Zazdroszczę siostrze to , jak wychowała swoje dzieci!!

Może to głupie,ale zazdroszczę swojej siostrze wychowania dzieci. Ona ma trójkę dzieci 15 letniego chłopca 10 letnia dziewczynkę i teraz urodziło jej się maleństwo-dziewczynka.Wiem,że to zabrzmi beznadziejnie,ale moja siostra wspaniale wychowała swoje dzieci,zazdroszcze jej. Jej syn z tą 10 letnią córką mają tak wspaniały kontakt,jedno za drugim by w ogień wskoczyło,nigdy nie słyzlam żeby jedno drugie wyzwało jakoś obraźliwie,czy uderzyło.Oczywiście czasami się cos tam przedrzeźniali,ale to tez było takie z miłością. A moje dzieci? 12-letnie bliżniaczki. Skaczą do siebie wzajemnie,non stop się kłócą,leją,wyzywają. Żeby w domu pomóc ani jedna,ani druga. A u siostry dzieciaki bez problemu pomagają,nawet przy maleństwie.Czuć od nich taką miłość,smutno mi,że moje dzieci nie mają ze sobą takich relacji . Wklejam temat tutaj,bo ona ogolnym nie było odzewu,a jednak tutaj są matki .

pogadaj z nią, udzieli Ci rad, też jestem ciekawa

To wspaniale, ze siostra tak świetnie sobie radzi z dziećmi. Nie pytalas jej jak tego dokonała? Nie łatwo jest wychować dzieci w taki sposób zwłaszcza w takich czasach.

jest tak wspaniale wychowany jak dzieci twojej siostry. ale powiem ci,że to zasługa czasu jaki poświeca się dziecku,uwagi dla niego,rozmów. mnie było łatwiej bo od urodzenia jestem samotną matką--miałam dla niego cały swój czas. dużo pracy i wysiłku trzeba włożyć w prawidłowe wychowanie dziecka,trzeba mieć czas dla dziecka,duzo z nim rozmawiać,pokazywać na przykładach,tłumaczyć--to wszystko procentuje teraz. warto było.

Ona zawsze mówiła,że tłumaczyła synowi,że to jest jego młodsza siostrzyczka ( od początku ) i powinnien się nią zajmować,bo jest za nią w jakiś sposób odpowiedzialny , no i w sumie on od samego początku nawet jak ona się urodziła to nigdy nie był zazdrosny,pomagał we wszystkim przy niej . A ona w stosunku do niego tez jest taka kochana,widac,ze traktuje go jak autorytet . Aż miło popatrzeć :(

zazdroszcze siostrze TEGO a nie TO :O Moze siostra poprawnie wyraza sie w jezyku polskim i jej dzieci nie maja problemu ze zrozumieniem matki :O

A czyje dzieci są ładniejsze - Twoje czy siostry? Czyje się lepiej uczą?

Moja siostra zawsze miała w życiu łatwiej :O . Ma cudownego męża,wspaniałe dzieci,dobrą pracę. Ale i tak najbardziej zazdroszczę jej dzieciaków,są cudowne,bardzo towarzyskie,wesołe,rozmowne,nie stwarzają problemów :(

Ładniejsze są moje dziewczynki,od tej jej 10 latki . No z tym maleństwem nie będę porównywać,ale syna tez ma przystojnego,młodego meżczyznę :D. Ale chyba niestety jej dzieci lepiej się uczą,jej syn właśnie został laureatem konkursu z chemii, a córka uczy się bardzo dobrze. A moje.. cóż racjonalnie i obiektywnie patrząc uczą się przecietnie,pomimo czasu jakiego im poświecam :O

To, że Twoje dzieci się tłuką nie znaczy, że się nie kochają. Ja z moim bratem też się biłam, wyzywaliśmy się, rodzice nas rozdzielali nie raz, nie dwa i nie osiemdziesiąt. :D Teraz jesteśmy dorośli i zawsze możemy na siebie liczyć. Twoje dzieci biją się między sobą, ale jest tak, że gdyby jednemu z nich ktoś inny chciał nabić, to rodzeństwo by stanęło w obronie. Jak to mój brat kiedyś powiedział: "ja się z nią będę lał, ale jak ktoś ją ruszy, to zabiję". Ewentualnie, na pytanie "czemu bijesz dziewczynę?" moja ulubiona wypowiedź brata: "to nie dziewczyna, tylko siostra". :D Głowa do góry!

Kurde mojej siostry dzieciaki chodziły od skończenia 3 lat do przedszkola,moje od 6 , wiec poświeciłam im duzo wiecej czasu,a nie ma efektu :(. A mówi się,ze miedzy bliźniętami są takie bliskie więzi , moje nie maja ich duzych :(

Ale to nawet nie chodzi o to,że one sie biją . Tylko między nimi ogolnie nie ma takiej więzi.. One są zupełnie inne,mają inne zainteresowania,innych znajomych.Ale tez w ogole nie spędzają razem czasu,no po prostu nie ma między nimi takiej ''chemii''

Kiedyś była taka sytuacja,że jedna z dziewczynek zaczęła sie sprzeczać z koleżanką ze szkoły,doszło do jakiejś szarpaniny a druga córka stała i nic nie zrobiła. Pytałam się jej pózniej dlaczego nie próbowała odciagnac siostry na co ona stwierdziła,że ona ją nie obchodzi :O

Ojej, to nie brzmi miło. Jednak może w miarę dorastania docenią się nawzajem.

Mam nadzieję i bardzo bym tego chciała,bo przykro patrzeć jak rodzeństwo nie ma ze sobą nawet wspólnego tematu do rozmowy :(

Autorko ogólnie relacje rodzeństwa to śmiesznawy temat :D Fajnie, że u Twojej siostry nie ma bijatyk itp. ale to nie wiadczy o tym, że Toje dzieci będą w życiu dorosłym miały gorszy kontak- ba! może być nawet na odwrót... jednak sporo też zależy od Ciebie. U nas w domu było nas sióstr 4. Najstarsza wyszła za mąż jak miałam 2 latka a kolejna jak byłam w 2giej klasie. 3cia była o 7 lat starsza i wyprowadziła się jak ja miałam 17. Każda od początku była uczona opiekowania się młodszą. Nie to, ze były zwalane obowiązki- o nie! Ale o młodsze trzeba dbać bo to "takie malutkie i głupiutkie, a Ty jesteś starsza i mądrzejsza". W domu rodzice wprowadzili jedną zasadę- na siostry się nie kabluje! Powinno się je bronić. I rzeczywiście... ja z tą "najmłodszą" starszą lałyśmy się czasem nieźle :D Ile włosów mi nawyrywała? Oj... ilość niepoliczalna... ja byłam nie lepsza ;P Jednak jedna za drugą w ogień by poszła. Jak mi ktoś nie daj Bóg coś zrobił na podwórku to siostra leciała w te pędy :D Same się przezywałyśmy, ale jak ktoś inny przezwał to stawałyśmy do boju broniąc się wzajemnie ;P Dziś wszystkie 4 dorosłe kobiety mamy relacje idealne! Dzwonimy do siebie prawie codziennie. No najstarsza może najrzadziej z każdą z nas gada, ale jednocześnie bywa bardzo dużym oparciem i w razie "W" zawsze można na nią liczyć. Wszystkie 4 jesteśmy świetnymi przyjaciółkami. A co jest najlepsze? Że najwspanialsze wspomnienia z dzieciństwa to nie te dobre bez kłótni- o nie! Wręcz przeciwnie ;P Wspominanie powyrywanych kudłów, podkradanych ciuchów, czy ukrywanie się w szafie jak przychodził do którejś chłopak jest o wiele zabawniejsze ;P Także autorko w rodzeństwie kłótnie mają prawo się zdarzac... nawet bijatyki! Ale jako rodzic musisz nauczyć dzieci czym jest rodzeństwo i co tak naprawdę dobrego za sobą niesie. Dzieci muszą wiedzieć, ze jedno za drugim powinno stać zawsze. Wtedy kłótnie pozostaną sentymentalnym wspomnieniem kiedy się 2 dorosłe pannice spotkają na rodzinnym grillu otoczone własnymi dzieciakami ;) tego życzę Tobie i twoim córkom :)

"zazdroszczę TEGO" a nie "TO"! sorry za offtop. ale jakoś razi mnie ten błąd w tytule.

Ok TEGO - szybko piałam. Ja ze swoją siostrą nieraz i nie dwa się lałyśmy,wyzywałyśmy i kontakt mamy bardzo dobry. Ale właśnie moje córki wyzywają sie,biją,ale to wszystko jest podszyte taką rywalizacją,ze sobą,a nie taka sympatią. Jak są we dwie w domu,to jedna w swoim pokoju,druga w swoim.I to wszystko jest takie.. dziwne. One właściwie ze sobą nie rozmawiają,a jak juz to ich rozmowa wygląda tak,że jedna na druga wrzeszczy. Troche to niepokojące. Ale za to z dziećmi siostry mają dobry kontakt ,jedna i druga.

nie raz *

To trudno masz. Moje choć się kłócą zawsze staną w swojej obronie, ale ja uczyłam je od małego. A jak twoje córy były mniejsze jak się traktowały?

No jak były mniejsze to moze mniej sie wyzywały,ale stosunek miały raczej zawsze taki sam :(

A pytasz je czemu się nie lubią?

Ila razy mówiłam coś w stylu " czemu ją tak wyzywasz,przeciez to Twoja siostra" na co najcześciej jest odpowiedz "bo ona jest głupią małpą" :O

Porozmawiaj z siostrą - niech da Tobie parę złotych rad ;)

Moje tez sie ze soba prekomarzaja, klocą, jedno drugiemu dokucza,czasmi becki sobie sprzedadzą,po jakims czasie godzą,wspolnie naradzają i kombinują,sie aby cos zbroic,a zaraz znow slysze i widze ściny miezy nimi, tylko tak zostaly nauczone ,ze nie skarzą sie na siebie nawzajem, i nie latają ciągle mi zrzędzic nad uchem ,bo to działa na ich niekorzyść Taki juz ich urok rodzenski, skrajnosc w skrajnosc kilka razy dziennie A to ze pomagają w domu i wykonują swoje obowiazki to jest efekt naszych wymogow jak i nakazu, a nie ich wlasnej woli.Nikt nie patrzy czy ktoremus sie che cos robic czy nie, mus to mus, ta sprawa nie podlega dyskusji.Nosy na kwitne litosci u mnie nie wzbudzają

moim zdaniem dużą rolę odgrywa charakter, tak przy relacjach z bratem, siostrą, jak i w pomaganiu w domu i nie ma co porównywać dzieci siostry do swoich ja mam 2kę i cóż tłuką się, biją ale i jeden drugiego broni przed obcymi, razem śpią i się przytulają, na razie są mali, zobaczymy co z tego wyjdzie, ale widzę już teraz że starszy nie ma tak bliskiej więzi z młodszym jak młodszy ze starszym, maja zupełnie różne charaktery i to ma odzwierciedlenie w tym jak się zachowują i jak są uczuciowi względem siebie a co do pomagania, wychowuję tak samo dwóch, wymagam identycznie, a młodszy jest pokorny i robi to co mówię, mimo wielu sprzeciwów i przekory dziecięcej, a starszy choćbym nie wiem co to nie i już, ot już taki jest, a na pozór taki grzeczny :D

jak wychowasz tak masz