szukam kogoś do pogadania - na dłużej

witam jakoś tak wpadliśmy w bocznice. mówiąc o różnicach mentalnych miałam na myśli fakt że zgadzam się z teorią o płci mózgu. My babeczki mamy jednak większe nastawienie na emcjonowaniem się wszystkim i niczym. na dyskutowaniu i rozważaniu. Facecji są nastawieni zadaniowo. Obserwuje to po moim małżonku. On jak pojawia się jakiś problem to określa problem ustala możliwe rozwiązania i podejmuje decyzje najlepsza z możliwych i jest po sprawie. Ja najpierw zamartwiam się godzinami co teraz, potem chce gadać gadać i jeszcze raz gadać o problemie ze wszystkimi jakich spotkam. Godzinami rozważam możliwości i znowu zmartwienie które rozwiązanie będzie naj..., w końcu decyzja i znowu zgryz, czy właściwa?!? Kumacie o co mi chodzi. Faceci inaczej postrzegają niż my kobitki. Facet jak już coś obgada to nie czuje potrzeby wracać do tego. My Kobietki za to lubmy i to bardzo. Tak sobie kombinuje że tu leży przyczyna naszej samotności. A może się kompletnie mylę?! mam nadzieje że jednak nie, bo to oznaczałoby bezgraniczna samotność i brak zrozumienia. Sam fakt, że z mężem jesteśmy skrajnie rożni nie pomaga. Jesteśmy jak ogień i woda, a do tego bardzo uparci i niechętni na kompromis. nie bardzo bym chciała, żeby okazało się nasze małżeństwo to pomyłka.

Nie , nie i jeszcze raz - nie. Nie wierze w zadne teorie o roznicy mozgu , nie wierze w zadaniowosc mezczyzn nadana im z plcia. Facet ma takie same emocje jak kobieta tyle ze to od dziecka mu sie te emocje napietnowuje. Chlopaki nie placza, facet ma byc twardy , facet ma zarabiac , facet ma byc silny. inaczej nie jest facetem. Jest ciota. tak samo jak za bardzo obrotna , pewna siebie kobieta zaraz dostanie latke babochlopa. Kobieta ma byc ladniutka , glupiutka i na pewno nie madrzejsza od faceta. Bo wtedy bedzie samotna.

Jeśli jest ktoś jeszcze zainteresowany to chętnie porozmawiam :) Proszę pisać na kasia@dse.pl Pozdrawiam ...

a czemu na pocztę ?

Bo na forum nie o wszystkim można napisać

witam , zapewne nie o wszystkim ale i nie ze wszystkimi dlatego okres z kim chcesz rozmawiać ...

Powazny facet - przeciez to jasne jak slonce ze ona chce rozmawiac z TOBA

ależ ja chętnie porozmawiam również z tobą bo chyba w tym celu tu wchodzimy a chce aby określiła swojego rozmówcę bo może ma jakieś kryteria ...

sam widzę po relacjach z moją Żoną jak duże są różnice płci mózgu. Ja też tak mam, jak jest problem, to go definuje, rozważam możliwe rozwiązania i realizuje plan, problemu nie ma. Moja żona, może nie jest z tych żeby paplać w kółko i milion razy się zastanawiać, ale widzę, że dużo więcej analizuje, często myśli o rzeczach o których pomysleniu ja nawet nie pomyślałem, do momentu aż mi o tym nie powie. Generalnie chyba chodzi o pewną akceptację różnic i chyba nie ma co zmieniać na siłę, tak ma większość mężczyzn a inaczej większość kobiet. Trzeba się z tym pogodzić i zaakceptować różnice w podejściu do życia. Przecież nie trzeba być takimi samymi, żeby przejść przez życie razem. :-)

Roznice w podejsciu do zycia a plec mozgu to zupelnie co innego. Z roznicami w podejsciu do zycia sie zgadzam. mamy rozne podejscie. Od malego tez jestesmy inaczej programowani czyli wychowywani.

Romantyczna naturo :) nie chodzi mi o konkretną osobę, napisałam ogólnie - kto jest zainteresowany korespondowaniem niech pisze . Możesz to być Ty , ktoś kto pisze tu na topiku lub ktoś kto tylko zajrzy i uzna , że chce napisać na meila :) Nie mam wymagań odnośnie piszących , wiek nie stanowi problemu , chyba że dla Ciebie poważny facecie :) Pozdrawiam i miłego weekendu !!!

Sam tytuł spowodował ,ze tu zaglądnęłam - musiałam. Czasami fakt jest taki mimo ,ze jesteśmy razem z mężem czy zona jesteśmy sami. Tak się obecnie czuje, długi niestety deszczowy weekend i zamiast się nim cieszyć, jestem zła sama i chce wrócić do pracy. jak mam się cieszyć jak nikt mnie nie rozumie każdy ma swoje zajęcia? Brakuje mi szczerości w moim związku.Zawsze robimy wszystko jak mąż chce jego gusta kulinarne jego pomysły na spędzenie wolnego czasu a gdzie jestem ja? Strasznie się podporządkowałam w tym związku długim 17 lat. Najgorsze ze straciłam siebie po pracy biegnę do domu aby się nie spóźnić bo obiad trzeba dać , zakupy razem-czasem potrzebuje wolności. trochę żalu wylałam

A ja sie zdobylam na male szalenstwo i... spodobalo mi sie to. A tu sie okazalo ze zycie brutalnie sprowadzilo mnie na ziemnie. Wiecej nie ma i nie bedzie. No ... moze ... kiedys... Po prostu tak wyszlo. Ale nie zaluje. To mi pokazalo czego mi w zyciu potrzeba i czego mi brakuje.

ajka33 skoro chciałaś porozmawiać to czemu milczysz ?

i ja też szukam kogoś do pogadania ...

A kto nie szuka. .. To o czym pogadamy ... Mileiscie kiedys wirtualny romans ?

A jakie są kryteria tej wirtualności ? Bo to szerokie pojęcie jest:)

jak myślicie jest różnica pomiędzy wirtualnym a realnym romansem ?

Jest, oczywiście, że taka różnica jest. Wirtualność to wyobraźnia, opieranie się na tym co ktoś napisze o sobie lub zaistniałej sytuacji. A realność ? To dotyk, smak, wzrok, błysk w oku, zapach - coś co można poczuć:) Nawet wzrokowa wirtualność za pomocą komunikatorów typu skype nie oddaje wirtualnych doznań:)

Ups......miało być......Nawet wzrokowa wirtualność za pomocą komunikatorów typu skype nie oddaje realnych doznań:)

czyz nie jest tak iż my sami stwarzamy sobie obraz osoby z drugiej strony łącza taki właśnie jaki chcemy zobaczyć i jeszcze zalezy na jaką osobe trafimy szczerą czy kogoś kto tylko ukrywa sie za maską ...

Tak, owszem - masz rację - stwarzamy sami ten obraz ale wszystko opiera się na wiedzy jaką dostaniemy od tej osoby. Wizualność to jedno a cechy jakimi obdarzona jest ta osoba to drugie. Jeśli obydwie zależności współgrają ze sobą to wyobraźnia ma pole do popisu:)

faktycznie , wszystko opiera sie na wiedzy jaką dostaniemy z drugiej strony tylko zależy na kogo trafimy i na ile ta osoba jest rzetelna i potraktuje nas powaznie jak my ją

Tego czy trafimy na kogoś rzetelnego i szczerego to już nie jesteśmy w stanie sprawdzić. Pomocne są w tym częste rozmowy, intuicja i kojarzenie faktów. A część to i tak loteria:)

i dlatego właśnie , jak myślę , do wszelkich znajomości internetowych trzeba podchodzić z rezerwa aby uniknąć w przyszłości ewentualnych rozczarowań , no chyba że ty masz inne zdanie ...

i dlatego właśnie , jak myślę , do wszelkich znajomości internetowych trzeba podchodzić z rezerwa aby uniknąć w przyszłości ewentualnych rozczarowań , no chyba że ty masz inne zdanie ...

Zapewne miałeś na myśli zachowanie pewnego dystansu tak na wszelki wypadek:) generalnie do wszystkiego co pisze się na takich forach trzeba podchodzić z dystansem ale również z lekkim przymrużeniem oka i poczuciem humoru. Ja to nazywam ..............." cudzysłów zawsze otwarty....." :) ale nie można być też tak do końca zdroworozsądkowym bo można wpaść ze skrajności w skrajność. Wiele też zależy od indywidualnych cech charakteru......jedni są bardzo otwarci i charyzmatyczni a inni zdystansowani i podejrzliwi. Wszystko ma swoje plusy dodatnie i ujemne:) Trudno o złoty środek:)

dokładnie tak myślałem .. ja należę raczej do tych zdystansowanych a ty ? jaką jest twoja natura . mówisz o złotym środku , czy jest wogóle coś takiego ? myślę raczej iż życie to suma kompromisów

Ja jestem mieszanką...nie rzucam się na ślepo w wir nowych znajomości ale ale z drugiej strony moja wesoła natura nie pozwala mi na zbyt duży dystans:) Pisząc o złotym środku miałam na myśli wypośrodkowanie emocji. Sztuka kompromisów to bardzo ciężka sztuka ale nie niemożliwa - trzeba tylko chcieć:)

A moze po prostu traktowac wirtualne znajomosci z pewna doza luzu i lekkosci ? Bo czy naprawde o to chodzi aby dokladnie poznawac te osobe po drugiej stronie kabla czy raczej aby stworzyc nastroj do milego spedzenia czasu - tego w necie ?