To chyba chora psychiczna? zna sie ktoś na tym...co mi może być?

mam różne myśli, ale najgorsze są te, gdy myślę,że nie warto nic robić bo i tak nic mi nie wyjdzie i bede nikim,,,to nie jak depresja, bo to nie jest że nie bede mieć kasy pracy czy faceta tylko raczej myśl, że nie zwiedze całego świata, nie przeżyję wielu przygód i nie napiszę książki to mnie przeraża, jak pomyślę że nic mi sie nie uda wielkiego to myślę,że któregoś dnia się zabiję i nie bede miała tego świadomości to jakaś obsesja

tez tak mialam ale rodzice mnie zmuszali do podejscia do matury, lekcjach spiewu i jazdy na nartach. Teraz im to zawdzieczam. Moze porozmawiaj z khms bliskim, siostra, przyjaciolka. Rob wieksznsc rzeczy w grupach. To pomaga

mature juz zdalam, takie proste rzeczy wychodza mi, ale tu nie chodzi o to co kazdy ma tylko o bycie wyjatkowym, chcalabym pozac grupe poetow, rozmawiac o wierszach itp. ale te osoby co znam to egzaltowane idiotki :( pisza wierszydla z rymami typu "ciebie-siebie" "chce myslec o tobie gdy zasypiam" to jest dno!! JA CHCE POZNAC BAUDELEIRA, VERLAINA, BYRONA :(

Ciężko ci będzie ich poznać, bo juz nie żyją. :D Doceniam jednak miłosniczkę Verlaina, bo to mój ukochany poeta. "Jam cesarstwo u schyłku wielkiego konania...". :) Moja droga, piękna i poezji szukaj w sobie, bo jak tam nie znajdziesz, to nigdzie. A tzw. bohema artystyczna to sa często, a nawet zawsze ludzie afektowani, zmanierowani i niewiele warci. Akurat ja znam to środowisko. :)