Nie jestem pewna czy chce mieć dziecko...

Jakby nie te dylematy to napewno już by nasze dziecko było w drodze, ale od pól roku myślę i myślę i się boję, że nie stworzymy dziecku tego co byśmy chcieli.

Też miałam takie dylematy i właśnie tak w wieku 28 lat...choć jestem taką świadomą osobą i wiedziałam, że nie zawsze od tak się zachodzi w ciążę...to tak na prawdę byłam przekonana, że po pierwszym razie bez zabezpieczenia zajdę, podobno ginekologicznie wszystko było ok...przestaliśmy się zabezpieczać, bez presji, no ale mijały miesiące, a ja w ciąży nie byłam, wtedy chyba dopadła mnie tak zwana blokada, tu nawet nie chodziło o tę "dzidzię", tylko ambicjonalnie do tego podeszłam no jak, to inni od tak mają, a my nie...No i po równym roku na wakacjach zaszłam w ciążę...radość nie trwała długo, szybko padło podejrzenie ciąży pozamacicznej...Szpital, laparoskopia, usunięcie prawego jajowodu...Totalna pustka w głowie, na szczęście rokowania na to, że zajdę w prawidłową ciążę były duże...Po 2 miesiącach zielone światło na próby zajścia w ciąże...Po kolejnych 2 miesiącach juz byłam w prawidłowej ciąży :),dziś mój syn ma pól roku :). I tak na prawdę te moje dylematy, czy już ten czas, czy nie, bo tych przejściach wydają się po prostu głupie...

Co się stało w zębie... Ciężko powiedzieć gdy się nie widzi zęba, ale może to być zapalenie występujące w miazdze lub jej okolicach. Tyle wynika z tego co piszesz. Zazwyczaj zapalenie spowodowane jest próchnicą. Mogę się mylić tak jak napisałam. Niestety bez wizyty u stomatologa się nie obejdzie. Będzie dobrze trzymaj się!

A co brałaś na ból ?

też nie jestem pewna. najchetniej bym to odwlekła o kolejne lata, lubię wolność i niezależność, nie chcę być ograniczana, lubię się wyspać. mam już 31 lat i klopty z plodnoscią, dalsze odwlekanie moze byc szkodliwe.

nic na siłę. też się nie mogłam długo zdecydować, pierwszy raz zaszlam w ciążę w wieku 33 lat - niesty poroniłam. TYdzień po 35 urodzinach pojawił się na świecie mój syn. Teraz ma już 2 lata a ja jestem szczęśliwa. Oczywiście, że brak mi świętego spokou i różnych innych rzeczy "sprzed" dziecka, ale i tak mówię, że bylo warto zostać mamą.

jeśli nie jesteś pewna-poczekaj z rok ,dwa.nic na siłę.to ty będziesz w ciąży,nie mąż.to ty będziesz rodzić,nie mąż. i to najpewniej ty bedziesz w domu przez pierwszych kilka miesięcy z dzieckiem. to,ze mąż chce dziecka-nie oznacza jednocześnie,ze ty też jesteś gotowa.mój maż też bardzo chciał,ja odwlekałam jak mogłam.i urodziłam dwa miesiące przed trzydziestką. mąż mi w ogóle nie pomaga przy dziecku.a ja jestem niewolnikiem w swoim domu.nie żałuję decyzji o dziecku,ale kolorowo nie jest....

.

Droga stomatolog, nie wiem czy jeszcze tu zajrzysz, czy nie, ale chciałam dodać, że jesteś jeszcze młodą kobietą, masz czas na przemyślenie tej decyzji, rezerwa jest, choć myśleć trzeba. Dziecko nie ogranicza, to jak będzie zależy w dużej mierze od nas samych, czy pozwolimy się zamknąć w klatkę (och patetycznie, ale inaczej nie da się tego określić). Jesteś na pewno zorganizowana i zdyscyplinowana, bo o tym świadczy chociażby Twój zawód. Musisz obgadać problem z mężem, powiedzieć mu za i przeciw. To nie jest tak, że każda z nas ma pragnienie posiadania dziecka, instynkt itp. Ja nie miałam. Tylko spotkałam mojego męża i wiedziałam, że to jedyny człowiek z którym chcę mieć dziecko. I jestem szczęśliwa. Córka teraz wyje do karuzelki za ścianą, a ja wiem, że wszystko jest na swoim miejscu. A życie zmieniło mi się bardzo. I bynajmniej łatwiej nie będzie. Ale wiem, że jest dużo matek, które własnie później nie kochają dziecka. A mi szkoda takich maluszków. Musisz przemyśleć sobie sprawę, czas masz;) powodzenia

Powiedz ile zarabiasz ?

O właśnie przeglądam forum i znalazłam....... Ile zarabiasz? Przepraszam.