swiatlo zapalone w domu powoduje wiele wiele nieprzyjemnych rzeczy u mojej corki o ktorych sie rozpisywac nie musze. Jesli ktos ma 37 lat i dla niego normalna jest taka wrazliwosc na swiatlo to gratuluje. To tylko jeden z wielu przykladow.

tu masz rację, oczywiście są dzieci, które ewidentnie potzrebują pomocy, bo nie potrafią sie skupić na czymkolwiek, albo wyzwalają taką agresję, że trudno nad nimi zapanowac moje dziecko ma "kolegę", w razie niepowodzenia teog kolegi on rzuca się na dzieci i gryzie, kopie, uderza w twarz - dopiero teraz to skojarzyłam, czy on może miec takie zaburzenia? czy to jest normalne? ma ok 3 lat

aha a nie to u nas światło jest czymś normalnym, wręcz jest wskazane, bo jak jest ciemno, to mówi, ze duch albo potwór wyjdzie - zwariowac można, skąd te dzieci tyle wiedzą? nikt o tym nie mówi w domu, bajki ogląda, rzadko, ale łapie w locie to i pewnie stamtąd załapał

Na te czynniki (SI)wplywa wiele objawow. Sa one na ogol utrudniajace normalne funkcjonowanie w srodowisku . Jesli problem polega na samej agresji czy jakiejś lekkiej nadwrazliwosci ( ktora ma wielu ludzi) problemow nie ma bo takie dzieci sa byly i beda. Moja corka wykazuje nadpobudliwosc praktycznie caly czas. Nie radzi sobie z nadmiarem i niedoborem niektorych bodzcow . Tak to dziala. Np skaczac w kolko z szafki na lozku normalnemu czlowiekowi by sie zrobilo niedobrze, zmeczyloby go to lub zakreciloby mu sie w glowie.. Moja corka potrafi tak skakac caly dzien a przy tym krzyczec bo nadal nie moze sie rozladowac..To tez jeden z niewielu przykladow i na takiej zasadzie to dziala. Potrafi uderzac o cos np glowa by w koncu wyczuc odpowiedni bodziec - bol. reakcja na dzwieki jest fatalna ona sobie z nimi po prostu nie radzi. DLa powrownania co ona odczuwa terapeutka kazala zamknac oczy, zgasic swiatlo i puscic sobie metal na caly regulator. Tak ona odczuwa i odbiera niektore dzwieki i nie dziwota ze na dzwiek odkurzacza ucieka z pomieszczenia z krzykiem.. duzo by o tym pisac. ale jeden czy 2 czynniki lub objawy nie wkazuja na zaburzenia SI. Jest ich cala masa .

normalnego czlowieka i wiekszosc ludzi drazni dzwiek pocierania igla o tablice szkolna - u tych dzieci ten sam objawy wykazuje dotykanie czegos rekami - np zwyklej plasteliny, nozyczek, dlugopisu. Gdy chce mojej corce pokazac jak prawidlowo chwytac lyzke czy flamaster ona po prostu zabiera reke jakby ja pradem porazilo.. takie dzieci potrzebuja po prostu pomocy..

a widzisz moje też skacze po łóżku, aż sie zmęczy, nie trwa to dzień, ale moze trwac i 5 minut, moze trochę krócej, nie krzyczy przy tym, dźwięku odkurzacza też nie lubi, nie wieje z płaczem, ale nie lubi, chociaż ostatnio odkurzał z tatusiem włączonym odkurzaczem czy to ma mnie zastanowić czy to norma?

a jak myslisz?:) poczytaj i porownaj objawy dziecka z zaburzeniami SI ktore ci wyzej podalam a teraz to co napisalas o swoim dziecku. Moje dziecko skacze tak przez conajmniej 2 godziny i nadal odczuwa chec robienia tego.. Duzo ludzi i dzieci: nie lubi niektorych dzwiekow, nie lubi dzwieku odkurzacza, lubi skakac byc aktywne, moze nie lubiec metek i niektorych ubran, moze nie lubiec myc glowe, czesac sie, myc rece itp. Moze byc wybuchowe nadaktywne i nawet agresywne I TO NORMALNE A PRZYCZYN NALEZY SZUKAC W PRZYADKU OSTATNIEGO GDZIE INDZIEJ. Problem jest gdy jest cala masa objawow i czynnosci te nie pozwalaja odpowiednio rozwijac sie dziecku, skupiac uwagi a przede wszystkim funkcjonowac normalnie jak kazdy czlowiek. Wiec tak masz normalne dziecko:)

mam nadzieję ale Twoje też jest normalne tylko potrzebuje stymulacji wiesz jak sie coś czasem przeczyta to zawsze coś można znaleźć, jakieś odchyły i diagnoza gotowa

U nas to kwestia czasu chociaz corka chetnie podejmuje sie terapii i cwiczy w domu. Rokowania w naszym przypadku sa bardzo dobre ale nadal czeka nas ciezka praca by wyjsc na prosta. JEst to stala terapia Si oraz opieka logopedyczna. W wieku okolo 5lat powinna miec wszystko wyrownane. Moja corka juz miala objawy w okresie niemowlecym: slabe napiecie miesniowe, opoznione chodzenie, siadanie . Tego jest cala masa i mysle ze nie masz sie czym przejmowac.

ja to rozumiem. Nawet sama sobie mozesz wiele rzeczy dopasowac tak czytajac.. Ale kilka jakis tam objawow nie wskazuje na zaburzenia. Naprawde nie musisz martwic . Tak moja tez jest normalna - jedynie ma pewne zaburzenia i trzeba jej pomoc by mogla normalnie funkcjonowac. To wszystko:)

a kiedy zaczęła chodzić? i czy były jakieś komplikacje okołoporodowe?

nie bylo. Porod dlugi, ciezki ale 10punktow i zero komplikacji. Diagnoza w styczniu terapia od koncowki stycznia. Juz widac pierwsze efekty - poprawe. Mniej impulsywna. u nas jednym z najgorszych problemow jest totalny brak koncentracji, zaburzenia dzwiekowe, dotykowe. Ale mysle ze i z czasem bedzie wyrazna poprawa.

jedyna komplikacja przy porodzie- zlamany obojczyk.

aha no to fajnie, że są efekty ćwiczeń u nas skupienie jednak jest dobre, chyba dobre życzę Wam powodzenia i pełnej kontroli zachowań i dziękuję za informacje, bo człowiek sobie może powkręcać różności

o jezu, straszne to złamanie, co biedne maleństwo musiało przejść

Nie ma za co dziekowac. Ja rowniez pozdrawiam i zycze wszystkiego co najlepsze. I pamietaj nie martw sie. Jak cos cie tam niepokoi zadzwon do pediatry i zapytaj. Albo przy najblizszej wizycie zapytaj na pewno rozwieje wszelkie niepewnosci. P.S co do obojczyka to jedynie byla troszke marudna - zroslo sie po tygodniu ;)